Tα έργα για το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού ξεκίνησαν. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν ήταν η φωτογραφία στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας που με έπεισε για του λόγου το αληθές, μια και στις μέρες μας δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να «πειράξεις» μια φωτογραφία. Μπορείς να αλλάξεις κεφάλια, ρούχα, να βάλεις μουστάκι σε κάποιον, να μεγαλώσεις ή να μικρύνεις το στήθος μια κοπέλας, χωρίς να πάρει κανένας χαμπάρι τις εικαστικές παρεμβολές.
Αυτό, λοιπόν, που με έπεισε δεν ήταν η κίτρινη μπουλντόζα στη φωτογραφία να μπουκάρει στον χώρο -κίτρινη μπουλντόζα ύστερα από χαμένο ντέρμπι με την ΑΕΚ γεννάει υποψίες, αλλά δυστυχώς τα κατερπίλαρ και οι μπουλντόζες είναι όλα κίτρινα-, αλλά η πράσινη σημαία με το τριφύλλι στο παραθυράκι του κατερπιλατζή! Σε κάθε μάχη η σημαία είναι αυτή που προπορεύεται, αυτή που εμπνέει, αυτή που οδηγεί. Και ο Παναθηναϊκός, μην ξεχνάτε, δίνει πλέον μάχη με τον χρόνο ώστε να προλάβει μέσα στο καλοκαίρι του 2010 να μπει στο νέο του παλατάκι.
Η σημειολογική εξέταση και η αποκρυπτογράφηση των κωδίκων που εμπεριέχει δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Κάτω από το τιμημένο πράσινο λάβαρο, εργάτες, οικοδόμοι, εργατοτεχνίτες, τεχνοκράτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι και φαρμακοβιομήχανοι και λοιποί πολυμετοχικοί θα πορευτούν ενωμένοι για την ολοκληρωτική πραγμάτωση του μεγάλου ονείρου. Τέρμα τα ψέματα, τέρμα και οι αναβολές.
Τα έργα ξεκίνησαν. Κι όπως θα έλεγε ο μεγάλος Θόδωρος Κολοκοτρώνης αν ζούσε στις μέρες μας: «Ο Σουφλιάς έβαλε την υπογραφή του για το γήπεδο-επανάσταση και δεν την παίρνει πίσω!».
Κανείς δεν είναι σε θέση πλέον να αμφισβητήσει ότι παράγει έργο μια μπουλντόζα που βρυχάται, με τη σημαία του Παναθηναϊκού να κυματίζει στο παρμπρίζ!
Η ερμηνεία του συνόλου των σημείων ενός κώδικα επικοινωνίας είναι επιστήμη. Η επιστήμη της σημειολογίας. Χωρίς τη συνδρομή της, λοιπόν, η εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων όσον αφορά πρόσωπα και γεγονότα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι πολύ πιθανή. Συνεπώς, άξια σημειολογικής μελέτης είναι και η φάτσα του κόουτς Αναστασιάδη στο ματς με την Ιταλία, ιδιαίτερα τη μοιραία στιγμή -στο 90φεύγα, που η εθνική Κύπρου δέχεται το γκολ της ήττας. Το πρόσωπο του προπονητομάρτυρα οσίου Αναστασιάδη συσπάται από πόνο κι οργή.
Πόνο επειδή για μία ακόμα φορά το Θέλημα του Κυρίου βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με το θέλημα του Αγγελου και οργή διότι, ως ενάρετος χριστιανός, αδυνατεί εκείνη τη στιγμή, όσο κι αν νιώθει ότι η πίστη τον εγκαταλείπει, να ξεσπάσει σε χριστοπαναγίες. Παρ' όλο που ο μεγάλος αγιογράφος Νίκος Πεντζίκης υποστήριζε ότι οι πλέον θεοσεβούμενοι είναι αυτοί που βρίζουν περισσότερο τα Θεία.
Η κατάρρευση που τον συνοδεύει μετά τη λήξη του παιχνιδιού και αποτυπώνεται στην κάμερα είναι συγχρόνως ψυχική και σωματική. Καταρρέει γιατί για μία ακόμα αφορά το ορθολογιστικό παρέα με το μεταφυσικό τον υποβάλλουν σε δοκιμασία. Κι αυτός δεν ξέρει με ποιον να μαλώσει. Με τον Παντοδύναμο που έκανε του κεφαλιού Του ή με τον Χαραλάμπους, τον Χρίστου και τον Μιχαήλ που έχασαν τον Πίρλο, τον Ντι Νατάλε και μαζί με αυτούς και την μπάλα; Διότι αν ισχύει το πρώτο, τότε τα παλικάρια δεν φταίνε σε τίποτα!
ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ
Φασίστες; Πού τους είδατε, καλέ;
«Εντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και την εβραϊκή κοινότητα προκάλεσε στην Ιταλία η άρνηση του δημάρχου της Ρώμης, Τζιάνι Αλεμάνο, να καταδικάσει σε συνέντευξή του τον φασισμό. Στέλεχος του φασιστικού κόμματος ΜSΙ τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, ο Αλεμάνο εξελέγη δήμαρχος της Ρώμης τον περασμένο Απρίλιο με την υποστήριξη του συνασπισμού του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Πριν από τρεις ημέρες επέστρεψε από ένα ταξίδι στο Ισραήλ, το οποίο περιελάμβανε μια επίσκεψη στο μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ.
Μιλώντας στην “Corriere della Sera”, o Αλεμάνο καταδίκασε τους ρατσιστικούς νόμους του Μουσολίνι, αλλά όταν ρωτήθηκε αν θεωρεί τον φασισμό “απόλυτο κακό”, προτίμησε να κρατήσει αποστάσεις. “Ποτέ δεν το πίστεψα. Ο φασισμός ήταν ένα πιο σύνθετο φαινόμενο”, ήταν η απάντησή του. “Πολλοί άνθρωποι υιοθέτησαν καλόπιστα αυτή την ιδεολογία και δεν θα ήθελα να τους προσδιορίσω με αυτόν τον τρόπο”, πρόσθεσε.
Η Κεντροαριστερά κατηγόρησε τον Αλεμάνο ότι επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία, ενώ ο πρόεδρος της ιταλικής εβραϊκής κοινότητας, ο Ρέντζο Γκατένια, επισήμανε ότι δεν είναι δυνατός ο διαχωρισμός του φασισμού από τους ρατσιστικούς νόμους».
Καλά θα κάνει ο Ρέντζο Γκατένια να αναρωτιέται πώς εν έτει 2008 η Ιταλία έχει πρωθυπουργό τον Μπερλουσκόνι και η Ρώμη δήμαρχο τον Αλεμάνο. Γιατί με αυτούς τους δύο κάθε διαχωρισμός είναι δυνατός!
Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ
Σανίδα σωτηρίας
«Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γιώργος Σανιδάς, που κάνει λόγο για μεγάλη ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου, διέταξε νέα έρευνα της υπόθεσης των ανταλλαγών ακινήτων της Μονής Βατοπεδίου.
Συγχρόνως φροντίζει να απαλλάξει τους αρμόδιους υπουργούς (κάτι μου θυμίζει αυτό) ως παραπλανηθέντες από τα γνωμοδοτικά όργανα.
Την ίδια ώρα ο βουλευτής της Ν.Δ. Γιάννης Μανώλης, ερωτηθείς σχετικά, δηλώνει στο City 99,5:
«Δεν δικαιούνται να λένε κάποιοι στα υπουργεία ότι δεν γνωρίζουν για το Βατοπέδιο. Πολλοί υπουργοί γνωρίζουν από μένα ότι κάτι βρομάει. Οτι υπάρχει αλισβερίσι»
Δεν ντρέπεσαι λίγο, ρε Γιάννη Μανώλη, που πας να υποκαταστήσεις τη Δικαιοσύνη;