Μέτρια, σαν τον αγαπημένο καφέ των Ελλήνων!

Το να νικήσεις την εθνική Λουξεμβούργου, που όταν κερδίζει αποτελεί εθνικό γεγονός και συνοδεύεται από επίσημη αργία, προφανώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί μεγάλο επίτευγμα. Αυτό που μετράει σε αυτά τα παιχνίδια είναι η εμφάνιση. Η αγωνιστική παρουσία της Εθνικής μας κυμάνθηκε από κακή στο πρώτο μέρος έως μέτρια στο δεύτερο. Μη μου πει κανείς πάλι το επιχείρημα-κουκούλα ότι σε αυτά τα παιχνίδια μετράει το αποτέλεσμα. Σαφέστατα και μετράει, αλλά ένα αποτέλεσμα μπορεί να λέει και ψέματα. Μια εμφάνιση, ποτέ.

Αν, συνεπώς, υιοθετήσουμε και σε αυτή τη διοργάνωση την ίδια πρακτική με την προηγούμενη, ότι δηλαδή «να μαζεύουμε βαθμούς και όλα τα άλλα θα έρθουν», τότε θα καταλήξουμε να προκριθούμε -αν προκριθούμε, πρώτα ο Θεός- και μετά στο Μουντιάλ θα προσευχόμαστε πάλι για μία νίκη ή έστω ισοπαλία. Στο παιχνίδι με το Λουξεμβούργο για μία ακόμα φορά η Εθνική μας έδειξε να της λείπει η αγωνιστική ταυτότητα. Δεν είχε ανάπτυξη, δεν πρέσαρε, πέτυχε τρία γκολ, μόνο το πρώτο από οργανωμένη προσπάθεια, τα άλλα δύο ευγενικές προσφορές της ομάδας του Λουξεμβούργου και του διαιτητή, δεν έκανε ευκαιρίες και σίγουρα δεν προσέφερε θέαμα.

Η άσχημη κατάσταση των διεθνών μας φάνηκε στην αδυναμία τους να εκδηλώσουν πρωτοβουλίες στο ένας εναντίον ενός. Αυτό το ματς ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να το επιχειρήσουν. Μια εθνική άχρωμη, χωρίς έμπνευση, χωρίς σωστή κυκλοφορία της μπάλας, ασύνδετη, που στηρίχθηκε καθαρά στους αυτοσχεδιασμούς των παικτών. Αν δεν μπορείς σε κάποια παιχνίδια όπως αυτά να δείξεις τις αγωνιστικές σου αρετές και τη διάθεσή σου για εφαρμογή ενός συστήματος, το οποίο θα κοιτάξεις να βελτιώσεις κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά, τότε αναρωτιέμαι πού και πότε θα γίνει αυτό. Γιατί μη μου πει κανείς ότι η Εθνική μας είχε σύστημα ανάπτυξης παιχνιδιού στο χθεσινό ματς.

Συνεπώς, η περιβόητη και πολυσυζητημένη αγωνιστική ταυτότητα, την οποία τόσο έχει ανάγκη η Εθνική μας για να πάει ένα βήμα παρακάτω και την οποία θεωρήσαμε επιβεβλημένη μετά το κάζο του Euro 2008, ήταν για μία ακόμη φορά απούσα. Μονοδιάστατο παιχνίδι, αργό και άκρως προβλέψιμο. Οι ελπίδες μας για κάτι καλύτερο μετατίθενται στο επόμενο παιχνίδι την Τετάρτη με τη Λετονία, με την οποία όμως αν έχουμε την ίδια μέτρια αγωνιστική παρουσία όπως στο Λουξεμβούργο και αν της δώσουμε τόσο χώρο για να κινηθεί, θα περάσουμε ένα δύσκολο βράδυ.