Με λίγα ακόμη έπαιζε και στην Τσαριτσάνη!

Τα άγρια και ύπουλα ένστικτα γίνονται αντιληπτά, όταν καλύπτονται από μία καλή, κοινώς αποδεκτή και πειστική, δικαιολογία. Μην σας τρομάζουν οι λέξεις «άγρια» και «ύπουλα», γιατί η αναφορά είναι γενική. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα μας είναι η απροκάλυπτη φιλαργυρία. Η οποία, μάλιστα, καλύπτεται από τον ισχυρό μανδύα του «επαγγελματία» και των «επαγγελματικών επιλογών» του. Είναι μία νόστιμη καραμέλα, γλυκιά, που απαλλάσσει από τύψεις, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, αυτόν που εγκαταλείπει για τα χρήματα την επαγγελματική του στέγη. Κανείς δεν εργάζεται τζάμπα και σίγουρα οι απολαβές μας, εφόσον οριοθετούν το βιοτικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι βασικό κριτήριο για το που θα επιλέξουμε να προσφέρουμε την εργασία μας.

Οι ρομαντικές συμπεριφορές του στυλ «με νοιάζει η καριέρα και η προοπτική και όχι το χρήμα» αποτελούν σχήμα οξύμωρο, αφού δεν γίνεται μία δουλειά που προσφέρει καριέρα και προοπτική να μη συνοδεύεται από καλές αμοιβές. Το παράδειγμα ανθρώπου που ακολουθεί, όμως, δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με κοινούς εργαζομένους, οι οποίοι ζουν με ένα μισθό (όσος και να είναι) το μήνα. Και γεννά το ερώτημα: τελικά όταν ανοίγει η κάνουλα με τα ευρώ και τα δολάρια, αυτός που την κρατά στα χέρια του και την παλινδρομεί δεν ξεδιψάει ποτέ; Θυσιάζει την υστεροφημία του, το πώς θα τον θυμούνται οι θαυμαστές του μετά από χρόνια, αλλά και το πώς θα μείνει στη συνείδηση του επαγγελματικού του περιβάλλοντος για να φουσκώσει, πόσο ακόμη, τον τραπεζικό του λογαριασμό;

Το παράδειγμά μας είναι κάποιος γνωστός και πολύ πλούσιος άνθρωπος, όπως γίνεται αντιληπτός. Που δυστυχώς έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, το παπί που στα κινούμενα σχέδια, μονίμως ταλαιπωρούσε τον εαυτό του και τους γύρω του, προκειμένου να αυξήσει την προσωπική του περιουσία. Ο Ριβάλντο ήρθε το 2004 στην Ελλάδα έχοντας, μετά την απίστευτη καριέρα του στην Μπαρτσελόνα, μία μέτρια σεζόν με τη Μίλαν και δύο συμμετοχές με την Κρουζέιρο. Στον Ολυμπιακό προσέφερε αγωνιστικά, πήρε αγάπη και ίσως να έδωσε, έστω και προσποιητά. Η μαγιά άρχισε να χαλάει όταν το συμβόλαιο του Βραζιλιάνου τελείωνε και πρόταση ανανέωσης δεν ερχόταν από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Εκεί ο μετέπειτα παίκτης της ΑΕΚ αγανάκτησε, διεκδίκησε όλα τα χρήματα που δικαιούταν βάσει του τρέχοντος συμβολαίου του, δίνοντας και ένα ποσό σε φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Δεν πήγε καν στη φιέστα πρωταθλήματος για να χαρεί τα όσα πέτυχε με τους φίλους του Ολυμπιακού που τον λάτρεψαν, παίρνοντας ένα διαζύγιο αιματηρό, το οποίο ουσιαστικά έπληξε και το πώς θα τον συζητάνε στο λιμάνι τα επόμενα χρόνια! Στην Ένωση έδειξε το πάθος να προσφέρει του καινούριου εργαζομένου στη νέα του δουλειά. Αναλώθηκε σε χειρονομίες με τα τέσσερα δάχτυλα, σε απειλές πως θα φύγει (αφήνοντας μομφή για την ισονομία στο ελληνικό πρωτάθλημα), σε βαριές δηλώσεις (γεγονός που άμβλυνε τις διαφορές του με τους «ερυθρόλευκους»). Η δεύτερη σεζόν του στην ΑΕΚ στάθηκε, από πολύ νωρίς, ικανή να δείξει που αποσκοπούσε ο Ριβάλντο που είναι, πλέον, 36 ετών και λίγων μηνών!

Δεν δέχθηκε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και απέδειξε a priori πως τα παρακάλια να μην υλοποιήσει την περυσινή του απειλή από τους διοικούντες την ΑΕΚ και φύγει από την Ελλάδα αποδείχθηκαν εφήμεροι ανασταλτικοί παράγοντες. Το μέλλον του το είχε προδιαγράψει και περίμενε ακόμη περισσότερα λεφτά για ένα από τα τελευταία του συμβόλαια (έχει σκοπό ως τα 40 να παίζει τουλάχιστον), είτε από αραβικό σύλλογο, είτε από οπουδήποτε τον χρυσοπλήρωνε, όπως αποδείχθηκε! Μετά την ήττα-σοκ από την Ομόνοια, ενδεχόμενο ικανό να αφήσει την ΑΕΚ πολύ νωρίς εκτός Ευρώπης, τις αποφάσεις της διοίκησης Νικολαΐδη για παραίτηση του προέδρου τον ερχόμενο Μάιο και επί των αγωνιστικών τις απομακρύνσεις των Δέλλα, Λυμπερόπουλου, την πώληση Παπασταθόπουλου και το τέλος καριέρας του Ζήκου η απόφαση του Ριβάλντο είναι κερασάκι στην τούρτα για την Ένωση.

Μία τούρτα που στο τέλος θα έχει τόσο άσχημη γεύση, που κανείς δεν θέλει να τη φάει. Είναι απόφαση αυτή του «Ρίμπο Μακ Ντακ» που σοκάρει. Είναι επαγγελματίας, ναι! Επιτρέψτε μας, όμως, να μην τον θυμόμαστε μονάχα για τα 303 γκολ στην καριέρα του σε όλα τα επίπεδα, για τις σπουδαίες εμφανίσεις του με την Μπαρτσελόνα, αλλά και για αυτόν που «κρέμασε» μία ομάδα για τα πετροδόλαρα της Κουρούφτσι Τασκένδης. Και από το «κρέμασε» θα βγάλω τα εισαγωγικά, αν αποδειχθεί τελικά πως η ελληνική ομάδα, κατόπιν απαίτησης του Βραζιλιάνου ή ειδικού όρου στο συμβόλαιό του, δεν πήρε φράγκο για να τιναχθεί ο προγραμματισμός της στον αέρα, λίγες μέρες πριν τη ρεβάνς στην Κύπρο και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στην έναρξη της Σούπερ Λίγκας.

Ο Ριβάλντο χαρακτήρισε απόφαση ζωής να μετακομίσει στο… παραδεισένιο Ουζμπεκιστάν και την Μπουνιοντκόρ, όπως είναι το τελευταίο της όνομα. Αψήφισε για ακόμη μία φορά την ιστορία μιας ομάδας, για τα μάτια μιας άλλης που θα τον πληρώνει καμιά δεκαριά εκατομμύρια το χρόνο, χρήματα που δεν του λείπουν και ιδρύθηκε το 2005! Στη συνέντευξή του στο NovaSport Fm ευχαρίστησε όλο τον κόσμο, με πολύ ευγενικό τρόπο, θέλοντας ν΄ αφήσει μονάχα φίλους, εδώ που πλέον έχει δημιουργήσει με τη συμπεριφορά του κάμποσους πολέμιους. Δίνοντας δύο εντυπώσεις: πως την ώρα που μιλούσε πρέπει να ετοίμαζε παράλληλα βαλίτσες και πως αν η Τσαριτσάνη, που αναφέρεται στον τίτλο, του έδινε ένα ευρώ παραπάνω θα φορούσε χωρίς καμία δυσκολία τη φανέλα της. Και αφού μιλάμε περί επαγγελματικής συμπεριφοράς, οι γνήσιοι αντιπρόσωποι του όρου πρέπει να παίξουν και με την Ομόνοια και με τον Παναθηναϊκό, γιατί έτσι πρέπει!