Aγιο έχει ο Καραμανλής (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Το ματς του πρώτου γύρου ανάμεσα στη Γιουβέντους και τη Μίλαν έγινε... πέρυσι! Δεκέμβριος μήνας ήταν, συγκεκριμένα Σάββατο 18 Δεκεμβρίου, στο «Ντέλε Αλπι». Το παιχνίδι έληξε τότε με μια λευκή ισοπαλία, που παρέπεμπε στο κλίμα των ημερών, καθώς πλησίαζαν τα Χριστούγεννα. Βέβαια εκείνη η ισοπαλία δεν ήταν και τόσο λευκή. Είχε μια ελαφρά γκριζάδα, η οποία έμοιαζε με ένα μικρό λεκέ σε κατάλευκο πουκάμισο! Οχι πολύ μεγάλο που να φαίνεται με το μάτι από μακριά. Τόσος ώστε αυτός που φοράει το πουκάμισο να μη νιώθει και πολύ βολικά, έχοντας την εντύπωση ότι όλοι οι άλλοι κοιτάζουν το λέκε του.

Στο παιχνίδι λοιπόν αυτό διαιτητής ήταν κάποιος κύριος Μπερτίνι από το Αρέτσο, μία μικρή αλλά πανέμορφη πόλη στην Τοσκάνη. Αυτός ο κύριος, ο μαυροφόρος, στο 4ο κιόλας λεπτό δεν έδωσε πέναλτι μαρς στη Μίλαν, όταν ο Ζεμπινά γκρέμιζε τον Κρέσπο στην περιοχή της «Γιούβε». Στα 90 λεπτά οι «ροσονέρι» είχαν 9 κόρνερ έναντι ενός της γηπεδούχου, 8 σουτ στην εστία του Μπουφόν έναντι μόλις τριών των «Γιουβεντίνων», κατοχή μπάλας, χαμένες ευκαιρίες, τα πάντα. Η τελική εικόνα συνηγορούσε πώς εκείνο το Σάββατο, τόσο το αποτέλεσμα όσο και οι αποφάσεις του διαιτητή, αδικούσαν κατάφωρα την ομάδα του Μιλάνου. Μιλάμε για ντέρμπι κορυφής, το οποίο κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον πρωταθλητή Ιταλίας. Η ισοπαλία εκείνη κράτησε τη Γιουβέντους σε απόσταση ασφαλείας τεσσάρων βαθμών από τη διεκδικήτρια Μίλαν.
Αυτά έγιναν πέρυσι. Πάμε τώρα στα φετινά. Κυριακή 8 Μαΐου, το παιχνίδι του δεύτερου γύρου στο «Μεάτσα». Βγάζει τον πρωταθλητή στο Καμπιονάτο. Οι «Ροσονέρι» έχουν καταφέρει να φτάσουν τη Γιουβέντους στην κορυφή, έχουν και οι δυο τους από 76 βαθμούς. Το απόλυτο ντέρμπι, -ακόμη και αν ο Μαλεζάνι δεν θα το έλεγε, καθώς δεν είναι ομάδες από την ίδια πόλη- παιχνίδι ζωής και θανάτου.

Η Γιουβέντους κερδίζει 1-0, αλλά αυτή τη φορά ο λεκές στο κατάλευκό της πουκάμισο φαίνεται από μακριά. Ο διεθνής και κορυφαίος αυτή τη φορά στον κόσμο διαιτητής Κολίνα κλείνει τα μάτια σε καταφανέστατο πέναλτι, που υποπίπτει ο Ζαμπρότα όταν βουτάει από τη φανέλα τον Βραζιλιάνο Καφού και τον ρίχνει στο έδαφος. Τελικό σκορ 0-1 και η Μίλαν έχει κάθε λόγο, αν όχι να ουρλιάζει ή να τσιρίζει, τουλάχιστον να διαμαρτύρεται για την επίμαχη φάση. Μόνο που στο εξωτερικό, εν αντιθέσει με εμάς εδώ, οι πολυσυζητημένες φάσεις δεν είναι αυτές που διαμορφώνουν αποτέλεσμα. Αλλα είναι αυτά που μετράνε. Πρώτα θα γίνει μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη συζήτηση για το τι δεν πήγε συνολικά καλά στη Μίλαν και δεν κατάφερε να κερδίσει τα δύο ντέρμπι με τη Γιουβέντους και μετά θα συζητηθούν οι όποιες σφαγές. Ας πάρουμε λοιπόν αυτή τη μικρή ιστορία ποδοσφαιρικής τρέλας και ας τη μεταφέρουμε ανατολικότερα, από εκεί που συνέβη στην απίθανη χώρα μας. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε στα καθ' ημάς, αν μία από τις δύο δημοφιλέστερες και ιστορικότερες ομάδες της χώρας μας έχανε το πρωτάθλημα χωρίς να της δοθούν δύο καθαρότατα πέναλτι -ένα σε κάθε παιχνίδι- και έχοντας κατά γενική ομολογία παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο της σεζόν. Ας προσθέσουμε και άλλη μία μικρή λεπτομέρεια. Ιδιοκτήτης της μίας εκ των δύο μεγάλων ομάδων ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας. Γι' αυτό σας λέω. Εχει άγιο αυτός ο Κωστάκης ο Καραμανλής.