Ο Ντιόγο και το «αμίλητο νερό»

Οι διοικούντες την ΠΑΕ Ολυμπιακός θα μπορούσαν άνετα να διεκδικήσουν μία θέση στο βιβλίο «Γκίνες» με τα έργα και τις ημέρες τους, στην υπόθεση Ντιόγο. Από τη μία αφήνουν στα βουβά να εννοηθεί ότι ο παίκτης έρχεται στον Ολυμπιακό και από την άλλη αρνούνται πεισματικά να ενημερώσουν επίσημα για το πού ακριβώς βρίσκεται η υπόθεση.

Κάτι παραπάνω από παράδοξο είναι να ενημερώνεις επίσημα ότι κινείσαι για Ντούντα, Ντούσερ, Γκονζάλες, αργότερα για Μπασινά και για την υπόθεση Ντιόγο να τα αφήνεις όλα στο σκοτάδι με όλες τις κλήσεις των δημοσιογράφων, αναπάντητες. Εδώ και περίπου πέντε μέρες ο Τύπος…αποβιβάζει στον Πειραιά τον Ντιόγο. Κι όμως η ΠΑΕ αφήνει να συντηρείται αυτό το σκηνικό που κάθε μέρα διαψεύδεται αφού ο παίκτης δεν έρχεται, χωρίς να βγάζει μία ανακοίνωση ώστε να ενημερώσει υπεύθυνα. Μοιάζει απίθανο αυτό το επικοινωνιακό αλλαλούμ να είναι κατασκευή του γραφείου Τύπου. Είναι εντολή για στόματα κλειστά που εκπορεύεται από ψηλά.

Παίκτης που έχει κλείσει και έχει - αυτός και η ομάδα του συμφωνήσει – ανακοινώνεται εν χορδοίς και οργάνοις. Από τότε που «έκλεισε» ο Ντιόγο μέχρι σήμερα έχουν περάσει αρκετές μέρες. Πέρασε και η προθεσμία να δηλωθεί στην ΟΥΕΦΑ ώστε να έχει δικαίωμα συμμετοχής στο δεύτερο παιχνίδι με την Ανόρθωση. Επομένως ούτε μαντικές ικανότητες χρειάζονται ούτε σοφία. Πορτουγκέζα και Ολυμπιακός δεν έχουν ακόμα συμφωνήσει και όλα είναι στον αέρα.

Αποτελεί δικαίωμα των Βραζιλιάνων να ανεβάζουν την τιμή. Δικαίωμα του Ολυμπιακού να κάνει μια προσφορά και να μην δίνει παραπάνω. Σε μία διαπραγμάτευση όλα επιτρέπονται. Να μην γίνεται επίσημη ενημέρωση είναι ακατανόητο. Το να αφήνεται τεχνηέντως αλλά χωρίς να αναλαμβάνεται προσωπική ευθύνη, να εννοηθεί ότι ο Ντιόγο έρχεται, είναι «χοντράδα». Το να ξηλώνει ο Κόκκαλης τα «νέα διοικητικά μοντέλα» δικαίωμά του. Αρκεί να τα αντικαθιστά με κάποια άλλα. Στον Ολυμπιακό δεν έχει νόημα να κρίνουμε τη νέα «διοικητική κατάσταση» γιατί επί της ουσίας δεν υπάρχει. Τις διαπραγματεύσεις με την Πορτουγκέζα κάνει εξουσιοδοτημένος μάνατζερ που ενημερώνει τον κ. Χρυσικόπουλο ο οποίος με την σειρά του τηλεφωνεί στον πρόεδρο. Μέσα σ’ αυτό το τρίγωνο υπάρχει η αμηχανία του γραφείου Τύπου και των υπεύθυνων επικοινωνίας. Η μεταγραφή Ντιόγο δείχνει πόσο μακρύς είναι ο δρόμος που χωρίζει τον Ολυμπιακό από μία σύγχρονη και οργανωμένη ΠΑΕ.

Δείχνει επίσης ότι ακόμα κι έτσι αν ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφασίσει να δώσει όσα ζητάνε οι Βραζιλιάνοι, θα πάρει τον παίκτη. Και τότε ποιος θα θυμάται ότι η ΠΑΕ χειρίστηκε άθλια την υποχρέωση της όχι μόνο να μην παραπληροφορεί αλλά και να ενημερώνει υπεύθυνα.