Το τι γράφεται αυτές τις μέρες για τους τρεις παίκτες που ενδιαφέρουν τον Ολυμπιακό -Ντούσερ, Οσκαρ και Ντούντα- δεν έχει προηγούμενο. Ιδιαίτερα για τον τελευταίο. Αν αργήσουν λίγο ακόμα οι «ερυθρόλευκοι» να τον ψήσουν να υπογράψει, διόλου απίθανο να διαβάσουμε σε κάποιο πρωτοσέλιδο ότι ο Ντούντα είναι τόσο παραγωγικός, που μπορεί να καταστήσει έγκυο μια γυναίκα φορώντας προφυλακτικό.
Αυτό όμως που με τρέλανε πραγματικά από όλα αυτά τα τετριμμένα που έχουν γραφτεί για το menu του Πορτογάλου Ντούντα δεν ήταν ότι πρόκειται για ένα κλασικό αριστερό εξτρέμ με ντρίμπλα φιδίσια, ότι σπεσιαλιτέ του με υψηλό δείκτη επιτυχίας είναι οι καταπληκτικές εκτελέσεις φάουλ, στις οποίες, όταν αστοχεί, καταφέρνει το ακατόρθωτο. Να σκοράρει, δηλαδή, στο ριπλέι. Ούτε ότι είναι ταχύτερος από το τρόλεϊ και δευτερόλεπτα πιο αργός από το μετρό. Ακόμα ακόμα δεν μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι με αυτά τα προσόντα, που σπάνια πλέον βρίσκεις σε ποδοσφαιριστή την σήμερον ημέραν, ο παίκτης είναι ο δεύτερος πιο σίγουρος να κάτσει στον πάγκο μετά τον προπονητή της Σεβίλλης. Συμβαίνουν αυτά. Ποιος μου αποκλείει το γεγονός ότι αυτός ο Μανουέλ Χιμένεθ, ο κόουτς που το μούτρο του παραπέμπει σε σκληροτράχηλο σέντερ μπακ του Φωστήρα τη δεκαετία του '70, όταν ο «φονέας των γιγάντων» πρωταγωνιστούσε, ότι έχει φτιαχτεί με τους παικταράδες που του έφεραν στην ομάδα με αποτέλεσμα να θεωρεί τον Σέρτζιο Πάουλο Μπαρμπόζα, κατά κόσμον Ντούντα, δευτεράτζα;
Μου έκανε, λοιπόν, τρελή εντύπωση το προσωνύμιό του, σε βαθμό να θέλω όσο τίποτα -με το ίδιο πάθος που το ερμηνεύει και η Μαρινέλλα- να έρθει αυτός ο παίκτης στην Ελλάδα. Το προσωνύμιό του, λοιπόν, στην Ισπανία, το οποίο πληροφορήθηκα σε αθλητική εφημερίδα της χώρας μας, είναι: ο εξτρέμ με το πόδι-βελούδινο γάντι. Αριστουργηματικό. Θα μπορούσε, για να ταιριάζει περισσότερο, να τον αποκαλούν ο εξτρέμ με το πόδι-βελούδινο χάδι, αλλά η λέξη γάντι είναι που προσδίδει στην επωνυμία κάτι το μεταφυσικό και συγχρόνως μαγευτικό, μια και πόδι και γάντι δεν ταιριάζουν. Φανταστείτε να είχε κάνει ένα έγκλημα και όλοι να έψαχναν τον δολοφόνο με το πόδι-βελούδινο γάντι. Μόνο ο Γκαστόν Λερού, από τους κορυφαίους του αστυνομικού μυθιστορήματος (όπου βρείτε το «Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου» αγοράστε το χωρίς δεύτερη σκέψη), κρίνεται ικανός να δώσει στον ήρωα ενός μυθιστορήματός του ένα τέτοιο όνομα.
Δεν ξέρω, όμως, τι μπορείς να περιμένεις από έναν ποδοσφαιριστή που τον αποκαλούν πόδι-βελούδινο γάντι. Και αυτό γιατί όταν κάποιος άλλος, με το σκληρότερο παρατσούκλι «Κόμπρα» και με την προοπτική να γίνει ο ξεκωλιαστής όλων των σέντερ μπακ στη γηραιά ήπειρο, κατόρθωσε σε 26 ματς -συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων Κυπέλλου- να σκοράρει μόνο 6 φορές, τότε από έναν επιθετικό που η αξία του κυμαίνεται από 2,5 έως 3 εκατ. ευρώ και τον αποκαλούν πόδι-βελούδινο γάντι πόσες πιθανότητες μπορείς να έχεις ότι τα λεφτά σου θα πιάσουν τόπο;
ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Οι Τσέκερης και Κυρίτσης μας ενημερώνουν από τη στήλη «Κακοήθειες» στην «Κυριακάτικη Αυγή» για όσα έλαβαν χώρα στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πώς εξαπλώνεται ο Σημιτισμός.
«Α, με την ακρίβεια ασχολήθηκε η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ευτυχώς.
Το πιο σημαντικό μέτρο ήταν η σύσταση προς τα κράτη-μέλη να κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν.
Ακριβώς το ίδιο σχέδιο είχε εφαρμόσει και η Γαλλία απέναντι στον Χίτλερ. Τουλάχιστον, το κείμενο συμπερασμάτων εκφράζει τη συμπάθειά του για τα φτωχά κοινωνικά στρώματα.
Κάτι που είχε να συμβεί από την πανούκλα του 1310. Μια λύση για την ακρίβεια θα ήταν να πάρουμε τον Πάπα από τη Ρώμη και να τον πάμε στην Αβινιόν. Και να κάνουμε εξορκισμό.
Τι να πρωτοπρολάβουν να σκεφτούν οι κακόμοιροι οι ηγέτες; Μιάμιση μέρα κρατάει η σύνοδος και τη μισή οργανώνονται για να βγουν φωτογραφία. Μην τύχει και δεν έχουμε ντοκουμέντο από τις ιστορικές αποφάσεις. Θα πόζαραν σε ξαπλώστρες όπως στη Γιάλτα, αλλά δεν χωρούν όλοι στο κάδρο. Το πιο συγκινητικό ήταν ότι η Σύνοδος εφιστά στα κράτη-μέλη την προσοχή ώστε τα μέτρα κατά της ακρίβειας να μην επηρεάσουν τις τιμές. Λογικό. Αμα είναι να πέσουν οι τιμές, ξέρουμε και εμείς να παίρνουμε μέτρα κατά της ακρίβειας. Μια άλλη λογική, βέβαια, θα ήταν να ανέβουν οι μισθοί, αλλά ευτυχώς και σε αυτό εφιστά την προσοχή η Σύνοδος Κορυφής.
Ετσι, το μόνο που μένει είναι η αύξηση του ΦΠΑ. Δεν είναι ακριβώς μέτρο κατά της ακρίβειας, αλλά ψάχνουν ευκαιρία να μας το φορέσουν. Αν δεν το χάψει ο κόσμος, θα το προωθήσουν ως μέτρο εξυγίανσης από τη Siemens. Αλλο επείγον μέτρο κατά της ακρίβειας είναι τα πυρηνικά.
Τα πυρηνικά έχουν φοβερή αποτελεσματικότητα κατά της ακρίβειας. Ρωτήστε και τον Σουφλιά.
Και τα μεταλλαγμένα, επίσης. Και οι εξήντα πέντε ώρες δουλειά τη βδομάδα. Δεν βαριέσαι.
Και ο Τσουκάτος δούλευε εξήντα πέντε ώρες τη βδομάδα και τι κατάλαβε; Μέχρι να μαζέψεις τα φράγκα, να τα βγάλεις έξω, να τα ξεπλύνεις και να τα ξαναβάλεις μέσα, ξέρεις τι δουλειά χρειάζεται; Και τώρα του προσάπτουν ότι τα έχωσε στο ταμείο του κόμματος χωρίς να τον πάρει κανένας είδηση. Είδες τι μπορεί να σου τύχει καμιά φορά. Γι' αυτό πρέπει να προσέχει κανείς με ποιους νταραβερίζεται. Κάτι ήξερε ο Μαντέλης που έχει μεταναστεύσει στο Αζερμπαϊτζάν. Τον είχε ανταλλάξει σε ανύποπτο χρόνο ο Σημίτης με τρεις ομογενείς παλαιστές. Σαν τον Μεγαλέξανδρο είναι ο Σημιτισμός. Εξαπλώνεται μέχρι τα πέρατα της Γης. Στη Βόρεια Αφρική ο Πτολεμαίος, στη Συρία ο Σέλευκος και στον Καύκασο ο Μαντέλης. Στην Αιτωλοακαρνανία ο Βερελής και στο Επικρατείας ο Κοσμίδης. Σε δύο χιλιάδες χρόνια θα βρίσκουν στα βάθη της Ασίας κοινότητες απογόνων του Σημίτη. Θα μιλάνε ελληνικά και θα έχουν ως θρησκεία τον φιλελευθερισμό. Και θα κάνουν ανθρωποθυσίες».