Κάποτε θα μάθουμε να γυρίζουμε παιχνίδια

Δεχθήκαμε ένα γκολ που μας στοίχισε την ήττα από μία λάθος εκτίμηση του Νικοπολίδη. Κι αυτή ήταν η μόνη λάθος εκτίμηση που κάναμε σε αυτό το τουρνουά, με αποτέλεσμα στους δύο αγώνες να μετράμε μηδέν βαθμούς. Αλλά το συνολικό συμπέρασμα ας το βγάλουμε ψύχραιμα όταν ολοκληρωθεί η περιπέτεια της Εθνικής στα γήπεδα της Αυστρίας.

Δεν παίξαμε άσχημα, αν αναλογιστούμε ότι οι Ρώσοι έχουν ποιοτική ομάδα. Γρήγοροι παίκτες, που ξέρουν να πέφτούν πρώτοι στην μπάλα, να εκμεταλεύονται τους κενούς χώρους και, το κυριότερο, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως θα κινηθούν όταν δεν έχουν την μπάλα στα πόδια τους. Αυτό ήταν που μας κούρασε πιο πολύ από όλα, σε σημείο η ισοφάριση μοιάζει με άθλο. Ό,τι και να πούμε, όμως, η εμφάνιση της Εθνικής ήταν πολύ καλύτερη από αυτή απέναντι στη Σουηδία την περασμένη εβδομάδα. Και τι να το κάνουμε, μπορεί να μου πει κάποιος, ας νικούσαμε ή, έστω, ας φέρναμε ισοπαλία και ας μην παίζαμε καλά.

Συγγνώμη, αλλά η υιοθέτηση αυτής της φιλοσοφίας οδήγησε εν πολλοίς αυτή την ομάδα στο να μην μπορεί να γυρίσει κρίσιμα παιχνίδια όταν βρεθεί πίσω στο σκορ. Δυνάμεις έχει η ομάδα και το απέδειξε περίτρανα απέναντι σε μια ομάδα σαν τη Ρωσία, που τρέχει ακατάπαυστα. Και δυνατότητες έχει. Δεν ήταν λίγες οι φάσεις για γκολ που δημιουργήσαμε, ούτε ήταν μικρά τα διαστήματα που αναγκάσαμε τους Ρώσους να κλειστούν. Αλλά, απλούστατα, ακόμη δεν έχουμε εξασκηθεί σε αυτό το στυλ του παιχνιδιού.

Ό,τι πιο δύσκολο για μια ομάδα είναι να αλλάζει τον ρυθμό της. Να παίζει σε ένα τέμπο αμυντικά περιμένοντας τον αντίπαλο και ξαφνικά να χρειαστεί, επειδή οι συνθήκες το απαιτούν, να μεταφέρει με επιτυχία αυτό το τέμπο από το κέντρο και μπροστά. Αυτό δεν το έχουμε ακόμη. Και αυτό είναι το ζητούμενο. Να αποκτήσουμε την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά ότι μπορούμε κι εμείς να απειλούμε ή ότι είμαστε σε θέση οργανωμένα κα ορθολογικά να γυρίσουμε ένα ματς στο οποίο βρεθήκαμε πίσω. Για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να δημιουργήσουμε με μια άλλη φιλοσοφία, που θα έχει σχέση με την ανάπτυξή μας και όχι με το αν θα πιάσουν οι προσευχές των δημοσιογράφων, όπως ζήτησε ο ομοσπονδιακός τεχνικός. Ας τακτοποιήσουμε πρώτα τα επίγεια και μετά, με όλη μας την άνεση, πιάνουμε και τα επουράνια. Αν και, όπως λέει, το τραγούδι, εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ, πράγμα που διαπιστώνουν όλοι στο τιμ της Εθνικής τις τελευταίες μέρες.