Ολα τριγύρω αλλάζανε και όλα τα ίδια μείναν... (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Ο χαρισματικός Νίκος Λυμπερόπουλος λύτρωσε την ΑΕΚ και έτσι τα βρίσκουμε όλα όπως τα αφήσαμε. Το πιο δύσκολο έργο είχε η «Ενωση» και κατόρθωσε, έστω ένα σφύριγμα πριν από αυτό της λήξης, να πάρει τη νίκη και να μείνει στο κατόπι του Παναθηναϊκού. Βαρύ ενθύμιο θα της μείνουν οι τραυματισμοί του Μάλμπασα και του Κατσουράνη. Η ΑΕΚ θα χρειαστεί να καταπονηθεί εκ νέου μεθαύριο, Τετάρτη, στον επαναληπτικό του Κυπέλλου. Ωστόσο, η πιο σπουδαία νίκη ήταν η δική της.

Το πιο συναρπαστικό παιχνίδι του πρωταθλήματος έγινε αλλού. Δράστες, δύο: ο Γιώργος Παράσχος, ο οποίος διέταξε φουλ επίθεση μέσα στη Λεωφόρο και παραλίγο να «του κάτσει». Μπράβο του, σέβεται το άθλημα από το οποίο συντηρεί την οικογένειά του. Η Χαλκηδόνα είναι σαν τη διαφήμιση του «Ασος Φίλτρο». Μπορεί να μην έχει οπαδούς, όμως «έχει παντού μόνο φίλους».

Φίλους θα κάνει κι άλλους το ποδόσφαιρο όταν υπάρχουν παίκτες σαν τον Γκονζάλες, που πετυχαίνουν τέτοιες γκολάρες. Το τρίτο του Παναθηναϊκού περνάει αμέσως στα δέκα καλύτερα που έχουν μπει στην Ελλάδα με ατομική προσπάθεια. Τιμή και δόξα στον Αργεντινό. Ο Μαλεζάνι είναι σίγουρο πως θα τα ψάλει στην άμυνά του. Επτά αγώνες χωρίς να δεχτείς γκολ και να τρως τρία μαζεμένα από τη Χαλκηδόνα, πάει πολύ. Οταν όμως βάζεις έξι, οι λόγοι για να ανησυχείς περιορίζονται. Ο Παναθηναϊκός, με την πιο σταθερή άμυνα -εξαιρούμε τα τρία χθεσινά- και τόσο καλούς επιθετικούς μαζεμένους στο ρόστερ του, πρέπει να θεωρείται φαβορί για τον τίτλο. Δεν γράφω «ακλόνητο», αναλογιζόμενος απλώς πόσες φορές κατά την εξέλιξη των αγώνων, χθες, άλλαζε μορφή η κορυφή του βαθμολογικού πίνακα πριν καταλήξει στα ίδια με το γκολ του Λυμπερόπουλου στο 93'. Ψάχνω, χωρίς αποτέλεσμα, να θυμηθώ κάτι ανάλογο σε παλαιότερα πρωταθλήματα.

Χθες μπουκώσαμε με συνεχείς ανατροπές, όμορφα γκολ και ωραία μπάλα. Ο Ζιοβάνι σφράγισε τη νίκη του Ολυμπιακού με γκολ δικής του σπεσιαλιτέ. Ταυτόχρονα αποκατέστησε τις σχέσεις του με την «ερυθρόλευκη» κερκίδα, εντοπίστηκε να κάνει μέχρι τάκλινγκ και αυτό σημαίνει ότι δεν έχει εγκαταλείψει εντελώς την προσπάθεια για ένα νέο συμβόλαιο. Τολμώ την πρόβλεψη ότι ένα-δύο τέτοια γκολ, Kύπελλο και έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ, ίσως τον φέρουν με καλές προϋποθέσεις στο γραφείο του προέδρου. Ο Ριβάλντο δεν έχει τέτοια προβλήματα. Ο κόσμος τον αποθεώνει και πώς να κάνει διαφορετικά με όσα είδαν τα μάτια του χθες. Υπήρξαν ενέργειές του που συνιστούν ωδή στο ποδόσφαιρο. Παρασυρμένοι από τις υπέροχες προσωπικές εμπνεύσεις των αστέρων τους, οι οπαδοί ίσως δώσουν μικρή σημασία στα έντονα σημάδια κόπωσης, τα οποία και πάλι εμφάνισε η ομάδα τους στο β' ημίχρονο. Το Αιγάλεω μπήκε πολλές φορές στην περιοχή του Νικοπολίδη.

Στην «ουρά», Αρης και Καλαμαριά έχουν στη συντροφιά και τον ΟΦΗ, ο οποίος είναι ένα μόλις βαθμό μπροστά τους. Μην υποτιμάτε αυτό το ενδεχόμενο και συνδέστε το με την ανάγκη των Κρητικών να ψάχνουν για βαθμούς ακόμα και την τελευταία αγωνιστική. Πριν φτάσουμε εκεί, η ΑΕΚ θα πάει στη Λεωφόρο ψάχνοντας τη νίκη, για να του πάρει το πρωτάθλημα. Μεγάλη υπόθεση. Η ΑΕΚ του Πορτογάλου έχει γερμανική νοοτροπία. Ακόμα κι αν πέσει, θα το κάνει ηρωικά και οπωσδήποτε μετά το 90’. Φέτος, με την παρουσία της στο γήπεδο και με τη συμπεριφορά του κόσμου της στις εξέδρες δροσίζει το πρωτάθλημα. Στην περίπτωση που το κατακτήσει, θα το φρεσκάρει για τα καλά.