Νίκησε η κλάση του Ιμπραΐμοβιτς

Υπάρχουν παιχνίδια που οι προπονητές τα σχεδιάζουν έτσι ώστε να κριθούν στις λεπτομέρειες. Ενα τέτοιο σχεδίασε χθες ο Οτο Ρεχάγκελ. Εβαλε τρία στόπερ σχεδόν στην ευθεία, τον Κατσουράνη και τον Μπασινά κλασικά αμυντικά χαφ και «ζήτησε» να πάρει το παιχνίδι στο γκολ. Το αυτί του δεν ίδρωνε από τις απανωτές αποδοκιμασίες, όταν οι σέντερ μπακ άλλαζαν μεταξύ τους την μπάλα. Η ανησυχία του προερχόταν από το γεγονός ότι οι ακραίοι μπακ, Σεϊταρίδης - Τοροσίδης, βρέθηκαν σε μέτρια μέρα και σε αδυναμία να συνεισφέρουν αμυντικά.

Ωστόσο το παιχνίδι ήταν σχεδιασμένο να κριθεί στο γκολ, είτε αυτό προερχόταν από οργανωμένη επιθετική προσπάθεια είτε από στιγμιαία αδράνεια του αντιπάλου. Οταν αδρανήσαμε εμείς, οι Σουηδοί σημάδεψαν λάθος. Στο πρώτο δικό τους λάθος έπρεπε να τιμωρηθούν. Ομως ο Καραγκούνης δεν είδε δίπλα του τον μόνο και έρημο Κώστα Κατσουράνη. Αν τον έβλεπε, άλλοι θα πανηγύριζαν τώρα και άλλοι θα ετοίμαζαν τις αποσκευές τους για τον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Η Εθνική αυτή είναι φτιαγμένη για να κερδίζει ματς, αφού πρώτα οι αντίπαλοι έχουν αγανακτήσει προσπαθώντας μάταια να της βάλουν γκολ.

Οι Σουηδοί χωρίς να εντυπωσιάσουν φρόντισαν να μας πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα. Επαιξαν άμυνα ζώνης με αρκετή υπομονή, κρατώντας τους ακραίους μπακ καθηλωμένους μέχρι τη σέντρα. Το γκολ το έψαχναν με βαθιές μπαλιές στην πλάτη των αμυντικών. Ο,τι δεν πέτυχε με τους σχεδιασμούς του ο Λάγκερμπαγκ το πέτυχε με την κλάση του ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Τώρα δεν ωφελεί να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα. Απαιτείται ανασύνταξη και κυνήγι κάθε πιθανότητας που μπορεί να μας αναστήσει βαθμολογικά.

Για να γίνει αυτό, χρειάζεται αγωνιστική ανάσταση. Αυτό δεν γίνεται με την αλλαγή των όποιων πλάνων του Οτο Ρεχάγκελ. Γίνεται με το απαραίτητο φορμάρισμα ορισμένων διεθνών που εξακολουθούν να βρίσκονται μακριά από τις πραγματικές τους δυνατότητες. Ετσι όπως είμαστε, δύσκολα μπορούμε να ελπίζουμε. Αν βελτιωθεί η ατομική απόδοση ορισμένων διεθνών, τότε υπάρχει ακόμα ελπίδα.