Η ΑΕΚ φέτος και του χρόνου

Η ΑΕΚ απέκτησε τον Σουηδό Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς. Πολύ καλά έκανε. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής Σουηδίας, Λαρς Λάγκερμπακ, τον αποκαλεί «κολόνα της ομάδας». Παίκτες όπως ο Τσάνκο (το επονομαζόμενο «τσακάλι») και ο Νίλσον μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Σουηδό διεθνή ποδοσφαιριστή. Αυτή είναι η πρώτη μεταγραφική επιτυχία της «Ενωσης».

Οι άνθρωποί της δεν κρύβουν τους επόμενους στόχους. Διαβάζω το ενδιαφέρον της ΑΕΚ για Μπασινά, Κλέιτον και για τον Αργεντινό Εμιλιάνο Αρμέντερος. Σίγουρα θα υπάρξουν κι άλλοι. Η ΑΕΚ χρειάζεται ενίσχυση και φρεσκάρισμα κυρίως στα αμυντικά χαφ, στα άκρα της άμυνας και στη θέση του τερματοφύλακα. Καλό είναι πριν ξαμοληθούν στην αγορά να ξεκαθαρίσουν στην «Ενωση» τι θα κρατήσουν και μετά τι θα αποκτήσουν. Τι θα κρατήσουν για παίκτες πρώτης ή δεύτερης γραμμής και τι σκοπεύουν να αποδεσμεύσουν ή να πουλήσουν. Γιατί μιλάμε για διαφορετική ΑΕΚ με τον Παπασταθόπουλο στην άμυνα και διαφορετική χωρίς αυτόν, αν οι ευρωπαϊκές Σειρήνες τον ταξιδέψουν μακριά. Μιλάμε για άλλο αγωνιστικό πρόσωπο με τον Γεωργέα βασικό και εντελώς κάτι άλλο με τον Καλαματιανό στον πάγκο.

Θα ξεκινάει βασικός του χρόνου ο «Ρίμπο» ή θα τον χρησιμοποιεί σε ειδικές αποστολές; Θα παίζει με έναν καθαρόαιμο επιθετικό στην κορυφή της επίθεσης και το όνομα αυτού Μπλάνκο - δεν νομίζω ότι διαθέτει ποιοτικότερο και αποτελεσματικότερο φορ αυτή τη στιγμή η «Ενωση» και αν ναι, ποιος θα πλαισιώνει τον Αργεντινό σε ρόλο κρυφού κυνηγού; Ο «Λύμπε»; Θα είναι βασικός του χρόνου ο έτερος Καλαματιανός; Ποιος θα αναλάβει το ρόλο του αντι-Ζήκου τώρα που αυτός κρέμασε τα παπούτσια του; Ο Δώνης σκοπεύει την επόμενη χρονιά να παρατάξει στο χόρτο την ΑΕΚ με σύστημα 4-4-2 ή 4-3-3 ή μήπως θα έχουμε πάλι ρόμβους για να βολευτούν κάποιοι και όταν δεν θα μας βγαίνει, θα το γυρνάμε σε τρίγωνο σκαληνό; Αυτό που θέλω να πω και να τονίσω είναι ότι η ΑΕΚ έχει μαζέψει τα τελευταία χρόνια πολλούς για λίγες θέσεις και όχι απαραίτητα χρήσιμους στην πρώτη γραμμή. Ελα όμως που κάποιοι ήθελαν να είναι στρατηγοί και όχι στρατιώτες.

Αν λοιπόν συνεχιστεί το ίδιο φαινόμενο του χρόνου, η ΑΕΚ θα καταλήξει στον ίδιο παρανομαστή. Να έχει παίκτες ικανούς να προσφέρουν και να τους τρώει η απραξία και άλλους λιγότερους χρήσιμους να μονοπωλούν θέσεις. Δεν είναι πάρκινγκ η ενδεκάδα της ΑΕΚ. Αν κάποιος ρίξει μια προσεκτική ματιά στο ρόστερ της ΑΕΚ, εύκολα θα διαπιστώσει ότι δεν τη χωρίζει αβυσσαλέα διαφορά από τους υπόλοιπους βασικούς διεκδικητές.

Υπάρχει και ποιότητα αλλά και ποσότητα στο δυναμικό της. Κοντεύουμε όμως να τους ξεχάσουμε γιατί δεν υπάρχει προσφορά. Το χειρότερο είναι ότι κάποιοι στην ομάδα τούς έχουν ήδη ξεχάσει. Ας ξεκαθαρίσουν λοιπόν στην «Ενωση» τα βασικά: ποιοι και σε ποιον ρόλο κρίνονται απαραίτητοι, και μετά ας φέρουν και τον Ροναλντίνιο.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

ΑΠΙΘΑΝΟ: Ούτε ο υπουργός γνωρίζει...

Διαβάζω στην «Καθημερινή»:


«Σε ομηρία βρίσκονται δανειολήπτες που προχώρησαν στη μεταφορά του στεγαστικού τους δανείου σε άλλη τράπεζα προκειμένου να επιτύχουν καλύτερους όρους, καθώς χάνουν την έκπτωση των τόκων από τον φόρο εισοδήματος.

Εκατοντάδες δανειολήπτες αντιμετωπίζουν τον κρατικό παραλογισμό, καθώς οι εφορίες θεωρούν ότι η μεταφορά δανείου που έχει συναφθεί για αγορά πρώτης κατοικίας σε άλλη τράπεζα συνιστά νέα δανειακή σύμβαση, με αποτέλεσμα την απώλεια του φορολογικού πλεονεκτήματος. Πλήρης σύγχυση επικρατεί στις εφορίες και στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, όπου αδυνατούν να δώσουν απαντήσεις στους φορολογουμένους για τα αυτονόητα. Μάλιστα, και την ώρα που εκπνέουν οι προθεσμίες για την κατάθεση των φορολογικών δηλώσεων οικονομικού έτους 2008, ζητήθηκε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να γνωμοδοτήσει επί του θέματος. Αν και η γνωμοδότηση έχει ολοκληρωθεί, ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών, Αν. Μπέζας, ακόμα δεν έχει ενημερωθεί και η "επίσημη εντολή" προς τις εφορίες είναι: "Αντιμετωπίστε το θέμα όπως νομίζετε". Με άλλα λόγια, στην ίδια ερώτηση η κάθε εφορία δίνει τη δική της απάντηση...

...Σήμερα, σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς, παρέχεται έκπτωση κατά την αγορά πρώτης κατοικίας. Ο κρατικός παραλογισμός δεν έχει όριο. Για παράδειγμα, νέο ζευγάρι που έχει αγοράσει σπίτι για πρώτη κατοικία με δάνειο αποφασίζει λόγω απόκτησης παιδιών να πουλήσει το ακίνητο και να αποκτήσει νέο, μεγαλύτερο. Η νομοθεσία θεωρεί ότι το νέο δάνειο, παρά το γεγονός ότι έχει συναφθεί για αγορά πρώτης κατοικίας, αποτελεί νέα σύμβαση, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζει την έκπτωση δαπάνης από τόκους που έχουν καταβληθεί. Δηλαδή την ίδια ώρα που η πολιτεία υποτίθεται ότι δίνει κίνητρα για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας επιβάλλει μια ιδιότυπη ποινή στις νέες οικογένειες».

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Ετσι αλλάζει ο κόσμος. Προς το καλύτερο βέβαια…

Από τη στήλη «Πρόσωπα» του Γιώργου Αγγελόπουλου στα χθεσινά «ΝΕΑ»:

«Η Ρεμπέκα Χόσκινγκ (φωτό) έπεισε πέρυσι τους εμπόρους της πόλης της να πάψουν να χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες. Ενα χρόνο μετά, 120 βρετανικές πόλεις θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και εννέα το έχουν ήδη κάνει.

Η 34χρονη Χόσκινγκ εργάζεται για το ΒΒC γυρίζοντας ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση. Η ζωή της άλλαξε, όταν επισκέφθηκε την ατόλη Μίντγουεϊ στον Βόρειο Ειρηνικό. "Το μόνο που μύριζες εκεί ήταν ο θάνατος", λέει στην "Ουάσινγκτον Ποστ". Η λευκή παραλία ήταν καλυμμένη με χιλιάδες νεκρά άλμπατρος που σάπιζαν στον τροπικό ήλιο. Στις ανοιχτές κοιλιές τους έβλεπες το πλαστικό που τα σκότωσε: αναπτήρες, στιλό, παιχνίδια, μπουκαλάκια χαπιών, μαχαίρια και πιρούνια, μπάλες του γκολφ και οδοντόβουρτσες. Τα πουλιά είχαν φάει τα χρωματιστά πλαστικά αντικείμενα νομίζοντας ότι είναι τροφή...

Η Χόσκινγκ άφησε την κάμερα και περπάτησε ανάμεσά τους προσπαθώντας να βοηθήσει όσα ήταν ακόμη ζωντανά. Ενα νεαρό πουλί βρήκε τη δύναμη να τη δαγκώσει πριν πεθάνει στα χέρια της. "Εβαλα τα κλάματα", λέει η κινηματογραφίστρια. "Η μέρα εκείνη δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό μου".

Η Χόσκινγκ επέστρεψε στο Μόντμπερι του Ντέβον, την παραλιακή πόλη των 1.600 κατοίκων στη Νοτιοδυτική Αγγλία, και διαπίστωσε πως τα πλαστικά αντικείμενα, κυρίως οι πλαστικές σακούλες, κάλυπταν τον θαλάσσιο βυθό. Αισθάνθηκε υποχρεωμένη να κάνει κάτι και οργάνωσε μια συνάντηση των εμπόρων της πόλης, τους περισσότερους από τους οποίους γνώριζε από παιδί. Από τους 43, εμφανίστηκαν 37. Η Χόσκινγκ τούς παρουσίασε το ντοκιμαντέρ της και περιέγραψε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο βυθός της θάλασσας πέντε χιλιόμετρα από τα καταστήματά τους.

Το Μόντμπερι, τους είπε, πρέπει να απαγορεύσει τις πλαστικές σακούλες. Είχε ήδη ζητήσει από τον κρεοπώλη να δοκιμάσει βιοδιασπώμενες σακούλες από άμυλο καλαμποκιού κι εκείνος είχε διαπιστώσει πως ήταν αρκετά ανθεκτικές. Οταν στη συνάντηση τάχθηκε υπέρ της πρότασής της, όλοι συμφώνησαν.

Από πέρυσι την Πρωτομαγιά, το Μόντμπερι είναι η πρώτη πόλη της Ευρώπης χωρίς πλαστικές σακούλες. Ο ανθοπώλης δένει τα μπουκέτα και τα παντοπωλεία πωλούν τα πάντα σε σακούλες και δοχεία φτιαγμένα από άμυλο καλαμποκιού ή χαρτί. Οι βιοδιασπώμενες σακούλες κοστίζουν 10 με 15 λεπτά και οι έμποροι περνούν το κόστος στους καταναλωτές, αλλά ελάχιστες διαμαρτυρίες έχουν υπάρξει. Αλλωστε, ήδη οι περισσότεροι χρησιμοποιούν για τα ψώνια τους πάνινες σακούλες πολλών χρήσεων».

Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες, τότε απευθυνθείτε στο www.plasticbagfree.com