Ο Αρης δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις συνθήκες ενός τελικού για μία ακόμα φορά και πάει να δημιουργήσει ένα αρνητικό ρεκόρ, το οποίο ανάλογο δεν υπάρχει. Είναι η μόνη ομάδα που έχει παίξει σε τρεις τελικούς τα τελευταία χρόνια και δεν έχει κερδίσει κανέναν. Ακόμα κι αν τον είχαν χρίσει φαβορί πριν από το παιχνίδι -κι αυτός ήταν ένας λόγος που βάρυνε τα πόδια των παικτών- δεν μπορεί να αποτελεί σοβαρή δικαιολογία της εμβέλειας και της ιστορίας του Αρη. Οι μόνοι που ανταποκρίθηκαν στις περιστάσεις ήταν οι φίλαθλοι του Αρη.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε το παιχνίδι πιο εύκολα απ' ό,τι δείχνει το τελικό σκορ και αυτό είναι μια αλήθεια που κάποιους τους πικραίνει και αναλύοντάς την θα βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα. Ο Αρης έπεσε στην παγίδα του Ολυμπιακού, να του παραχωρήσει γήπεδο και να αφήσει σε αυτόν τη δημιουργία. Δεν είχε παίκτες με προσωπικότητα και υπομονή να το πράξει. Μοιραία η πλάστιγγα έγειρε προς τη μεριά του Ολυμπιακού, ο οποίος φωτοκόπιαρε εναντίον του Αρη το σύστημα που χρησιμοποίησε στους αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ. Παραχωρώ γήπεδο στον αντίπαλο, τον πιέζω στο κέντρο, κλέβω την μπάλα και τον τσακίζω από τα άκρα.
Οσο κι αν θέλεις να κερδίσεις ένα τρόπαιο, όσο κι αν το έχεις ανάγκη για τον κόσμο και την ιστορία σου, δεν πρόκειται να σ' το χαρίσει κανείς. Οφείλεις να το κερδίσεις ο ίδιος και ο Ολυμπιακός, που έδειχνε να μην καίγεται για μία ακόμα κατάκτηση, έπαιξε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και συνεπώς αποτελεσματικότητα από έναν Αρη που έπαιζε το ματς της ιστορίας του.