Eκεί που έφτασαν τα πράγματα στον Ολυμπιακό, οι βραδινές έξοδοι για φαγητό είναι μικρής σημασίας. Αντί να λύνουν προβλήματα, επιβεβαιώνουν αυτά που υπάρχουν – και είναι πάρα πολλά.
Αυτή η ομάδα, είτε μείνει είτε φύγει ο προπονητής της, έχει πολύ κοντινή ημερομηνία λήξης. Το φρεσκάρισμά της πρέπει να γίνει από την ενδεκάδα πριν απ' όλα. Μετά αξίζει να δούμε ποιος κάθεται στον πάγκο. Την απλή αυτή διαπίστωση τη συζητούν ακόμα στο λιμάνι.
Υπάρχει, φαίνεται, μια δυσκολία να συμφιλιωθούν μαζί της. Ο Ολυμπιακός είναι η πιο γερασμένη ομάδα του πρωταθλήματος, μαζί με τον Ιωνικό και τη Χαλκηδόνα. Πιθανότατα η εμπειρία είναι απαραίτητη όταν οι ομάδες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης. Οταν δίνουν τη μάχη για την κορυφή, εκτός από το πείσμα -που πολλές φορές είναι γεροντικό- χρειάζεται η φιλοδοξία.
Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Οι «τριάντα δύο και πάνω» παίκτες, με τις κορεσμένες καριέρες και τα λυμένα προβλήματα βιοπορισμού, ολοκληρώνουν σε πέντε αγωνιστικές την προσφορά τους.
Θα είναι γροθιά στο μαχαίρι της φύσης να παραταχθούν πρώτοι και καλύτεροι στα γήπεδα τη νέα χρονιά με την ίδια φανέλα. Ακόμα κι αν πάρουν τελικά το πρωτάθλημα. Ακόμα κι αν δεχτούν να κουτσουρέψουν αρκετά τα ποσά που θα αναγράφονται στα συμβόλαιά τους. Να αντικατασταθούν με παίκτες ίσης αξίας είναι περίπου αδύνατο.
Ο Παναθηναϊκός του Χαραλαμπίδη, του Κώτσιου και του Βύντρα υστερεί σε σχέση με αυτόν του Σόουζα, του Σεϊταρίδη και του Καραγκούνη. Τα αποτελέσματα, όμως, δικαιώνουν όσους πούλησαν τους καλούς, αγοράζοντας λιγότερο καλούς και φτιάχνοντας ομάδα μαζί τους. Στους «ερυθρόλευκους» το πρόβλημα δεν είναι μόνο ανανέωσης, είναι και οικονομικό.
Γι' αυτό και πολλοί από τους παίκτες της ομάδας είναι διατεθειμένοι να παραμένουν σε αυτή με μικρότερα συμβόλαια. Θα είναι λάθος αν η χειρονομία αυτή εκτιμηθεί ως τρανή απόδειξη αγάπης για το σύλλογο. Γιατί η αγάπη δεν συνδέεται ευθέως με τη δυνατότητα για προσφορά.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφασίζει και διατάσσει στον Ολυμπιακό. Αυτός θα πάρει και την τελική απόφαση, έστω κατόπιν μιας μικρής συζήτησης με αυτούς που κάθε φορά επιλέγει για συνεργάτες. Αν αποδεσμευτεί από τις αγκυλώσεις του, θα ανάψει το «πράσινο φως» για τις απαραίτητες αλλαγές. Αν όχι, η ομάδα του θα αποτελείται από... γέροντες, που θα θέλουν τόσο πολύ, αλλά θα μπορούν τόσο λίγο.
Οταν για όλα αυτά ο πρόεδρος πάρει μια... τελεσίδικη απόφαση, τότε θα πρέπει να ρυθμίσει το θέμα του προπονητή για τη νέα περίοδο.
Οι γερασμένες πριμαντόνες της ομάδας θα χρειαστούν προπονητή που θα είναι λιγότερο εγωιστής και ξεροκέφαλος από τους ίδιους. Κατά συνέπεια, σε αυτήν την ομάδα χρειάζεται κάποιος άλλος προπονητής.
Νέοι παίκτες, που εξελίσσονται ακόμα και καλά καλά δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, χρειάζονται προπονητή που να μπορεί κατ' αρχάς να τους βρει και στη συνέχεια να τους κάνει ομάδα. Τέτοιον προπονητή έχει ο Ολυμπιακός.