Τέσσερα, τέσσερα, τέσσερα παντού

Αντε να πείσεις τώρα τον κάθε ΑΕΚτσή ότι τη ζημιά στο πρωτάθλημα και στα πλέι οφ δεν του την έχει κάνει ο Αρης του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Στην κανονική περίοδο η ομάδα του Ντούσαν ήταν αυτή που στέρησε με την ισοπαλία στο ΟΑΚΑ την πρωτιά από την «Ενωση». Στα πλέι οφ, πάλι αυτή της δίνει τη χαριστική βολή.

Το παιχνίδι αυτό ήταν ένα πολύ καλό μάθημα μήπως και κάποιοι καταλάβουν πόσο εύκολο είναι τελικά να κερδίσεις σ' ένα κρίσιμο παιχνίδι με τέσσερα γκολ. Και πως το σκορ δεν είναι αυτό που στέφει πρωταθλητές. Μ' αυτή τη λογική ο Αρης θα ήταν ο πρωταθλητής των ηθικών πρωταθλητών και πάσης Ελλάδος. Το σκορ θα μπορούσε να πάρει αστρονομικές διαστάσεις. Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στην αρχική σύνθεση του Αρη. Απουσιάζουν για λόγους τακτικής και ανωτέρας βίας Νέτο, Αουρέλιο, Γιάχιτς, Σιστόν, Κάλβο, Αβραάμ Παπαδόπουλος και Φελίπε. Χωρίς αυτούς ο Αρης κατόρθωσε να διασύρει την ΑΕΚ.

Μπήκε δυνατά μέσα στο παιχνίδι, έβαλε την μπάλα κάτω, αλλά κυρίως διάβασε (άραγε ποιος;) τις αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας. Φωτογράφισε τα αδύναμα άκρα και κοίταξε να χτυπήσει από κει. Δικαιώθηκε. Οχι μόνο από το σκορ, αλλά και από την κίνηση παραδοχής του Κωστένογλου. Γρήγορα έξω ο Μπούρμπος, μέσα μήπως διορθωθεί η κατάσταση ο Εντίνιο. Ομως η κατάσταση δεν διορθώθηκε. Λεπτό με λεπτό γινόταν πιο δραματική για μια ΑΕΚ που σε παιχνίδι 90 λεπτών έχει να επιδείξει μόνο ένα σουτ στο δοκάρι και τίποτα παραπάνω.

Ο Αρης έδειχνε στα προηγούμενα παιχνίδια να μην «καίγεται» για τα πλέι οφ. Να τον απασχολεί πώς η ομάδα θα φτάσει έτοιμη στον μεγάλο τελικό. Η αγωνιστική κατάσταση της ομάδας του Ντούσαν δείχνει ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Αντίθετα, η ΑΕΚ μέσα από τα πλέι οφ αποσκοπούσε στη δικαίωση με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, αλλά η αγωνιστική της κατάσταση (δύο «τεσσάρες» σε τέσσερις αγώνες) αποδεικνύει ότι εύκολα μπορείς να ισχυρίζεσαι οτιδήποτε, αλλά δύσκολα να το στηρίξεις με πράξεις.

Παίκτης του αγώνα, αναμφισβήτητα, ο Χαβίτο. Δύο δικά του γκολ από ατομικές ενέργειες που πιστοποίησαν την κλάση του και ένα τρίτο που το χάρισε προλαβαίνοντας να κάνει άνω-κάτω τη δεξιά πτέρυγα της ΑΕΚ. Αν η ομάδα του Ντούσαν καταφέρει μέχρι τον τελικό να κρατήσει αυτή την αγωνιστική ποιότητα και ιδιαίτερα τον επιθετικό πλουραλισμό, τότε πολύ δύσκολα θα χάσει το ματς-σταθμό στη σύγχρονη ιστορία του.