Αρκούσε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου

Πρόκειται για αξιοσημείωτο γεγονός. Να μιλάς στους δημοσιογράφους πάνω από μία ώρα, καταφέρνοντας να μην τους δώσεις ούτε μία είδηση. Ουδέποτε στην ποδοσφαιρική και... παραγοντική καριέρα του υπήρξε ιδιαίτερα δημοσιογραφικός ο Ντέμης Νικολαΐδης. Ισως γι' αυτό όσοι προσήλθαν στο απομακρυσμένο ξενοδοχείο έφυγαν με περισσότερα ερωτήματα. Ποιος ο σκοπός μιας συνέντευξης Τύπου, όταν το μόνο που προκύπτει είναι η αποδοχή του αυτονόητου; Οτι δηλαδή ο φετινός σχεδιασμός απέτυχε. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο πρόεδρος της ΠΑΕ από το να το παραδεχτεί; Θα μπορούσε ίσως να αναλάβει πλήρως και αποκλειστικά την ευθύνη.

Η συνέντευξη άφησε ανοικτά θέματα, όπως για παράδειγμα το πώς θα πορευτούν ΠΑΕ και ομάδα τη νέα χρονιά, πού βρίσκονται οι υποθέσεις του προπονητηρίου και του γηπέδου. Ολα έμειναν ανοικτά. Πλην του Μπλάνκο δεν υπάρχουν αξιολογήσεις για τους δανεικούς. Το βαρύ έργο της αξιολόγησης πέφτει στις πλάτες του Κωστένογλου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι απόψεις του θα είναι θέσφατο. Ρόλο ασφαλώς θα έχει και ο νέος προπονητής, για την ταυτότητα του οποίου παραμείναμε στο σκοτάδι.

Μόνο αχνό συμπέρασμα ότι ο Ντέμης Νικολαΐδης είναι ακόμα ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στα διοικητικά της ΑΕΚ, διατηρώντας την εμπιστοσύνη των μεγαλομετόχων. Για όλα τα άλλα που απασχολούν και πληγώνουν τον κόσμο της ΑΕΚ ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Η ανάληψη της ευθύνης για την πρόσληψη του Φερέρ και το πανάκριβο συμβόλαιό του θα μείνει ως το σήμα κατατεθέν της συνέντευξης. Για όσους θέλουν να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, ισχύει η παρατήρηση ότι είναι ασυνήθιστο φαινόμενο στην Ελλάδα να βγαίνουν οι πρόεδροι και να αναλαμβάνουν προσωπικά την ευθύνη. Ο Κόκκαλης με τον Βαρδινογιάννη δύσκολα θα έκαναν τέτοιες παραδοχές. Ωστόσο η αναγνώριση ενός λάθους δεν σημαίνει ούτε ειλικρινή μεταμέλεια ούτε αλλαγή πλεύσης. Ολα αυτά παραμένουν ζητούμενα. Ο Ντέμης τα κράτησε για τον εαυτό του και τους συνεργάτες του. Για όσα είπε θα αρκούσε μία απλή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου.