Μόνο ο Μπλάνκο. Καμία άλλη συγκίνηση

Στο παιχνίδι ΟΦΗ - ΑΕΚ έγινε μια φάση που πραγματικά με συγκίνησε. Ο Μπλάνκο δέχεται πάσα στον κενό χώρο που τον βγάζει μόνο με τον Τζόρβα. Ο Αργεντινός προχωράει ανενόχλητος και τι πιο εύκολο από το να πλασάρει για να πετύχει το τέταρτο γκολ της ΑΕΚ; Αντ' αυτού, κόβει ταχύτητα, κοιτάζει να μη χάσει την κατοχή της μπάλας και συγχρόνως παρατηρεί ποιος από τους συμπαίκτες του τον ακολουθεί. Διακρίνει τότε τον Εντίνιο, στον οποίο δίνει την μπάλα, χαρίζοντάς του τη χαρά του σκοραρίσματος. Παρ' όλο που θα μπορούσε να σκεφτεί ότι το γκολ αυτό, αν το πετύχαινε ο ίδιος, θα του έδινε περισσότερες πιθανότητες να βγει πρώτος σκόρερ, μια και τώρα βρίσκεται μόλις τέσσερα τέρματα πίσω από τον πρώτο Κοβάσεβιτς, ο Μπλάνκο δεν το έκανε, παραδίδοντας ένα καλό μάθημα αλτρουισμού. Ο ίδιος έχει σκοράρει 15 φορές. Ο Εντίνιο καμία. Ολοι ξέρουν πόσο βοηθάει ένα γκολ έναν ποδοσφαιριστή να ανεβάσει την ψυχολογία του. Αυτό το παιδί, που ήρθε στην ΑΕΚ και παρακάλεσε στην κυριολεξία να το αγοράσουν, αποδεικνύεται η πιο αξιόπιστη επιθετική λύση της «Ενωσης» και πραγματικά «χρυσός» χαρακτήρας. Είναι ένας παίκτης που, εκτός από την προσωπική προβολή, κοιτάζει το συμφέρον της ομάδας. Τι πιο συμφέρον για μια ομάδα από το να βρίσκονται οι επιθετικοί της σε καλή ψυχολογική κατάσταση; Οσον αφορά τώρα τα αγωνιστικά, και οι τρεις ομάδες της κορυφής πήραν το δωράκι τους και προχώρησαν. Εξηγούμαι. Η ΑΕΚ πέτυχε τέσσερα γκολ, αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Ουσιαστικά ένα μόνο πέτυχε. Αυτό του Εντίνιο. Το πρώτο ήταν δώρο του Τζόρβα και στα άλλα δύο δεν υπάρχει σκόρερ της «Ενωσης». Τα σημείωσαν για λογαριασμό της ο Αρβανίτης και ο Μπαρκαουάν του ΟΦΗ. Χωρίς αυτή την πολύτιμη βοήθεια η ΑΕΚ διόλου απίθανο να περνούσε ένα δύσκολο απόγευμα στο Παγκρήτιο, μια και η ομάδα του Κωστένογλου σε μεγάλα διαστήματα, ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος, έδειξε να ζορίζεται. Αντίθετα, η ομάδα του Παράσχου, αν εξαιρέσει κανείς τα τραγικά αμυντικά λάθη, από τη μέση και μπροστά δεν στάθηκε καθόλου άσχημα.

Και η Βέροια το έκανε το δωράκι της. Μπορεί να μην ήταν τόσο απλόχερο όσο αυτό των Κρητικών, αλλά οι Βεροιώτες μπήκαν μουδιασμένα και νωρίς νωρίς, μόλις στο 5', έβαλε το ποδαράκι του ο Μετάμο, ώστε το δυνατό σουτ του Πατσατζόγλου, που είχε πορεία προς την εστία, να καταλήξει στα δίχτυα. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Ηταν σίγουρα, όμως, ο καλύτερος Ολυμπιακός έπειτα από αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. Γι' αυτό νίκησε. Χωρίς ιδιαίτερο κόπο και χωρίς να αποδώσει ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών. H εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός ίσως να ήταν διαφορετική αν μετρούσε το κανονικό γκολ του Μπελούτσι, αλλά αυτό δεν αποτελεί σοβαρή δικαιολογία για τη συνολική απόδοση των «ερυθρολεύκων». Το δώρο της Λάρισας στον Παναθηναϊκό ήταν η ανόητη αποβολή του Γκαλίτσιου ένα λεπτό πριν από τη λήξη του πρώτου μέρους. Ο αμυντικός της Λάρισας, έχοντας ήδη μια κίτρινη, γκρέμισε τον Σαλπιγγίδη έξω από την περιοχή και ως τελευταίος παίκτης είδε δίκαια τη δεύτερη κίτρινη... και το υπόλοιπο ματς απ' τα αποδυτήρια. Με δώρο μοιάζει και το πρώτο γκολ που πέτυχε ο Παναθηναϊκός. Αν προσέξετε καλά τη φάση, ο σκόρερ των «πρασίνων», ο Μανούτσο, που δείχνει ότι έχει καλή αίσθηση του χώρου, βρίσκεται μόνος και ανενόχλητος μπροστά στον Κηπουρό. Από το πρώτο έως το δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού δεν υπάρχει καμία επικίνδυνη φάση στην εστία των Θεσσαλών, παρ' όλο που αυτοί αγωνίζονταν με παίκτη λιγότερο. Αντίθετα, ήταν η ομάδα του Δώνη που έδειξε χαρακτήρα, αντέδρασε, αλλά δεν μπόρεσε να απαντήσει. Η 24η αγωνιστική αποδεικνύει για μία ακόμα φορά αυτό που διαπιστώνουν όλοι όσοι παρακολουθούν ψύχραιμα τις αναμετρήσεις. Οτι τον τίτλο τελικά δεν θα τον κερδίσει αυτός που παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο, μια και οι τρεις μνηστήρες δεν αποδίδουν εξαιρετικά, αλλά αυτός που θα σταθεί πιο τυχερός.