Καψιμιτζήδες και νέο κύμα στους «ερυθρόλευκους»

Αν το φρέσκο αίμα που χρειάζεται ο Ολυμπιακός για το ματς με τη Βέροια βράζει στους βαθμούς που βράζει στις φλέβες του Σίσιτς, τότε καλό είναι να αρχίσουν από τώρα να χωνεύουν στην ιδέα του πρώτου μετα-Τσέλσι εποχής στραβοπατήματος. Ετσι και αλλιώς, ο χαμένος βαθμός στο πρωτάθλημα έπειτα από αγώνα Τσάμπιονς Λίγκ αποτελεί παράδοση για τον Ολυμπιακό. Σε ένα παιχνίδι στο οποίο απαιτούνται δύναμη, τσαμπουκάς και ενδέχεται να πέσουν κορμιά, ο Σίσιτς έχει τόση θέση όσο καθηγητής θεολογικής σχολής σε μπαρμπουτιέρα.

Οπως δεν μου φαίνεται και πολύ σωστό ο Ολυμπιακός να περιμένει στους υπόλοιπους αγώνες μέχρι τη λήξη να σωθεί από τον νυν υπέρ πάντων αγώνα των νεοσύλλεκτων στο «κόκκινο» στρατόπεδο και όχι από την καθολική και ηρωϊκή συμμετοχή των καψιμιτζήδων, παλιοσειρών, που ξέρουν απέξω και ανακατωτά πώς δουλεύει το μαγαζί. Η έλλειψη πάθους που αναγνωρίστηκε από όλους στο ματς με την Τσέλσι δεν έχει να κάνει με τον Αργεντινό και τον Βραζιλιάνο, που ακόμα δεν έχουν καταλάβει αν το Τάσος είναι το επίθετο ή το Πάντος το όνομα του συμπαίκτη τους, αλλά έχει να κάνει με όλους αυτούς που οι αντίπαλοί τους ξέρουν καλά και θεωρούν κομμάτι δύσκολο να τους πάρουν τον αέρα... Αυτόν τον αέρα που στους «ερυθρόλευκους» ονομάζουν αέρα του πρωταθλητή.

Ο κάθε ποδοσφαιριστής που θα αγωνιστεί εναντίον του Ολυμπιακού στα ματς που υπολείπονται θα κοιτάξει να πουλήσει την ποδοσφαιρική του μαγκιά, αυτή που θα ανεβάσει τις μετοχές του στο μεταγραφικό χρηματιστήριο σε αυτούς που λογικά τον παίρνει. Και αυτοί αποκλείεται να είναι οι παλιοί. Κανέναν Μπελούτσι, Λεονάρντο, σίγουρα τον Σίσιτς και ακολουθεί ο Μενδρινός, θα κοιτάξει να πιάσει όμηρο. Αν λοιπόν τα τζόβενα αντιληφθούν ότι αυτοί που στην ομάδα πρόλαβαν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το παίζουν cool in the pool, τότε έπειτα από δύο αγωνιστικές στον Ολυμπιακό θα συζητούν, με το πρωτάθλημα χαμένο, αν τους έκανε καλό ή κακό η πορεία μέχρι τους «16» στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε βέβαια είναι που θα ζωντανέψουν οι στοιχειωμένες φωνές του παρελθόντος, εκείνες που έλεγαν: «Τι τη θέλαμε την Ευρώπη και μπλέκουμε, την ώρα που μπορούμε να κερδίζουμε πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Ελλάδα, έχοντας τουλάχιστον μια φιέστα εξασφαλισμένη και τους βάζελους τουμπεκιασμένους;».

Οι μεγάλες ομάδες όμως δεν φτιάχνονται από τη μία μέρα στην άλλη και αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το εξηγήσεις σε ανθρώπους που τα κριτήριά τους είναι αυστηρώς «ελληνικά» και έχουν να κάνουν μόνο με την αθάνατη ελληνική πραγματικότητα και ακόμα δυσκολότερο να το εξηγήσεις σε ανθρώπους που δεν έχουν καν τη διάθεση να ακούσουν για Ευρώπες και άλλα σχετικά.

Επειδή λοιπόν στον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα είναι μια αξεπέραστη μανία, που χρόνο με τον χρόνο τείνει να μεταλλαχθεί σε υστερία και για να μη βρεθούν κάποιοι να απολογούνται -αν το πρωτάθλημα χαθεί- για την καλή πορεία της ομάδας φέτος στην Ευρώπη, καλά θα κάνουν να κοιτάξουν πώς θα επιστρατεύσουν τους παλιούς στην πρώτη γραμμή του μετώπου και όχι το «νέο κύμα». Αυτοί θα τους σώσουν από τη μουρμούρα και το πισωγύρισμα. Με τη νοοτροπία που επικρατεί στον σύλλογο αυτό το «κινδυνεύει να ξεχαστεί η καλή παρουσία στην Ευρώπη αν χαθεί το πρωτάθλημα» δεν το θεωρώ απλώς κανόνα, αλλά γεγονός που ισχύει, τώρα, αυτή τη στιγμή! Η Ευρώπη έχει ξεχαστεί ήδη! Τώρα ξεκινάει το πραγματικό ενδιαφέρον αυτών των ανθρώπων για το τι πρόκειται να κάνει φέτος ο Ολυμπιακός και το κριτήριό τους για το αν η χρονιά είναι πετυχημένη ή μη θα κριθεί από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και μόνο. Ολα τ' άλλα δεν μετρούν!