Και τώρα... Γκρίνουιτς

Οταν δεν μπορείς να κλέψεις κάτι όταν σου δίνεται η ευκαιρία, τότε περιμένεις την επόμενη. Αυτό συνέβη χθες με τον Ολυμπιακό. Ετσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, το αποτέλεσμα του έρχεται γάντι. Αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς για το ματς στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Ηθελε να μη δεχτεί γκολ και, όσο μπορούσε, να έχει την κυκλοφορία της μπάλας.

Το κατάφερε στον μεγαλύτερο βαθμό, μια και οι Λεντέσμα, Στολτίδης έκαναν ακόμα μία μεγάλη βραδιά. Ιδιαίτερα ο πρώτος θα πρέπει να κατάπιε περισσότερα χιλιόμετρα απ' όσο χιόνι κατάπιαν τα εκχιονιστικά αυτό το διήμερο της θύελλας. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός κατάφερε –και αυτό είναι το πιο σημαντικό– να μην απειληθεί. Αν ήταν πιο προσεκτικός στις τελικές προσπάθειες, ίσως να έπαιρνε και τη νίκη. Σε αυτό θα ήθελε λίγο καλύτερο τον Κοβάσεβιτς. Αν τον είχε έτσι χθες, ίσως να πήγαινε νικητής στο Λονδίνο.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Τσέλσι μπήκε δυνατά και αποφασιστικά, με σκοπό να πάρει την πρόκριση στον Πειραιά. Εκεί αντέδρασε σωστά ο Ολυμπιακός. Εκλεισε χώρους και διαδρόμους, με τους Σέζαρ και Αντζα να κάνουν ένα πολύ καλό παιχνίδι. Οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν πίσω με σκοπό να χτυπήσουν την Τσέλσι στην κόντρα. Αν οι Γκαλέτι και Τζόρτζεβιτς βοηθούσαν σε αυτό λίγο περισσότερο, διότι τα άκρα δούλεψαν καλά (Ζεβλάκοφ και Πάντος), τότε ίσως να έπιανε το κόλπο της αντεπίθεσης.

Δεν είναι και λίγο να κερδίσεις τις περισσότερες μονομαχίες στο κέντρο όταν στους «μπλε» παίζουν οι Μπάλακ, Εσιέν και Μακελελέ. Ο Ολυμπιακός στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν δέχτηκε γκολ. Κοίταξε την Τσέλσι στα μάτια, κάτι το οποίο οφείλει να κάνει και σε 15 μέρες στο Λονδίνο, μια και οι Αγγλοι έδειξαν αδυναμίες.