Ο Ολυμπιακός νίκησε με πέναλτι που είναι, τουλάχιστον, αμφισβητήσιμο. Ο Παναθηναϊκός «καθάρισε» με... ασίστ του Φερνάντες. Και οι δύο, κρίνοντας με βάση την εικόνα του παιχνιδιού, ήταν ανώτεροι των αντιπάλων τους και δικαιούνταν τη νίκη.
Ωστόσο, οι «αιώνιοι» πρέπει να βελτιώσουν κατά πολύ την αγωνιστική εικόνα τους ώστε να γκρεμίσουν την ΑΕΚ από την κορυφή. Οχι ότι η «Ενωση» παίζει σπουδαίο ποδόσφαιρο και, ως εκ τούτου, έχει σοβαρό πλεονέκτημα. Αν πλεονεκτεί κάπου, είναι η ικανότητα να ξεμπερδεύει σχετικά εύκολα με τους λεγόμενους μικρομεσαίους αντιπάλους. Οι «αιώνιοι» αγκομαχούν για να νικήσουν με το φτωχό 1-0. Η εικόνα στο «Γ. Καραϊσκάκης» αποδίδει του λόγου το αληθές. Το παιχνίδι πηγαίνει προς το τέλος του. Ο Λεμονής όρθιος δίνει εντολές για «σφιχτή» άμυνα και κράτημα της μπάλας. Ο Ολυμπιακός πίσω από το κέντρο, προς την περιοχή του Νικοπολίδη. Με τέτοιες συμπεριφορές κάποια στιγμή θα σπάσει η στάμνα. Ετσι όπως πάνε τώρα τα πράγματα, η διεκδίκηση του τίτλου περνάει αναγκαστικά από το ΟΑΚΑ. Εκεί η ΑΕΚ θα υποδεχθεί Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Φαίνεται δύσκολο να πάμε μέχρις εκεί ενώ θα έχουν κριθεί όλα. Η μέχρι τώρα αχίλλειος πτέρνα της «Ενωσης» είναι τα ντέρμπι. Εφόσον οι αντίπαλοί της βελτιωθούν και αποφύγουν τις κακοτοπιές, τα ραντεβού μαζί της θα κρίνουν τον τίτλο.
Ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Παναθηναϊκό παρέταξε χιλιάδες κόσμο στις εξέδρες και φανέλες με τον δικέφαλο. Ολα τα άλλα απουσίασαν. Ο,τι και να σκαρφιστεί ο Σάντος, δύσκολα θα μπορέσει να μεταβάλει σε πριγκίπισσα τη σταχτοπούτα. Ενας λιγότερο νευρικός Παναθηναϊκός θα μπορούσε να φύγει από την Τούμπα με τρία-τέσσερα γκολ ακόμα στο ενεργητικό του. Υπάρχουν όμως πράγματα για τα οποία οφείλει να προβληματιστεί ο Πεσέιρο. Λόγου χάριν, η αδυναμία του να παίξει καλή μπάλα για ολόκληρο παιχνίδι. Η μεγάλη νευρικότητα του δεύτερου ημιχρόνου. Τα μίζερα σκορ παρά τις ευκαιρίες. Η συνεχής βελτίωση του Γκονζάλες θα προσθέσει ποιότητα στην ομάδα. Η προσθήκη του Σπυρόπουλου θα της αλλάξει τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Αν έρθει και χαφ με δυνατότητα να κερδίζει μέτρα και να «μπουκάρει» στην περιοχή, η βελτίωση θα μεγιστοποιηθεί!
Καλά έκαναν και ξαναγέμισαν τις κερκίδες οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Για εξήντα λεπτά είδαν μια απ' τα ίδια. Αγκομαχητά, «τρύπια» μεσαία γραμμή και πολύ άγχος. Για μισή ώρα είδαν δύο πράγματα. Ενα απίστευτο τουρλουμπούκι, που από πλευράς συστήματος έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα... Ο Τζόρτζεβιτς δεξί χαφ-εξτρέμ και ο Στολτίδης κάτι σαν μέσα αριστερά. Οι καθηγητές της προπονητικής ας ασχοληθούν με τις καινοτομίες του Λεμονή...
Οι θεατές είδαν έναν προικισμένο ποδοσφαιριστή του οποίου οι συμπαίκτες ήδη του αναγνώρισαν την ικανότητα να διευθύνει το παιχνίδι. Ο μικρόσωμος χαφ τρέχει πολύ, αλλάζει κατεύθυνση με άνεση, ντριμπλάρει σ' ένα τετραγωνικό μέτρο και αλλάζει το παιχνίδι με συρτές πάσες. Οσα έδειξε φτάνουν για να καταλάβουμε την ποιότητά του. Με τους ταχείς Λούα Λούα και Γκαλέτι στις άκρες, θα φανούν ακόμα περισσότερο τα προσόντα του. Διακινδυνεύω μια πρόβλεψη: στο 4-3-3 τα δύο αμυντικά χαφ θα είναι ο Λεντέσμα και ο Στολτίδης. Ο τρίτος χαφ θα είναι ο Μπελούτσι. Για να «χωρέσει» ο Τζόρτζεβιτς θα «περισσέψει» ή ο Λούα Λούα ή ο Γκαλέτι. Ετσι όπως είναι ο Αργεντινός τους δύο τελευταίους μήνες, κερδίζει με το... σπαθί του μια θέση στον πάγκο.
Επιτρέψτε μου την άποψη ότι ο Ρονάλντο Γκιάρο με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο είναι το καλύτερο αμυντικό δίδυμο. Καλύτερο από αυτό είναι μόνο το δίδυμο Αντζας-Αβραάμ...