Πού πήγαν τα εκπληκτικά μωρά της ΑΕΚ;

Ξεφυλλίζω το αρχείο της «SportDay». Ημερομηνία: Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2006. Διαβάζω τον τίτλο στη σελίδα 15: «Επανάσταση! Υπότιτλος: Ο Φερέρ παρέταξε απέναντι στην Αντερλεχτ την Τρίτη τη νεαρότερη ομάδα μεταξύ των "32" του Τσάμπιονς Λιγκ - Εβδομος μικρότερος βασικός ο Χετεμάι!»

Τον θυμόσαστε; Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε. Δεν έχουν συμπληρωθεί καν δύο χρόνια. Ηταν τότε που μιλούσαμε όλοι με θαυμασμό για τα εκπληκτικά «μωρά» της ΑΕΚ. Η ενδεκάδα που ξεκίνησε ο Φερέρ απέναντι στην Αντερλεχτ είχε μέσο όρο ηλικίας τα 24,36 χρόνια. Μέσα ο Κυριακίδης, μέσα ο Μόρας, ο Χετεμάι, ο Λαγός, ο Καπετάνος και ο Τόζερ. Την ίδια μέρα στη διπλανή σελίδα η εφημερίδα φιλοξενούσε δηλώσεις του Ακη Ζήκου: Εχουμε μέλλον! Ο Ακης Ζήκος, έχοντας πάντως συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια, είχε τελικά περισσότερο μέλλον από όλους αυτούς που έπαιξαν βασικοί στο ιστορικό παιχνίδι με την Αντερλεχτ. Πού πήγαν τελικά όλοι αυτοί; Πώς από βασικοί και ελπιδοφόροι μεταμορφώθηκαν σε αναπληρωματικούς καριέρας και ανίκανοι των περιστάσεων;

Οπως διαβάζω στο ίδιο άρθρο, δεν είχαν περάσει ούτε πέντε μήνες από τότε που ο Ντέμης Νικολαΐδης δήλωνε ότι ονειρευόταν: «Να ρίξουμε τον μέσο όρο ηλικίας της ΑΕΚ και να φτάσουμε κοντά στο επίπεδο της Αρσεναλ».

Τα εκπληκτικά «μωρά» έκλεισαν την καριέρα τους στην ΑΕΚ πριν καλά καλά σταθούν στα πόδια τους και αρχίσουν να τρέχουν. Ο Χετεμάι εκείνη τη βραδιά εντυπωσίασε τους ανθρώπους της Γιουβέντους, που ρωτούσαν να μάθουν γι' αυτόν. Μετά τι έγινε; Τραυματίστηκε και… ξέχασε την μπάλα. Το προπονητικό τιμ τον έστειλε να αγωνίζεται με την ομάδα των Νέων, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Τώρα συζητιέται ότι πάει στον Πανιώνιο. Ο Κυριακίδης τελικά δεν έκανε. Πήγε στη Λάρισα. Το ίδιο και ο Μόρας.

Μετανάστευσε στην Ιταλία και παίζει στην Μπολόνια. Ο Λαγός τραυματίστηκε, επέστρεψε και… συμπληρώνει αποστολές. Ο Καπετάνος μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ατρόμητου, αλλά όχι σε αυτές τις ΑΕΚ! Εκεί τον στέλνουν τα ρεπορτάζ. Μάζευε νεαρούς ποδοσφαιριστές η «Ενωση» πριν από δύο χρόνια και νεαρούς δεν έχει! Κατά καιρούς τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για τα ταλέντα της «Ενωσης». Για τον Πλιάτσικα.

Η Αγγελική Νικολούλη ίσως να ξέρει πού βρίσκεται. Αυτός, πάντως, που τραγουδάει με τη Χαρούλα Αλεξίου είναι ο τραγουδιστής των Πυξ Λαξ. Για τον Κονέ, που τον άρπαξαν μέσα από τα χέρια του Ολυμπιακού. Ο Κονέ εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του, σκόραρε, πρωταγωνίστησε και τώρα παίζει πού και πού. Για τον Κουτρουμάνο (αδυνατώ να γράψω με ποιον τον παρομοίαζαν), που αγωνίζεται δανεικός στην Αναγέννηση Καρδίτσας.

Για τον Παυλή με το αέρινο στυλ που έδειξε δείγματα γραφής στο ματς με τη Σεβίλλη και μετά τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Ο Παππάς ήταν επιλογή Φερέρ. Στην αρχή δεν μπορούσε να ανταποκριθεί ψυχολογικά. Αδυνατούσε να σηκώσει το βάρος της φανέλας. Οταν με τον καιρό κάθισε κάτω… από τη φανέλα και τη σήκωσε, έπαιξε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ανταποκρίθηκε, με αποτέλεσμα ο Φερέρ να τον θυμάται με τη συχνότητα που θυμάται τον παπά της Ενορίας του ο μέσος Ελληνας πιστός. Δυο-τρεις φορές τον χρόνο! Το ρεπορτάζ λέει ότι είναι μια χαρά για τον… Ηρακλή.
Από όλη αυτή τη φουρνιά των ταλαντούχων ποδοσφαιριστών -και ειλικρινά το «ταλαντούχων» δεν έχω καμία πρόθεση αλλά ούτε δικαίωμα να το αμφισβητήσω, μια και δεν έχω ολοκληρωμένη εικόνα για τους περισσότερους- διασώθηκαν οι Τόζερ και Παπασταθόπουλος. Για τον δεύτερο, το μόνο που έχω να πω είναι: αυτό θα έλειπε. Ο παίκτης βγάζει μάτια. Για τους υπόλοιπους, καιρός να απαντήσει κάποιος υπεύθυνα, γιατί μεσολάβησαν μεταγραφές!

ΥΓ.: (Για τους πονηρούς) Το άρθρο γράφτηκε ώρες πριν από το ματς Κυπέλλου Ξάνθης - ΑΕΚ.