Την προηγούμενη Κυριακή ήταν ο Ολυμπιακός που φώναζε για τη διαιτησία. Η «εφεύρεση» του Τσίκινη να καταλογίσει πέναλτι σε μαρκάρισμα του Παντου παραλίγο να τινάξει το ματς στον αέρα. Αυτή την αγωνιστική δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Ηρακλή εις βάρων των «ερυθρολεύκων». Ανεξαρτήτως του αν ο Ολυμπαικός βάσει απόδοσης και ευκαιριών θα έπρεπε να είχε τελειώσει το ματς στα πρώτα 45 λεπτά, η ακύρωση του γκολ αδικεί κατάφωρα τον Ηρακλή, που τώρα είναι η σειρά του να γκρινιάζει. Κάτι ανάλογο έγινε και με τον Αρη. Μία αγωνιστική πίσω, στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ήταν οι «κίτρινοι» που είχαν παράπονα από τη διαιτησία. Η αγανάκτηση εκφράστηκε με παραίτηση του προέδρου του Αρη από την αντιπροεδρία της Σούπερ Λίγκας. Μετά το ματς ΟΦΗ-Αρης είναι η σειρά των Κρητικών να νιώθουν αδικημένοι. Ισχυρίζονται ότι δεν τους δόθηκαν τρία πέναλτι. Ο καθένας πλέον ζητάει όσα πέναλτι του λείπουν. Μόνο στη μία, όμως, περίπτωση φαίνεται να έχουν δίκιο.
Ποιος ξέρει; Μπορεί την επόμενη Κυριακή να είναι η σειρά τους να ευνοηθούν. Στη Λεωφόρο όλα έδειχναν ότι για μία ακόμα φορά ο Παναθηναϊκός δεν θα καταφέρνε να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Υπεύθυνος αυτή την Κυριακή για τον... κόμπο που έσφιξε Πεσέιρο και παίκτες, ο κ. Κατσαβάκης. Εφτανε, όμως, μια κρίση... υπότασης του Καραγκούνη για να χάσει ο διεθνής μέσος το έδαφος κάτω απ' τα πόδια του, να πέσει στην περιοχή της Καλαμαριάς και ο διαιτητής να δώσει... τι άλλο; Πέναλτι. Στην ουρά και ο Απόλλων, που θα περιμένει καλύτερη τύχη και αντιμετώπιση την προσεχή αγωνιστική.
Στα παιδικά μου χρόνια ο «φονέας των γιγάντων» ήταν ο Φωστήρας. Στα 2000ς λέγεται Αστέρας Τρίπολης. Εχοντας νικήσει τους τρεις του πρώην ΠΟΚ, ο τίτλος του «φονέα» του απονέμεται χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ΑΕΚ για μία ακόμα φορά δεν κατάφερε να γυρίσει ένα ματς στο οποίο βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Μια οργανωμένη επίθεση όλη κι όλη με πρωταγωνιστές Σέζαρ και Μαντούκα έχει να θυμάται από το πρώτο 45λεπτο η «Ενωση». Με σωστή ανάπτυξη, δεν κατάφερε άλλη φορά να πατήσει την αντίπαλη περιοχή. Μόνο με στημένες φάσεις. Στο δεύτερο ημίχρονο όσες φορές πάτησε τα αντίπαλα καρέ σκόραρε ή δημιούργησε σημαντικές προϋποθέσεις για τέρμα. Χρειάστηκε, όμως, να βρεθεί δύο γκολ πίσω η ΑΕΚ για να ξυπνήσει. Για μία ακόμα φορά αποδείχθηκαν κατώτερα των προσδοκιών τα αμυντικά χαφ της; Ή μήπως αυτά δεν υπάρχουν; Γιατί άργησε να αντιδράσει η ομάδα; Γιατί δεν κατάφερε να γυρίσει το ματς; Γιατί ξεκινάει τα κρίσιμα παιχνίδια χωρίς τον κλασικό σέντερ φορ της; Πώς μια ομάδα που τις πρώτες πέντε αγωνιστικές παρουσιάζε συνοχή και συγκρότηση τώρα εμφανίζεται συχνά-πυκνά ασύνδετη; Ο καθ' ύλην αρμόδιος, Σέρα Φερέρ, έχει τον λόγο. Χωρίς καμία διαθέση να τον προλάβω, τα πάντα μπορεί να ισχυριστεί ο Ισπανός, μέχρι και την κατάσταση στους Θρακομακεδόνες, όχι όμως ότι δεν έχει παίκτες. Το αν χρειάζεται κι άλλους το ρόστερ της «Ενωσης», αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.