Από τη συνέντευξη του Ιεροκλή Στολτίδη στη «SportDay» κρατώ την εξής δήλωσή του: «Το 2007 ήταν η καλύτερη χρονιά, όχι μόνο λόγω πρόκρισης. Ο Ολυμπιακός πλέον άλλαξε νοοτροπία». Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Η αλλαγή νοοτροπίας στην ομάδα γενικότερα, όχι μόνο στους ποδοσφαιριστές και το προπονητικό τιμ, έφερε την πρόκριση στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, συνοδευόμενη μάλιστα από δύο εκτός έδρας νίκες απέναντι σε ομάδες σαν τη Λάτσιο και τη Βέρντερ Βρέμης. Η ίδια νοοτροπία έκανε τον Ολυμπιακό να αποδώσει πολύ καλό ποδόσφαιρο στο «Μπερναμπέου», να μη συμβιβαστεί λεπτό με την ιδέα της ήττας, ακόμα και όταν αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τη «βασίλισσα» Ρεάλ με παίκτη λιγότερο. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ομάδα του Τάκη Λεμονή σε αυτό το ματς πέρασε μπροστά στο σκορ με αριθμητικό ντεζαβαντάζ. Δύσκολο, επίσης, να παραβλέψεις ότι τόσο στη Βρέμη όσο και στο «Ολίμπικο» οι «ερυθρόλευκοι», ενώ βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι, αναγκάζοντας τους αντιπάλους τους σε ήττα. Γεγονότα και καταστάσεις που αν τα συζητούσαμε πέρυσι –δεν χρειάζεται να πάμε πιο παλιά–, όχι μόνο δεν θα μπορούσαν να συμβούν, αλλά απαγορευόταν και να τα φανταστείς.
Η αλλαγή νοοτροπίας, όμως, δεν έχει να κάνει μόνο με το αγωνιστικό κομμάτι. Αφορά και τον τρόπο σκέψης των υπόλοιπων που στελεχώνουν την ΠΑΕ. Αυτό αποτυπώνεται πλέον στον τρόπο με τον οποίο κινείται ο σύλλογος στη μεταγραφική αγορά. Ο Ολυμπιακός έτρεξε από τώρα να κλείσει τον Γκαλίτσιο και κάτι ανάλογο σκέφτεται να πράξει με τον Παπαδόπουλο του Ηρακλή, σκέψεις και ενέργειες που στο παρελθόν δεν έγιναν, με αποτέλεσμα ο σύλλογος να στερηθεί τη συνδρομή ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Είναι αδιανόητο μια ομάδα τα τελευταία 11 χρόνια να κερδίζει 10 πρωταθλήματα και να μην έχει τον πρώτο λόγο στην εγχώρια αγορά. Να μην έχει καταφέρει να μαζέψει το μεγαλύτερο ή το πιο αξιόλογο κομμάτι των νέων ποδοσφαιριστών. Να μην παρακαλάνε –όπως παλαιότερα– οι παίκτες αυτοί να ντυθούν στα ερυθρόλευκα. Η δικαιολογία ότι δεν υπήρχαν πολλοί τέτοιοι στην αγορά, με τους οποίους άξιζε τον κόπο η ΠΑΕ να ασχοληθεί, δεν ευσταθεί. Απλώς κάποιους στην ομάδα τους ικανοποιούσε και τους κάλυπτε το γεγονός ότι η ομάδα κέρδιζε το πρωτάθλημα. Νοοτροπία περασμένων δεκαετιών. Ακόμα και στην περίπτωση του Τοροσίδη, ο Ολυμπιακός άργησε να τον εντάξει στο δυναμικό του. Και δεν είναι μόνον αυτός. Εκτός από τους τίτλους, ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε σε άλλα μέτωπα. Δεν ανανεώθηκε στον βαθμό που όφειλε, δεν απέκτησε τις «χρυσές ρεζέρβες» που θα του προσέδιδαν ποιότητα, βάθος και προοπτική για το μέλλον. Οσο κι αν η αλήθεια πονάει μερικούς, τώρα είναι η περίοδος που ο Ολυμπιακός σκέφτεται και λειτουργεί σύμφωνα με τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα.
ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ
Αν ο γείτονάς σας δεν αγαπάει τη μουσική, βρείτε τρόπο να τον διώξετε τώρα που είναι ακόμα νωρίς. Το δίσεκτο 2008 ετοιμάζουν νέα άλμπουμ οι κάτωθι:
NICK CAVE AND THE BAD SEEDS
Η ιστορία του Λάζαρου –του «δεύρο έξω»– ενέπνευσε αυτή την φορά τον Κέιβ ώστε να δημιουργήσει το 14ο άλμπουμ της θρυλικής μπάντας. Αυτό, όμως, που θα εντυπωσιάσει στο «Dig, Lazarus, dig» –έτσι ονομάζεται το άλμπουμ– είναι ο ήχος, που θυμίζει το ντεμπούτο των Grinderman. Σκληρός ηλεκτρικός ήχος, έτοιμος να παραλύσει σώμα και μυαλό. Πολύ πιθανή η επίσκεψή τους το καλοκαίρι στην Αθήνα.
MOBY
Η τελευταία του δουλειά λεγόταν «Hotel» και κρίνεται ως αξιόλογη. Να δούμε αν θα κρατηθεί στα ίδια επίπεδα το «Last Night», που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτη. Ο ίδιος μιλάει για ένα ερωτικό γράμμα στην dance σκηνή της Νέας Υόρκης. Οσοι βιάζεστε να πάρετε μια γεύση μπείτε στο moby.com και κατεβάστε δωρεάν mp3.
BAUHAUS
Ναι, καλά διαβάσατε! Καίγεται το Northampton! Οι Bauhaus επιστρέφουν μετά το ιστορικό «Burning from the Inside», του 1983 παρακαλώ! Η φωνή του Peter Murphy, που τραγούδησε κομμάτια όπως το «Bela Lugosi's dead» ή το «Kick in the eye», που μας «στοίχειωσαν», ετοιμάζεται να μας κάνει να ανατριχιάσουμε και πάλι με το «Going away white»!
REM
Εφτασαν κι αυτοί τα 14 άλμπουμ. Οι φήμες μιλάνε για επιστροφή στον ήχο που τους έκανε διάσημους. Μακάρι. Τίτλος της νέας δουλειάς, «Accelerate». Κυκλοφορεί τον Απρίλη.
JAMES
To «εθνικό μας γκρουπ» επιστρέφει επτά χρόνια μετά το «Pleased to meet you». Αν ο Tim Booth έχει έμπνευση, λογικό είναι να περιμένουμε μεγάλα πράγματα, αλλά και πέρασμα από τη χώρα μας, τη… δεύτερη πατρίδα τους.
PORTISHEAD
Υποκλιθείτε. Τιμή και δόξα στο Μπρίστολ, που γέννησε αυτή την μπάντα. Από το 1997 έχουν να παρουσιάσουν κάτι καινούργιο, γεγονός που εμένα προσωπικά μου έχει στοιχίσει. Τα δύο τελευταία χρόνια μπαινοβγαίνουν στα στούντιο και σύμφωνα με δηλώσεις τους οι ηχογραφήσεις έχουν τελειώσει. Ο τίτλος του άλμπουμ δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα. Λίγο με νοιάζει…
COLDPLAY
Και μόνο που ο Chris Martin και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ συναντούν στην τελευταία δουλειά τους τον Brian Eno και του αναθέτουν την παραγωγή, ανυπομονώ να ακούσω το αριστούργημα. Πιθανοί τίτλοι: «Prospekt» ή «42». Δεν πά' να 'ναι και 3.000, να κυκλοφορήσει με ενδιαφέρει…
VERVE
Είχαμε επανασύνδεση του γκρουπ τον Ιούνιο του 2007. Μόνο ο κατεργάρης Simon Tong λείπει από την αρχική σύνθεση. Στην Αγγλία μιλάνε για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2008 –και αυτό από το «The Thaw Session», ένα 14λεπτο jam session που διατέθηκε δωρεάν μέσω Ιντερνετ πριν από μερικούς μήνες.
MASSIVE ATTACK
Οι δεύτεροι καλύτεροι του Μπρίστολ συνεχίζουν την παράδοση και συνεργάζονται με την τραγουδίστρια Stephanie Dosen. Τίτλος για το άλμπουμ: «Weather underground». Μια χαρά μου φαίνεται. Να τον κρατήσετε, παιδιά!