Και του χρόνου, πέρυσι θα 'ναι

Kαλή χρονιά! Ο Μικρός Βούδας νιώθει ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ με την υπόθεση Ζαχόπουλου! Δεν τον τσάκισε ψυχολογικά το γεγονός ότι ένας ακόμη ισχυρός άνδρας υπουργείου βρέθηκε μπλεγμένος σε ροζ σκάνδαλο ούτε ότι για μία ακόμη φορά η εξουσία λειτούργησε αφροδισιακά και όχι με άλλο τρόπο πάνω σε ένα δημόσιο πρόσωπο.

Αυτά είναι σημεία των καιρών που η σύνθεση της κοινωνίας μας, αλλά και η σύνθεση της κεντρικής πολιτικής σκηνής τα συνηθίζει, για να μην πούμε ότι τα θεωρεί μυστικά πρότυπα. Αλλο ήταν αυτό που τον γονάτισε. Η ανικανότητά μας πια, να μην μπορούμε να παράγουμε νέα μεγάλα ονόματα στον χώρο των σκανδάλων. Εξαντληθήκαμε τόσο γρήγορα και σε αυτόν τον τομέα; Πάλι με υπόθεση Τζέκου έχουμε μπλέξει! Σκάνδαλο Χρήστου Τζέκου τότε, ροζ σκάνδαλο Εύης Τσέκου τώρα. Χαθήκαν άλλα ονόματα; Ενας Κατραμπανέλης, που είναι και ηχηρό, ή ένας Ανδρέας Ζάβαλος, άκρως κινηματογραφικό, λανσαρισμένο από τον αείμνηστο Λάμπρο Κωνσταντάρα. Κατά μια διαβολική σύμπτωση οι δύο υποθέσεις έχουν κάτι κοινό. Την πτώση! Στη μια είχαμε πτώση αθλητή από μηχανάκι, στην άλλη πτώση γενικού γραμματέα υπουργείου στον ακάλυπτο. Αν συνεχιστεί το φαινόμενο, σε λίγο θα πιστεύουμε ότι η κάθε πτώση που ενέχει σκάνδαλο συντάσσεται με το όνομα «Τσέκος». Πάντως, το γεγονός ότι η πολιτική αναγκάζεται να δανειστεί ονόματα από τον αθλητικό χώρο για να εκπληρώσει τις ζωτικές περί σκανδάλων ανάγκες της, δείχνει πόσο μπροστά σε αυτόν τον τομέα είναι ο ελληνικός αθλητισμός. Αυτό οφείλουμε να το παραδεχθούμε όλοι μας. Δική μας κατάκτηση είναι και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε γι’ αυτό.

Οπως δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε για τη διαφθορά. Οσο ο πρωθυπουργός συνεχίζει να συγκρούεται μαζί της, σ' εμάς τους υπόλοιπους δεν πέφτει λόγος. Εβλεπα το μήνυμά του στην τηλεόραση και διέκρινα τη σταθερότητα των θέσεων και των απόψεών του. Απόδειξη ότι αυτό το μήνυμα επαναλαμβάνεται χωρίς να αλλάξει φράση από το 2004. Το ίδιο κάδρο, τα ίδια λόγια, το ίδιο ντύσιμο, το ίδιο δένδρο. Για το τελευταίο, και μόνο ότι δεν είναι καμένο, θεωρείται πρόοδος. Για τα υπόλοιπα επιφυλάσσομαι να απαντήσω. Οφείλω όμως να παραδεχθώ ότι ο Καραμανλής στο θέμα της σύγκρουσης με τη διαφθορά παρουσιάζει μεγάλη πρόοδο. Κατά την πρώτη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας, τα φαινόμενα αυτά εμφανίζονταν σχεδόν κάθε μήνα. Τώρα πλέον κάθε δύο μήνες. Επίσης δεν μπορείς να μη θεωρήσεις πρόοδο το γεγονός ότι στην αρχή συμμετείχαν στα σκάνδαλα κουμπάροι, ενώ τώρα συμμετέχουν μόνο κολλητοί. Αυτό δείχνει ότι ο αγώνας κατά της διαφθοράς αποδίδει καρπούς. Και μόνο ότι τα μεγάλα συμφέροντα σκέφτονται με ποιον υπουργό ή άλλο δημόσιο πρόσωπο να συνδιαλλαγούν, δείχνει πόσο προβληματισμένα είναι από τα καίρια χτυπήματα της κυβέρνησης.

ΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΛΜΠΟΥΜ»

Το πρώτο «Πράσινο Αλμπουμ» είναι γεγονός. Διαβάζω σχετικά άρθρο της Ναταλί Χατζηαντωνίου με τίτλο: «Να μπούμε στο κλίμα», στην «Ελευθεροτυπία»: «Ξύπνα τη μνήμη σου, πάρ’ την ευθύνη σου γι’ αυτή τη Γη που βουλιάζει.
Δηλαδή; Μπες στο κλίμα, όπως συμβουλεύουν τραγουδώντας η Ελένη Τσαλιγοπούλου κι ο Νίκος Πορτοκάλογλου, η Ανδριάννα Μπάμπαλη κι ο Κώστας Λειβαδάς.

Σύνθεση του τελευταίου είναι το τραγούδι, το μοναδικό ελληνικό που περιλαμβάνεται στη συλλογή “The Green Album” της SonyBMG, που συγκεντρώνει κατά τα άλλα ξένα τραγούδια από μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής: Λου Ριντ, Μπομπ Ντίλαν, Πάτι Σμιθ, Λέοναρντ Κόεν, αλλά και Talking Heads, Clash, Manic Street Preachers κ.ά.
Το πρώτο "Πράσινο Αλμπουμ" στην Ελλάδα ήταν μια ιδέα του ελληνικού τμήματος της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF (Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση) κι εντάσσεται στην εκστρατεία της που έχει τίτλο: "Το κλίμα στο χέρι σου" και στόχο να ευαισθητοποιήσει όλους τους Ελληνες πολίτες για το παγκόσμιο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Υπέρ της εκστρατείας θα διοχετευθεί και μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του άλμπουμ που συνοδεύεται και από cd-rom με πληροφορίες για την κατάσταση του πλανήτη.

Η επιλογή των τραγουδιών έγινε με γνώμονα την ακτιβιστική τους απόχρωση.
Τα περισσότερα είναι πολύ γνωστά κομμάτια που είτε είναι ευθέως "πράσινα" είτε συμπεριλαμβάνουν ένα σχόλιο, όπως π.χ το "Sign O the Times" του Prince. Υπάρχουν όμως κι άλλα λιγότερο γνωστά, όπως το προφητικό αριστούργημα του Λου Ριντ, "Last Great American Whale"».
Η στήλη χαιρετίζει το «Πράσινο Αλμπουμ» και το καταπράσινο CD-ROM, αλλά επιμένει ότι χωρίς ενεργοποίηση και δράση θα καταντήσουμε να ακούμε το cd σε τίποτα σπηλιές σαν τους ήρωες του Αρκά στο αριστουργηματικό κόμικ «Η επόμενη Μέρα». Στους δρόμους, λοιπόν, μετά «πράσινων» ήχων !

Ο δράστης του μοντάζ

Διαβάζω στη στήλη «Απόψεις» της «Ελευθεροτυπίας»:
«Νέο δρόμο για έρευνα σε βάθος ανοίγει η διαπίστωση από τα εργαστήρια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών ότι το επίμαχο DVD με τις ροζ σκηνές, που κατέθεσε στον ανακριτή ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, κ. Ι Ανδριανός, είναι προϊόν μοντάζ. Πρόκειται για ένα DVD κομμένο και ραμμένο. Περιέχει δηλαδή κομμάτια από μια μεγαλύτερης διάρκειας λήψη με κρυφή μικροκάμερα και δεν αποκλείεται κατά το πόρισμα να έχουν αφαιρεθεί κάποιες ενδιάμεσες σκηνές. Το ερώτημα είναι αν οι σκηνές που κόπηκαν δεν ήταν ροζ αλλά άλλου χρώματος που εξέθεταν περισσότερο τον κ. Χρήστο Ζαχόπουλο και αποκάλυπταν δραστηριότητές του, που γνώριζε η κ. Εύη Τσέκου. Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να εντοπιστεί ο δράστης του μοντάζ. Εύλογο λοιπόν είναι ότι θα κληθεί και πάλι από τον ανακριτή ο κ. Ανδριανός και θα του ζητηθεί να αποκαλύψει το όνομα του δημοσιογράφου, ο οποίος του παρέδωσε το επίμαχο DVD. Με δεδομένο ότι για τον κ. Ανδριανό δεν ισχύει το δημοσιογραφικό απόρρητο, διότι είναι κυβερνητικό στέλεχος του πρωθυπουργικού γραφείου, θα πρέπει να αποκαλύψει το όνομα του δημοσιογράφου. Παρακολουθώντας έτσι ο ανακριτής τη διαδρομή του DVD, μπορεί να εντοπίσει σε ποιο στάδιο έγινε το μοντάζ, οπότε θα φανεί ποιος και γιατί έστησε το παιχνίδι της συγκάλυψης με την προβολή μόνο της ροζ πλευράς της υπόθεσης Ζαχόπουλου…».

Μετά την ανάγνωση του άρθρου μού ήρθε στο μυαλό αυτό που είχε πει κάποτε ο Αντι Γουόρχολ για τη φωτογραφία: «Οταν μια φωτογραφία είναι φλου, τότε μιλάμε για τέχνη. Οταν είναι νεταρισμένη, τότε είναι πορνό». Αν ζούσε σήμερα, θα έλεγε με χιούμορ ότι τσόντα αμοντάριστη είναι πορνό, μονταρισμένη απλώς ροζ υπόθεση!