Ο Ντάρκο ντύθηκε «Ρίμπο»!

Tα ντέρμπι πολλές φορές τα κερδίζει ο καλύτερος. Οχι πάντα όμως. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τον καλύτερο των εβδομήντα λεπτών. Στα πρώτα είκοσι και μέχρι να λαβωθεί πάλι ο Λεντέσμα, ο Ολυμπιακός έδειξε αρπακτικές διαθέσεις απέναντι στην ΑΕΚ. Τη στρίμωξε, την απείλησε, πήγαινε να την κυριεύσει. Της επιφύλαξε συμπεριφορά ανάλογη με αυτή του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι της Λεωφόρου.

Σε γενικές γραμμές ήταν αναμενόμενο οι καταπονημένοι «ερυθρόλευκοι» να μην αντέξουν σε τέτοιο ρυθμό για πολλή ώρα. Αφού ο Μορέτο την ξελάσπωσε στη φάση του Γκαλέτι, η ΑΕΚ άρχισε να βγαίνει από τα ταμπούρια της, να αλλάζει πάσες στο κέντρο και να απειλεί από στημένες φάσεις. Με την έξοδο του Λεντέσμα ο Ολυμπιακός αποδιοργανώθηκε. Αρχισαν να του λείπουν το σωστό μαρκάρισμα στο κέντρο και οι αξιόπιστες πάσες. Η ΑΕΚ σιγά σιγά πήρε την πρωτοβουλία και στο πρόσωπο του Παπασταθόπουλου βρήκε αποτελεσματική λύση σε όσες μπάλες έφταναν στην περιοχή του Μορέτο. Ο Μενδρινός μπορεί να αποτελεί έκτακτη λύση, αλλά όχι κατ' ανάγκην κάτι παραπάνω. Ο σχεδιασμός του Λεμονή άρχισε να υποφέρει στο επίπεδο των προσώπων που κλήθηκαν να τον εξυπηρετήσουν. Ο Ζήκος με τον Καφέ και τον Λυμπερόπουλο έπαιζαν και για τον Ριβάλντο, που μάλλον βρέθηκε εκτός κλίματος, απέναντι σε ένα... κλίμα γνώριμό του για τρία χρόνια.

Το πρώτο ημίχρονο κύλησε με μοιρασμένες τις εντυπώσεις και με την αίσθηση υπεροχής των σχεδιασμών του Φερέρ απέναντι σε αυτούς του Λεμονή. Στο δεύτερο ημίχρονο επιβεβαιώθηκε η εικόνα που άφησε το τελευταίο εικοσάλεπτο του πρώτου μέρους. Η «Ενωση» εκμεταλλεύτηκε την κόπωση των παικτών του Ολυμπιακού και ο Λεμονής, κοιτώντας στον πάγκο του, διαπίστωνε ότι δεν είχε να αντιπαρατάξει φρεσκάδα στο φρεσκάρισμα που επιχείρησε ο Φερέρ με Μπλάνκο και Παππά. Η ελαφρά υπεροχή της ΑΕΚ είχε ως ουσιαστική καταγραφή την άστοχη κεφαλιά του Ριβάλντο από θέση για γκολ. Ο Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι διότι φαίνεται πως φέτος διαθέτει ό,τι διέθετε και πέρυσι. Δηλαδή έναν παίκτη που μπορεί να τον βγάλει από τα δύσκολα σε μία επαφή του με την μπάλα. Εχει έναν «Ρίμπο» σερβικής υπηκοότητας. Εναν «Ρίμπο» που βάζει επτά γκολ σε επτά συνεχή παιχνίδια πρωταθλήματος στο Καραϊσκάκη. Αυτός ο «Ρίμπο» είναι ψηλότερος από τον κανονικό, λιγότερο μελαχρινός, λιγότερο τεχνίτης, λιγότερο βεντέτα, το ίδιο παραγωγικός. Το 1-0 αποτυπώνει την ουσιαστική διαφορά που είχαν οι δύο ομάδες στο χθεσινό παιχνίδι. Ο «Ρίμπο» της ΑΕΚ σίγησε, ο «Ρίμπο» του Ολυμπιακού εκπυρσοκρότησε. Η κεφαλιά-πιστολιά στο 83' άφησε την ΑΕΚ με τις εντυπώσεις μιας σχετικά καλής εμφάνισης στο «Γ. Καραϊσκάκης», τον Φερέρ εκτεθειμένο για τους υπερβολικούς εκνευρισμούς του και τον Μορέτο με κόκκινη για τον ίδιο λόγο. Σε άλλη ευκαιρία είχαμε γράψει ότι για να ξεχωρίσει κάποιος στη φετινή διοργάνωση θα πρέπει να λιώσουν τα τελευταία χιόνια. Η διαπίστωση αφορά και τον παραπαίοντα τον τελευταίο καιρό Παναθηναϊκό. Με μόλις τρεις βαθμούς διαφορά από την κορυφή, δικαιούται να ελπίζει, αρκεί να συμμορφωθεί αγωνιστικά. Ωραίο πρωτάθλημα το φετινό.

ΥΓ.: Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχαν πιάσει ακόμα δουλειά ο Βαρούχας και ο Φινοκαλιώτης. Θα ήταν ευχής έργον οι παραγωγοί των τηλεοπτικών εκπομπών να τους ξεχνούσαν χθες το βράδυ. Σε τέτοια ντέρμπι είναι καλύτερα να αφήνεις τον διαιτητή να περάσει απαρατήρητος από το να ψάχνεις γωνία στο δεκάρικο.