Για πόσο ακόμα θα κλοτσάει την καρδάρα;

Η χιλιοειπωμένη ρήση στο ποδόσφαιρο αναφέρει ότι «είναι εύκολο να βρεθείς στην κορυφή αλλά δύσκολο να παραμείνεις εκεί». Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε εκεί... Ακολούθησαν δύο ισοπαλίες. Μία στη Λάρισα και μία επώδυνη χθες, κόντρα στην Ξάνθη. Η πρώτη ισοπαλία είχε δικαιολογητική βάση. Τότε είχε προβληματίσει περισσότερο κι απ' το αποτέλεσμα η εμφάνιση της ομάδας. Το χθεσινό παιχνίδι αφήνει ελάχιστα περιθώρια να κριθεί αυτή καθαυτή η απόδοση του Παναθηναϊκού.
Ο Νίκος Κεχαγιάς έχτισε κάστρο γύρω από τον υπέροχο τερματοφύλακά του. Τρεις πάσες στη σειρά είναι αμφίβολο αν άλλαξαν οι παίκτες της Ξάνθης. Οι αγωνιστικές φιλοδοξίες τους περιορίστηκαν στο να διώχνουν την μπάλα μακριά. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού την... ξανάφερναν, οι Ξανθιώτες την έδιωχναν κι άντε πάλι απ' την αρχή. Φέτος στη Σούπερ Λίγκα δεν υπήρξε αγώνας με τόσο μαζική άμυνα. Με τέτοια πολυκοσμία ήταν περίπου βέβαιο ότι ο αριθμός των φάσεων θα περιοριζόταν. Μία φορά ο Μάντζιος στο πρώτο ημίχρονο κι άλλη μία ο Σαλπιγγίδης στο δεύτερο βρέθηκαν φάτσα με το γκολ και απέτυχαν. Οι άλλες περιπτώσεις δεν συνιστούν αυτό που λέμε κλασικές ευκαιρίες. Ο Πεσέιρο σωστά διέταξε παιχνίδι από τα άκρα. Για μια φορά ακόμα ο Δημούτσος ξεκίνησε να κάνει αυτή τη δουλειά με κέφι μεγαλύτερο από τον Ιβανσιτς. Ο τελευταίος είδε ορισμένες από τις καλοτραβηγμένες σέντρες του να σταματούν στα κεφάλια του Ζουέλα και του Κωστούλα. Οι δύο σέντερ μπακ της Ξάνθης συνεπικουρούμενοι από τον Διγκόζη ήταν οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας. Για επίθεση, καλύτερα να μην το συζητάμε.

Μόνο ο Τόμιτς δύο-τρεις φορές με προσωπικές ενέργειες προσπάθησε να πάει προς τον Γκαλίνοβιτς. Μέχρις εκεί δεν έφτασε κανείς. Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού παρέμενε για ενενήντα πέντε λεπτά ανενόχλητος. Κι όμως, σε ένα παιχνίδι με κατοχή μπάλας 65%-35% οι «πράσινοι» έμειναν άκαπνοι. Η μισή ευθύνη ας καταλογιστεί στο αντιποδόσφαιρο που έπαιξε ο αντίπαλος. Η άλλη μισή βαραίνει τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Ειδικότερα –ίσως– τους αμυντικούς μέσους Μάτος και Τζιόλη, που έμειναν στα ρηχά. Στο λεγόμενο κάθετο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός έχει να επιδείξει μόλις τρία κερδισμένα φάουλ εκτός περιοχής. Το πρόβλημα της δημιουργίας ρηγμάτων από τους ακραίους μπακ (Σέριτς, Νίλσον) έκανε πάλι την εμφάνισή του. Το πρέσινγκ που συχνά-πυκνά εφαρμόζει ο Παναθηναϊκός ήταν δώρον άδωρον στην προκειμένη περίπτωση. Ετσι κι αλλιώς, η Ξάνθη δεν ξεμύτιζε από το καβούκι της. Ενα δύσκολο ερώτημα επανέρχεται. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έχει διάρκεια στην απόδοσή του, ώστε να παραμείνει αξιόπιστος διεκδικητής του τίτλου; Τι ακριβώς του συμβαίνει και μόλις δίνει την εντύπωση αγωνιστικής ανόδου χύνει την καρδάρα με το γάλα; Πριν το μάθουμε εμείς, ας το βρουν ο Πεσέιρο και οι ποδοσφαιριστές του.

ΥΓ.: Το πέναλτι που δεν έδωσε ο Κασναφέρης ήταν στο 8ο λεπτό. Εμεναν άλλα 87 μέχρι τη λήξη...

Είναι χρήσιμες οι σάπιες ντομάτες

Να τους φωνάξουμε μια μέρα στις λαϊκές αγορές. Στου Παλαιού Φαλήρου, ας πούμε. Να 'ρθουν αργά το μεσημέρι να δουν πόσοι και πώς ψάχνουν στους κάδους του δήμου για να βρουν τι, από όσα αφήνουν εκεί οι παραγωγοί και οι έμποροι, τρώγεται. Στη λαϊκή του Παλαιού Φαλήρου παρακαλώ...

Να τους φωνάξουμε Σάββατο πρωί στα μεγάλα σούπερ μάρκετ. Να δουν πόσοι (κυρίως πόσες) ψωνίζουν με κάρτες πιστωτικές. Κάρτες που μπλοκάρουν στα μηχανήματα διότι διαπιστώνεται υπέρβαση πιστωτικού ορίου.
Να τους φωνάξουμε στο μικρό διαμέρισμα μιας συνταξιούχου στην Καλλιθέα. Να τους εξηγήσει γιατί σκεπάζεται με δύο παπλώματα ώστε να αποφύγει την κατανάλωση του ηλεκτρικού.

Να τους φωνάξουμε να διαπιστώσουν κάτι μακάβριο, αλλά αληθινό. Μακρινούς συγγενείς που δεν έχουν να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας συνταξιούχων του ΙΚΑ. Η πιο φθηνή κηδεία κοστίζει 2.500 ευρώ. Το ΙΚΑ δικαιολογεί μόλις 700...
Να τους φωνάξουμε. Οχι όλους. Μόνο τρεις. Τον πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, τον επί της οικονομίας υπουργό, κ. Αλογοσκούφη, τον υπουργό «Κοινωνικών Ασφαλίσεων», κ. Μαγγίνα.

Αφού ανέλαβαν εργολαβικά «να πάνε την Ελλάδα μπροστά», αξίζει τον κόπο να πληροφορηθούν ορισμένα πράγματα γι' αυτή την Ελλάδα. Μαζί τους ας περάσουν μια βόλτα ορισμένες χρυσοπληρωμένες γραφίδες του πάλαι ποτέ εκσυγχρονισμού, που κάτι παθαίνει ο ψυχισμός τους όταν διαδηλώνουν και κινητοποιούνται μαθητές, φοιτητές, εργάτες και συνταξιούχοι.
Ολοι αυτοί ας ρίξουν μια ματιά στα στοιχεία που παρουσίασαν «ΤΑ ΝΕΑ». Από το δημοσίευμα μάθαμε ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές 34%, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 31%. Οτι έχουμε συντάξεις 617 ευρώ, την ώρα που στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 1.122 ευρώ. Οτι οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι παίρνουν σύνταξη στα 60,9 έτη, ενώ οι Ελληνες στα 62 έτη. Η εφημερίδα τιτλοφορεί το θέμα της «Η μεγάλη απάτη με τις συντάξεις». Ποιοι είναι οι «απατεώνες» είναι γνωστό. Γι' αυτό μην περιμένετε να τους δείτε αργά το μεσημέρι στις λαϊκές αγορές. Τι να τάξουν και τι να πουν; Τώρα πια υπάρχει ο κίνδυνος να αξιοποιηθούν εις βάρος τους οι σάπιες ντομάτες...