Είτε μονά είτε ζυγά, πάντα χάνει ο Πεσέιρο...

Οι εκπομπές διαλόγου και επικοινωνίας στο ραδιόφωνο είναι εξαιρετικά κατατοπιστικές. Σε μια ώρα μέσα καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που απασχολεί τους οπαδούς των ομάδων, κατά πού στρέφονται τα βέλη τους σε περίπτωση αποτυχίας. Προχθές «αποτυχημένος» ήταν ο Παναθηναϊκός. Τα βέλη σημάδεψαν τον Πεσέιρο. Αυτόν, δηλαδή, που καταχειροκροτήθηκε επειδή με το περίφημο ροτέισον στο ματς με την ΑΕΚ πήρε τη νίκη κι έστειλε τους «πράσινους» στην κορυφή. Ηταν τότε που στο άκουσμα της είδησης ότι ο Βαγγέλης Μάντζιος αρχίζει βασικός οι περισσότεροι είχαν ξινίσει τα μούτρα τους.

Ο Μάντζιος έκανε τη δουλειά και με το παραπάνω. Ομως ο Πεσέιρο, πιστός στις επιλογές του, τον έστειλε στον πάγκο μαζί με τον Σαλπιγγίδη. Το ματσάκι στη Λάρισα άρχισε μια χαρά. Ο Παναθηναϊκός πίεζε όπως το συνηθίζει και άνοιξε το σκορ. Σε εκείνο το σημείο κανείς δεν θυμόταν, δεν ασχολείτο με τους Σαλπιγγίδη, Μάντζιο, που έβλεπαν το παιχνίδι από τον πάγκο. Οταν το γήπεδο κατηφόρισε και η Λάρισα «στρίμωξε» τους «πράσινους» ανατρέποντας το σκορ, θυμήθηκαν οι οπαδοί το τρισκατάρατο ροτέισον. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται ψυχραιμία. Αν τυχόν τη διαθέτεις, μπορείς να παρατηρήσεις πως η υπεροχή της Λάρισας είναι άσχετη με το επιθετικό δίδυμο. Η ζημιά έγινε στο κέντρο, όπου η τριάδα (Μάτος, Τζιόλης, Καραγκούνης) μοιάζει αμετακίνητη. Ο Παναθηναϊκός κλείστηκε, δεν δημιούργησε ευκαιρίες, επομένως οι επιθετικοί του δεν μπορούν να κατηγορηθούν για αστοχία ή ανικανότητα.

Το πρόβλημα, λοιπόν, ήταν άσχετο με την αλλαγή επιθετικού διδύμου. Η άποψη ότι για όλα όσα έγιναν στο Αλκαζάρ φταίει ο Πεσέιρο πρέπει να θεωρεί υπερβολική, για να μην πω ότι είναι άκομψη. Κάτι σαν «για όλα τα στραβά η νύφη φταίει». Πιο λογικό μοιάζει να αποφασιστεί μια γραμμή. Ή είναι καλό το ροτέισον και μπράβο στον Πεσέιρο ή δεν είναι καλό και να μην το ξανακάνει...