Αν ο Μπακαγιόκο τον άκουγε…

Aλλιώς περίμενε να εξελιχθούν τα πράγματα στην καριέρα του ο Ιμπραΐμα Μπακαγιόκο. Ο προικισμένος σέντερ φορ από την Ακτή Ελεφαντοστού έφτασε στην Ευρώπη τη σεζόν '95-'96 σε ηλικία 19 ετών. Τώρα κοντεύει τα 31, έχοντας παίξει σε καλές ομάδες, όπως η Μονπελιέ, η Εβερτον, η Μαρσέιγ και η Οσασούνα.

Η περσινή χρονιά τον βρήκε άσφαιρο στην ιταλική Μεσίνα. Το συμβόλαιο που του πρόσφερε ο Κώστας Πηλαδάκης στη Λάρισα ήταν το καλύτερο που μπόρεσε να του βρει ο ατζέντης του. Καλύτερο από το να βολοδέρνει στη Β' κατηγορία της Γαλλίας ή να κόψει την μπάλα. Οταν πήγε στην Εβερτον το 1998, εθεωρείτο μεταγραφή πρώτης γραμμής, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όσο καλά τα περίμενε. Κάπου εκεί σταμάτησε η επαγγελματική του ανέλιξη. Ακολούθησαν η στασιμότητα (επιστροφή σε Μονπελιέ - Μαρσέιγ) και η κάθοδος (Ιστρ - Λιβόρνο - Μεσίνα).

Ο Μπακαγιόκο παίζει μπάλα όπως την έμαθε μικρός κι όχι όπως τη διδάσκουν οι σύγχρονοι προπονητές. Οπως παίζει, έτσι αντιδρά. Χθες, αφού έχασε ένα-δύο γκολ και... απέφυγε να πασάρει σε ξεμαρκάριστους συμπαίκτες του, ο Γιώργος Δώνης δικαιολογημένα του έκανε παρατήρηση. Η «ατάκα κι επιτόπου» απάντηση του Ιβοριανού ήταν: «Αμα δεν σου αρέσω, βγάλε με». Αν έτσι αντιδρούσε στα ποδοσφαιρικά νιάτα του, τότε ξέρουμε γιατί δεν αξιώθηκε καριέρα ανάλογη των προσόντων του.

Ο Σαριέγκι και ο Μόρις εκτέθηκαν από τις επινοήσεις του Μπακαγιόκο. Κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα, άλλαζε κατεύθυνση και άρχιζε τους χορούς. Αν είχε τη σοβαρότητα του Κλέιτον, το ματς θα τελείωνε με άλλο αποτέλεσμα. Το 2-2 είναι κολακευτικό για τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα του Πεσέιρο μας δίδαξε πως μηδένα προς του τέλους μακάριζε. Με τον Ιβανσιτς σε κέφια, οι «πράσινοι» επιβλήθηκαν, δίνοντας την εντύπωση πως θα κυριαρχήσουν. Το γκολ (από θέση οφσάιντ) εδραίωσε την πεποίθηση. Υστερα ήρθε ο Μπακαγιόκο.

Οι Λαρισινοί στρίμωξαν τους Αθηναίους και το μπαρούτι μύριζε από μακριά. Η ΑΕΛ ισοφάρισε και θα μπορούσε να προηγηθεί από το πρώτο ημίχρονο. Ο Πεσέιρο έβγαλε τον καλό Ιβανσιτς χωρίς να το πληρώσει. Τον αντικατέστησε με τον επίσης καλό (ίσως και καλύτερο) Δημούτσο. Ο κόουτς μπορεί να μας πει τι θα μπορούσε να γίνει αν στις πτέρυγες έπαιζαν και ο Δημούτσος και ο Ιβανσιτς. Με τα «αν» δεν παίζεται μπάλα. Η Λάρισα μπήκε μπροστά στο σκορ και ο Μπακαγιόκο τα έκανε όλα, εκτός από το να σκοράρει και να πασάρει για γκολ. Πάνω σ' αυτή την αδυναμία αξίζει να προβληματιστεί ο Γιώργος Δώνης. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο γιατί δεν μπήκε το τρίτο, πολύ περισσότερο από το ότι ήρθε η ισοφάριση. Ο Παναθηναϊκός έφυγε από το Αλκαζάρ με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Η μικρή ζημιά διορθώνεται εύκολα στη συνέχεια. Οχι, όμως, με απόδοση όπως η χθεσινή, με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο. Με τέτοια τρικυμία και με τόσο μεγάλα σκαμπανεβάσματα, η μεγάλη ζημιά που αποφεύχθηκε στη Λάρισα μπορεί να προκύψει κάπου αλλού. Η ΑΕΚ, που είναι ομάδα έχουσα ανάγκη ισχυρής ψυχολογίας, φαίνεται να την ανακτά. Η νίκη της επί του ΟΦΗ ήταν αναμενόμενη, όσο κι αν εξυπηρετήθηκε από την αυστηρή αποβολή του Λεοζίνιο. Το πρωτάθλημα από βαθμολογικής άποψης παρουσιάζει ενδιαφέρον. Κάνω την πρόβλεψη ότι δύσκολα κάποιος από τους τρεις θα πάρει μεγάλο προβάδισμα μέχρι να λιώσουν τα τελευταία χιόνια. Εστω κι αν φαίνεται ότι ο Ολυμπιακός ακολουθεί αγκομαχώντας. Εφόσον προσθέσει ικανούς ρολίστες στο δυναμικό του τον Γενάρη, θα παραμείνει στο «κόλπο» του τίτλου. Το ίδιο πράγμα πρέπει να κάνουν ο ΟΦΗ κι ο Εργοτέλης για να παραμείνουν στην κατηγορία. Κερδισμένοι Ηρακλής και Λεβαδειακός, που προτίμησαν να παραμείνουν στους πάγκους τους ο Γιοβάνοβιτς και ο Βασίλιεφ. Παρά την προτροπή του Μανώλη Παναγιωτόπουλου, αποφεύγω να γράψω για τον Αρη. Λέω να το κάνω αφού ολοκληρωθεί η επίσκεψη του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ στο «Κλεάνθης Βικελίδης».