Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...

Ηττα απροσδόκητη και «απροειδοποίητη». Ηττα που δεν δικαιολογείται από την εμφάνιση. Η επίθεση της ΑΕΚ δούλεψε πολύ στη δημιουργία φάσεων και τα «θαλάσσωσε» η άμυνά. Εκεί βρίσκεται το κουμπί του χθεσινού πατατράκ.

Η αλώβητη άμυνα έκανε μαζεμένα λάθη, αδράνησε και ο Μάχο αναγκάστηκε να μαζέψει δύο φορές την μπάλα «από μέσα». Συμβαίνουν τέτοια πράγματα στο ποδόσφαιρο. Το πιο εύκολο τώρα είναι να κατηγορηθούν παίκτες και προπονητής για την απρόσμενη ήττα. Η κατηγορία θα είχε νόημα στην περίπτωση που η ΑΕΚ έπαιζε κοιμισμένα, δεν απειλούσε, δεν έστελνε την ψυχή των αντιπάλων της στην Κούλουρη. Ολα αυτά συνέβησαν και με το παραπάνω. Τι να πεις τώρα; Οτι Μπλάνκο, Ριβάλντο και Λυμπερόπουλος το είχαν δείξει κι άλλες φορές πως δεν μπορούν όταν βρίσκονται απέναντι στον τερματοφύλακα! Λέγονται τέτοια πράγματα; Οχι. Χωράει όμως συζήτηση για το κατά πόσο το άγχος έδιωξε την ψυχραιμία μόλις ο Ηρακλής πέτυχε το πρώτο γκολ. Το άγχος είναι που δεν σου επιτρέπει την κρίσιμη στιγμή να κάνεις την καλύτερη επιλογή. Ακόμα κι αν λέγεσαι Λυμπερόπουλος. Ισως ειδικά αν λέγεσαι Λυμπερόπουλος και παίζεις στην ΑΕΚ. Διότι οι δυο τους δεν έχουν αξιωθεί έναν τίτλο πρωταθλητή. Εδώ θα απαιτηθεί δουλειά από τον προπονητή και τη διοίκηση της ΠΑΕ. Το πώς θα συμπεριφερθεί η ομάδα τώρα που αρχίζουν τα δύσκολα, θα φανερώσει από τι μέταλλο είναι φτιαγμένη. Κυριακή κοντή γιορτή.

Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό θα δώσει κάποιες διαφωτιστικές απαντήσεις. Το θεωρητικό πλεονέκτημα που είχε η «Ενωση» έπαψε να υπάρχει. Ο Παναθηναϊκός, στους δύο βαθμούς πίσω, έρχεται με το μάτι να γυαλίζει. Στη Λιβαδειά καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες. Σβέλτα, έδιωξε το άγχος και κάθε φιλοδοξία που θα μπορούσε να έχει η τοπική ομάδα για το παιχνίδι. Το «γυαλισμένο» μάτι έχει και την εξής έννοια: ακόμα και στο τέλος, παρά το 0-4, οι «πράσινοι» έβγαιναν κατά κύματα στην επίθεση ζητώντας πέμπτο και έκτο γκολ. Η (άδικη) αποβολή του Γερμανού άσου της Λιβαδειάς μας στερεί τη δυνατότητα σφαιρικής αποτίμησης της αγωνιστικής εικόνας του «τριφυλλιού». Δεν επιτρέπει να βγουν συμπεράσματα για την ποιότητα της ομάδας του Πεσέιρο. Για την ψυχολογία που έχει αυτόν τον καιρό και τη διάθεση να παίξει μπάλα, ούτε λόγος να γίνεται. Ο ίδιος ο Πεσέιρο χωρίς περιστροφές και μισόλογα ζητάει από τους παίκτες του να αποδώσουν καλό και θεαματικό ποδόσφαιρο. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ο Πορτογάλος κόουτς γνωρίζει πως ο μόνος σίγουρος τρόπος για να γεμίσει το «Απόστολος Νικολαΐδης» είναι το όμορφο θέαμα. Με καλή ψυχολογία γίνεται να το πετύχεις κι αυτό.

Οταν άρχιζε το πρωτάθλημα όλοι λέγαμε πόσο μπορεί να βοηθήσει την ΑΕΚ ο Ριβάλντο με τα στημένα. Μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί. Ωστόσο, στη διοργάνωση υπάρχει παίκτης που με ένα χτύπημα στην μπάλα χαρίζει βαθμούς. Τον έχει ο Ατρόμητος. Λέγεται Λουτσιάνο. Ο κοντόσωμος δαίμονας περιφέρεται έξω από τη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων «κόβοντας» κίνηση. Η δική του (κίνηση) έτσι κι αλλιώς είναι περιορισμένη. Μοιάζει σαν το γερασμένο κυνηγόσκυλο που περιμένει το θύμα του αντί να λαχανιάζει καταδιώκοντάς το. Θα 'ρθει η στιγμή που το σέντερ μπακ θα κάνει το φάουλ έξω από την περιοχή. Τότε έρχεται η ώρα για το ένα χτύπημα. «Μέσα» και βαθμός ή βαθμοί για τον Ατρόμητο. Αυτός είναι ο 35χρονος Λουτσιάνο. Οταν η μπάλα δεν είναι στημένη, προτιμάει να την περιμένει σε θέση μέσα δεξιά. Ετσι και βρεθεί με την μπάλα κατά μέτωπο στην εστία, η κίνηση είναι δεδομένη: προσποίηση ότι θα φύγει κάθετα στην ευθεία, σπάσιμο προς τα μέσα, η μπάλα στο αριστερό και σουτ. Τόσο εύκολο να το περιγράφεις, τόσο δύσκολο να το σταματήσεις αν είσαι μπακ. Ωραία πράγματα. Ο Λουτσιάνο βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, που απαιτεί ακατάπαυστο τρέξιμο, ανεξάντλητες φυσικές δυνάμεις. Ατρόμητος και Αρης ακολουθούν κατά πόδας τους «μεγάλους». Ο Αρης με ομαδική δουλειά, ο Ατρόμητος είπαμε πώς. Να μην περάσει απαρατήρητη η παλικαρίσια επιστολή παραίτησης του διαιτητή Τεροβίτσα. Στον βαθμό που δεν υπάρχει παρασκήνιο, η ενέργειά του δείχνει περίσσευμα ευθιξίας και διάθεση για ανάληψη ευθύνων. Η στάση του είναι παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς πέραν της διαιτησίας και του αθλητισμού. Μπράβο του.