Tρία «χαμένα» ημίχρονα, πέντε «πεταμένοι» βαθμοί

Κάτι κακό συμβαίνει φέτος στον Παναθηναϊκό. Τόσο κακό που δεν κρύβεται πίσω από τον Τριτσώνη ο οποίος μπορούσε και έπρεπε να αποβάλει τον τερματοφύλακα της Καλλονής στη φάση της ανατροπής του εφορμούντος Κλωναρίδη. Το «τριφύλλι» χάνει χρόνο μέχρι να μπει γερά στο παιχνίδι. Συγκεκριμένα χάνει ολόκληρα ημίχρονα. Αυτό έγινε και στα τρία μέχρι τώρα παιχνίδια με Λεβαδειακό, Πανιώνιο και Καλλονή.

Αυτό είναι το μέγα αγωνιστικό πρόβλημα που μέχρι τώρα αδυνατεί να λύσει ο Αναστασίου. Δεν γίνεται ο Λεβαδειακός, ο Πανιώνιος και η Καλλονή να του δημιουργούν τεράστια αμυντικά προβλήματα είτε στην κόντρα είτε σε οργανωμένη επίθεση. Η αδυναμία των «πράσινων» να λειτουργήσουν ανασταλτικά είναι φανερή, ειδικά στη μεσαία γραμμή.

Εκεί εμφανίζονται οι μεγαλύτερες αγωνιστικές ανισορροπίες. Και ας το πούμε καθαρά. Ο Μπούι δεν ανταποκρίνεται στα οργανωτικά του καθήκοντα. Τουλάχιστον ο Ντίνας ζητεί μπάλα και δεν την πουλάει εύκολα. Ο νεαρός Ολλανδός είναι η χαρά του αντιπάλου.

Οταν τραυματίστηκε ο Μπεργκ είδαμε δημοσιεύματα που μας κατατόπιζαν ότι ο Παναθηναϊκός μια χαρά τα κατάφερνε στο σκοράρισμα πέρσι που για ένα μήνα είχε χάσει τον Σουηδό. Χτες ο Αναστασίο δήλωσε πως η ομάδα του έχασε γιατί δεν αξιοποίηση τις ευκαιρίες που δημιούργησε. Αρα...

Πέραν αυτού όμως η εικόνα του «τριφυλλιού» στο τελευταίο εικοσάλεπτο ήταν αποκαρδιωτική. Σέντρες και γεμίσματα της απελπισίας. Και νεύρα πολλά. Δείγμα ομάδα που χάνει την αυτοσυγκέντρωσή της. Δεν χάθηκε ο κόσμος επειδή ο Παναθηναϊκός πέταξε βαθμούς στα τρία πρώτα παιχνίδια. Το έργο το ξαναείδαμε πέρσι και όλοι θυμόμαστε την ευτυχή κατάληξη.

Οταν όμως θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω τη φετινή χρονιά ζητάς ένα καλύτερο ξεκίνημα κι όχι τόσο προβληματικές εμφανίσεις...


ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ