Χάαλαντ VS Νούνιες: Ο δρόμος προς την κορυφή πέρασε από σαράντα κύματα!

Μάντσεστερ Σίτι VS Λίβερπουλ. Έρλινγκ Χάαλαντ VS Ντάρβιν Νούνιες. Η νέα σεζόν πρόκειται να γίνει πολύ ενδιαφέρουσα καθώς δυο από τους κορυφαίους επιθετικούς αυτή την στιγμή θα αγωνιστούν ως αντίπαλοι στην Premier League.

Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αποδείξουμε ποιος είναι ο καλύτερος, αλλά θα εντοπίσουμε διαφορές και ομοιότητες των δυο ποδοσφαιριστών που αποτελούν ορισμένα από τα next big things του αθλήματος.

Δεν είχε λεφτά για κολατσιό στο σχολείο

Γεννήθηκε στην Ουρουγουάη στις 24 Ιουνίου του 1999. Ο Ντάρβιν μικρός ήταν ένα ντροπαλό και ταπεινό παιδί, το οποίο στην συνέχεια βοήθησε την οικογένειά του να ξεφύγει από τη φτώχεια και τις δυσκολίες που περνούσαν. Οι γονείς τους έκαναν ό,τι δουλειές μπορούσαν για να μεγαλώσουν εκείνον και τον αδερφό του.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που η οικογένεια δεν είχε χρήματα και τα παιδιά έπεφταν για ύπνο με άδειο στομάχι.



«Ναι πήγαινα πολλές φορές για ύπνο με άδειο στομάχι. Αλλά εκείνη που πήγαινε περισσότερες φορές νηστική ήταν η μητέρα μου. Μας άφηνε εμένα και τον αδερφό μου να φάμε πρώτοι και αρκετές φορές δεν ήταν μαζί μας όταν τρώγαμε. Ποτέ δεν θα ξεχάσω από που προέρχομαι», είχε αναφέρει σε μια συνέντευξή του.

Ο Νούνιες πήγαινε στο σχολείο χωρίς να έχει ένα κολατσιό μαζί του, όπως άλλα παιδιά, καθώς οι γονείς του δεν μπορούσαν οικονομικά να του το προσφέρουν. Έτσι, μοιραζόταν το φαγητό των φίλων του και αμέσως μετά το σχολείο πήγαινε για προπόνηση.

Έμαθε ποδόσφαιρο από τον μεγαλύτερο αδερφό του και όσες φορές δεν τα κατάφερνε σκεφτόταν να τα παρατήσει. Αλλά ευτυχώς δεν το έκανε. Ο Ντάρβιν αποφάσισε να βελτιώσει την ζωή της οικογένειάς του και έδωσε τα πάντα για να καταφέρει να γίνει ποδοσφαιριστής.

«Αφιερώνω ένα γκολ στον παράδεισο»

Ο Νούνιες είχε έναν στόχο και άρχισε να δουλεύει για αυτόν. Έτσι πήγε στις ακαδημίες της Λα Λουζ που ήταν στην πόλη του. Όταν ήταν έξι χρονών γνώρισε έναν προπονητή που τον βοήθησε στα πρώτα του βήματα. Δυστυχώς τον έχασε πολύ νωρίς, αλλά δεν τον ξέχασε ποτέ.

«Αφιερώνω ένα γκολ στον παράδεισο, σε έναν φίλο που θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Ήμουν έξι χρονών όταν με έμαθε να παίζω ποδόσφαιρο. Έδωσε δουλειά στη μητέρα μου και πάντα πρόσεχε την οικογένειά μου. Σηκώνω τα χέρια μου προς τον ουρανό και λέω “θα σε κουβαλάω για πάντα μέσα στην καρδιά μου”».



Ο Ντάρβιν άρχισε να ξεχωρίζει πολύ γρήγορα από τα υπόλοιπα παιδιά και έτσι συνέχισε στις ακαδημίες της San Miguel de Artigas. Η μοίρα του θα άλλαζε για πάντα μια ημέρα το 2013, όταν ο άλλοτε θρυλικός παίκτης της Ουρουγουάης Χοσέ Περδόμο επισκέφθηκε τις ακαδημίες και είδε τον Νούνιες. Αμέσως μετά, ο Περδόμο πήγε στο σπίτι του μικρού για να ζητήσει την άδεια από τους γονείς του να πάρει τον Ντάρβιν στο Μοντεβιδέο.

Η ρήξη χιαστών που δεν του χάλασε τα όνειρα

Στα 14 του ο Νούνιες αποχαιρέτησε την οικογένειά του και ξεκίνησε το ταξίδι για τον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου. Ο Ντάρβιν όμως όπως είναι λογικό ένιωθε περίεργα μακριά από την οικογένειά του σε τόσο μικρή ηλικία. Έτσι από την ομάδα του επέτρεψαν να πάει να τους δει και να επιστρέψει ένα χρόνο αργότερα. Έτσι και έγινε. Στα 15 του πήγε στην Πενιαρόλ και ξεκίνησε να δουλεύει σκληρά. Μόλις στα 16 του χρόνια υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Και εκεί που όλα πήγαιναν καλά ήρθε μια δύσκολη στιγμή για τον Νούνιες. Έπαθε ρήξη χιαστών και αναγκάστηκε να μείνει εκτός γηπέδων για μεγάλο διάστημα.



Η οικογένειά του ήταν συνεχώς δίπλα του να του δίνει δύναμη σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, μέχρι ο Νούνιες να πατήσει ξανά χορτάρι. Στην επιστροφή του έκανε το ντεμπούτο του κόντρα στην Ατλέτικο Ρίβερ Πλέιτ της Ουρουγουάης, ωστόσο ο πιτσιρικάς έφυγε με κλάματα από το γήπεδο καθώς ο πόνος εμφανίστηκε ξανά. Μετά από αυτό όλοι πίστευαν ακόμη και ο ίδιος ο Νούνιες πως δεν θα συνεχίσει την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής. Όμως διέψευσε ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, υποβλήθηκε ξανά σε επέμβαση και επέστρεψε πιο δυνατός από ποτέ! Εκείνη ήταν η στιγμή που ήξερε ότι τίποτα δεν μπορεί πια να τον σταματήσει και ξεκίνησε το μεγάλο του όνειρο, που δεν ήταν άλλο από το ποδόσφαιρο! Ο Ντάρβιν Νούνιες κρατάει το στυλό και το χαρτί, γράφοντας την ιστορία της ζωής του, η οποία δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά με το ταλέντο και την ταπεινότητα, μπορεί να γράψει το πιο ωραίο… ποδοσφαιρικό βιβλίο!

Ο τραυματισμός του πατέρα του που δεν στάθηκε εμπόδιο

Ο Έρλινγκ Χάαλαντ γεννήθηκε στο Λιντς το 2000, όταν ο πατέρας του έπαιζε τότε στην ομάδα. Όπως ήταν λογικό υποστήριζε τη Λιντς και μάλιστα σε μια συνέντευξή του το 2017 είχε αναφέρει πως θέλει κάποια στιγμή να κερδίσει το πρωτάθλημα με την ομάδα. Όταν ο Χάαλαντ ήταν τριών ετών, ο πατέρας του είχε ένα σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού και πήρε την σκληρή απόφαση να σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 30 του χρόνια. Είναι γνωστή η φάση που τραυματίστηκε, όταν ο Ρόι Κιν ήθελε εκδίκηση μετά από έναν τραυματισμό που του είχε προκαλέσει ο Αλφ Ίνγκε Χάαλαντ και πήγε με τις τάπες στο γόνατό του, τελειώνοντας την καριέρα του μια για πάντα.





Αυτό όμως δεν τον σταμάτησε από το να προτρέψει τον μικρό Έρλινγκ να ακολουθήσει τα βήματά του και να ξεκινήσει το ποδόσφαιρο. Έτσι ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στην ακαδημία της Μπρίνε. Αμέσως ξεχώρισε και έκανε εντύπωση. Μάλιστα μόλις στα πέντε χρόνια έσπασε και ρεκόρ. Ο Χάαλαντ εξακολουθεί να κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ για το μεγαλύτερο άλμα σε όρθια θέση για παιδιά πέντε ετών. Το ρεκόρ του 1,63 μ., που καταγράφηκε στις 22 Ιανουαρίου 2006, παραμένει μέχρι σήμερα!

«Καθώς μεγάλωνε, ήταν πάντα εργατικός, ένας πολύ καλός τύπος για να δουλέψεις μαζί του», είχε αναφέρει ο Μπάρντσεν, ο προπονητής του τότε. «Χαμογέλασε πολύ, προπονήθηκε πολύ, σκόραρε πολύ. Ένας τύπος σαν τον Έρλινγκ, δεν μπορείς να το δημιουργήσεις αυτό. Είναι γεννημένος με ιδιαίτερα χαρίσματα. Ανεξάρτητα με όποιον παίξαμε, σεβόταν τους αντιπάλους, αλλά ποτέ δεν φοβόταν. Αυτό επίσης, νομίζω, είναι πολύ σημαντικό».

«Κάποιος πρέπει να διαδεχτεί τον Ιμπραΐμοβιτς»

Με την Μπρίνε έκανε το ντεμπούτο του στα 16 του χρόνια και μέχρι το τέλος της σεζόν 2016 ο Χάαλαντ είχε μετρήσει ήδη 16 συμμετοχές. Την ίδια περίοδο ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ ήταν προπονητής στη Μόλντε και όπως ήταν φυσικό τον έβαλε στο μάτι.



«Ο Όλε είχε μεγάλη επιρροή πάνω μου και μου έμαθε πολλά. Είναι ένας από τους λόγους που είμαι ο ποδοσφαιριστής που είμαι σήμερα. Είναι ένας καλός άνθρωπος και ένας καλός προπονητής», είχε αναφέρει ο Νορβηγός στράικερ.

Το ξέρατε ότι ο Χάαλαντ είχε ως είδωλο τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς; «Μου αρέσουν πολλοί ποδοσφαιριστές, αλλά ο Ζλάταν είναι αυτός που θαυμάζω περισσότερο. Ο τρόπος που βελτιώθηκε, ο τρόπος που αγωνίζεται. Είναι, επίσης, Σκανδιναβός, οπότε κάποιος πρέπει να τον διαδεχτεί».

Ο… μικρομέγαλος ράπερ

Ο Χάαλαντ ήταν εξ αρχής ένα υψηλόσωμο παιδί και ένα γερό… σκαρί, ξεχωρίζοντας από μακριά από τους υπόλοιπους συνομήλικους συμπαίκτες του. H σωματική του διάπλαση έμοιαζε με περισσότερο με άντρα παρά με παιδιού, κάτι που του χάρισε το παρατσούκλι του «μικρομέγαλου» στη Μόλντε.

Εκτός από το ποδόσφαιρο, ο Νορβηγός γουστάρει αρκετά και τη μουσική. Αγαπημένο του τραγούδι λέει πως είναι ο ύμνος του Champions League: «Άκουγα τον ύμνο του Champions League από μικρό παιδί και ίσως είναι το αγαπημένο μου τραγούδι. Το άκουσα στο γήπεδο και ήταν καταπληκτικό». Κάτι που είχε επιβεβαιώσει και ο πρώην συμπαίκτης του, Μαξιμίλιαν Βέμπερ, αποκαλύπτοντας μια ενδιαφέρουσα ιστορία: «Χθες το βράδυ ο αρχηγός μας ήταν έξω για μια βόλτα με την κόρη του, όταν ένα αυτοκίνητο βρέθηκε δίπλα του. Ο οδηγός κατέβασε το παράθυρο και ο Έρλινγκ άκουγε τον ύμνο του Champions League!».

Με καλλιτεχνικό όνομα «Flow Kingz», ο Χάαλαντ δεν δίστασε να ραπάρει κιόλας. Καλύτερα, εκ του αποτελέσματος πάντως, που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο αφού του ταιριάζει απόλυτα.

Η παρόμοια μεταγραφική πορεία και η χρονιά ορόσημο

Οι δυο τους έχουν ένα χρόνο διαφορά στην ηλικία. Ο Νούνιες έχει γεννηθεί το 1999, ο Χάαλαντ το 2000. Οπότε καταλαβαίνει κανείς πως η πορεία τους στο ποδόσφαιρο είναι παρόμοια. Ιδιαίτερα, αν αναφερθούμε στη μεταγραφική τους πορεία είναι… καρμπόν!

Αμφότεροι μετά από μικρές ομάδες της πατρίδας τους, πήραν μεταγραφή σε ιστορικούς συλλόγους. Ο Νούνιες πήγε στην Πενιαρόλ, όπου υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με την ανδρική ομάδα τον Ιανουάριο του 2018, ενώ ο Χάαλαντ είχε μετακομίσει στη Μόλντε έναν χρόνο νωρίτερα.

Έφτανε ενάμισης χρόνος στον πρώτο και δύο έτη στον δεύτερο για να εκτοξεύσουν τις μετοχές τους και να πάρουν την πρώτη τους μεταγραφή, μακριά από τη χώρα καταγωγής τους. Ουσιαστικά, το 2019 αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για αμφότερους. Η Ζάλτσμπουργκ έδωσε 8 εκατ. ευρώ στη Μόλντε για τον ταλαντούχο Νορβηγό τον Ιανουάριο του 2019, ενώ το καλοκαίρι του ίδιου έτους η Αλμερία ξόδεψε 13 εκατ. ευρώ για τον Ουρουγουανό.



Έναν χρόνο αργότερα, η Μπενφίκα έδωσε 39 εκατ. ευρώ για τον Νούνιες και η Ντόρτμουντ 20 εκατ. ευρώ για τον Χάαλαντ. Αμφότεροι, μάτωσαν τα δίχτυα για μια διετία στις ομάδες τους, μέχρι να έρθει η μεταγραφή σε δύο κορυφαίους συλλόγους. Ο Χάαλαντ ασφαλώς και είχε περισσότερα τέρματα, ο Νούνιες λιγότερα. Παρόλα αυτά, τα νούμερα δεν αποτυπώνουν την διαφορά ανάμεσα στους δύο ποδοσφαιριστές, αφού δεν είναι τόσο μεγάλη όσο τα σχεδόν διπλάσια τέρματα του Νορβηγού.

Ωστόσο και οι δύο πήραν τεράστιες μεταγραφές. Ο Νορβηγός στην… πολεμική μηχανή του Πεπ Γκουαρδιόλα με 60 εκατ. ευρώ, ο Ουρουγουανός στο καλοφτιαγμένο σύνολο του Γιούργκεν Κλοπ με 75 εκατ. ευρώ! Και πλέον, θα κοντράρονται ως αντίπαλοι στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, σε δύο από τις καλύτερες ομάδες του πλανήτη…