Στη διάρκεια ενός κάκιστου Euro για ολόκληρη την ομάδα του Βελγίου, ένας ήταν εκείνος που τράβηξε τα «βέλη» της κριτικής. Οι πολλές και σημαντικές χαμένες ευκαιρίες του Ρομέλου Λουκάκου δεν μπορούσαν να τα στρέψουν αλλού. Περισσότερο από όλα αμφισβητήθηκε η ικανότητα του στο σκοράρισμα με 469 γκολ καριέρας σε συλλογικό επίπεδο!

Οι προσδοκίες από τον ίδιο και την εθνική της χώρας του είναι σε κάθε τουρνουά μεγάλες. Φυσιολογικό αν υπολογίσει κανείς ότι είναι μέλος μίας εξαιρετικά ταλαντούχας γενιάς «διαβόλων» που δεν έγινε ποτέ… χρυσή. Ο «Big Rom», ο Ντε Μπρόινε, ο Κουρτουά μαζί με τον «εν αποστρατεία» Αζάρ ήταν οι τέσσερις στους οποίους στηρίχθηκαν όλες οι ελπίδες για διάκριση τα τελευταία χρόνια. Μοναδική ήταν η τρίτη θέση στον κόσμο στο Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018. Από εκεί και πέρα όμως…

Ο Λουκάκου δέχθηκε όλο το βάρος της κριτικής, την ώρα που ναι μεν δεν κατάφερε να πετύχει στην Premier League με την Τσέλσι, έκανε δε τις σεζόν της ζωής του στην Serie A. Μόνο την πρωταθληματική χρονιά της Ίντερ το 2021, που συνέθεσε το τέλειο επιθετικό δίδυμο με τον Λαουτάρο Μαρτίνεζ έλαβε τα εύσημα. Επέστρεψε όμως στους «μπλε» ένα χρόνο μετά και από τότε έχασε την εκτίμηση του ποδοσφαιρικού πλανήτη.



Στο Λονδίνο «μπλόκαρε», υπέφερε από τραυματισμούς και ένα όνειρο που όπως έλεγε τότε εκπληρώθηκε, έσβησε άδοξα. Στο αντίθετο δρομολόγιο για Μιλάνο τα πράγματα δεν ήταν ίδια. Δέκα γκολ και έξι ασίστ σε 25 συμμετοχές δεν ήταν αρκετά για να τον μονιμοποιήσουν ξανά στο «Μεάτσα» και την περασμένη σεζόν έφυγε δανεικός για την πρωτεύουσα της Ιταλίας. Εξαιρετικά νούμερα με 21 γκολ σε 47 αγώνες, όμως κάτι έλειπε. Κάτι δεν «κούμπωνε» καλά και η Ρόμα δεν μπήκε στη διαδικασία καταβολής 30 εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά του.

Με το σίριαλ αποχώρησης ή παραμονής του Οσίμεν, η Νάπολι έψαχνε έναν βασικό σέντερ φορ. Έναν επιθετικό που θα ήταν σημείο αναφοράς στο σύστημα του Αντόνιο Κόντε. Και προφανώς δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή από τον Λουκάκου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι ομάδες του Ιταλού κόουτς ξεκινούν από τον Βέλγο. Χωρίς αυτόν οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται σημαντικά.



Φέτος ο ένας χρειαζόταν και πάλι τον άλλον. Από τη μία προέκυψε το κενό του Νιγηριανού επιθετικού που μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη και τη Γαλατάσαραϊ, από την άλλη η επιθυμία του «γίγαντα» να επιστρέψει στην ελίτ. Στο γρήγορο και συμπαγές παιχνίδι του Κόντε, ο 31χρονος νιώθει ξανά χρήσιμος. Συμμετέχει στο build up κατεβαίνοντας χαμηλά σε μέτρα για να υποδεχθεί τη μπάλα, να τη σπάσει στα πλάγια ή να την κρατήσει για να προλάβουν οι υπόλοιποι να τοποθετηθούν σωστά, να βγουν οι ανάσες και να χτιστεί σωστά μια επίθεση. Κινείται χωρίς τη μπάλα για να τραβήξει αμυντικούς πάνω του και να απελευθερωθεί ο Κβαρατσκέλια, που την περασμένη σεζόν δεν είχε ανάλογο αβαντάζ από τους επιθετικούς των «παρτενοπέι».

Τρανό παράδειγμα το δεύτερο γκολ της Νάπολι κόντρα στην Κάλιαρι. Κάθετο παιχνίδι, η μπάλα στον Λουκάκου στο ημικύκλιο της μεσαίας γραμμής, εξαιρετική κάθετη πάσα στον Γεωργιανό που τελειώνει ιδανικά τη φάση. Τρόπος επίτευξης τέρματος που αποτελεί σήμα κατατεθέν του Αντόνιο Κόντε. Βέβαια το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο 55χρονος έχει βάλει στη νοοτροπία του στοιχεία του σύγχρονου ποδοσφαίρου.



Πρώτο και κύριο η πίεση στην περιοχή του αντιπάλου. Κβάρα και Πολιτάνο ήρθαν πιο κεντρικά, Ανγκισά και Λομπότκα έχουν καταλαμβάνουν σημαντικό χώρο στο κέντρο και όλοι μαζί πιέζουν ψηλά. Όπως ακριβώς έγινε στο τρίτο τέρμα στη Σαρδηνία. Με εκτελεστή αυτή τη φορά τον «Ρομ» που ήταν στο κατάλληλο σημείο.

Το δείγμα σαφώς είναι μικρό, όμως τέτοιες εμφανίσεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Σοβαρή δουλειά έχει γίνει και ωφελεί δεδομένα τον Λουκάκου, που βρήκε ότι ακριβώς έψαχνε. Στοίχημα σαφώς είναι η συνέπεια. Όταν θα μπει στο «κόλπο» και ο Μακτόμινεϊ θα προστεθούν νέα στοιχεία ενώ θα ενισχυθούν τα υπάρχοντα. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την «έκρηξη» του θηρίου μέσα στη χρονιά και γιατί όχι να συνοδευθεί με το Σκουντέτο.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x