Μια ιστορία θα σας πω για τον Ματίας Αλμέιδα…

Ο Ματίας Αλμέιδα αποτελεί το αδιαφιλονίκητο φαβορί για να αναλάβει τις τύχες της ΑΕΚ, όντας ο προπονητής που θα βρεθεί στον κιτρινόμαυρο πάγκο τη νέα σεζόν και θα μπει με την Ένωση στην «Αγια-Σοφιά».

Ένας άνθρωπος που έχει ζήσει πολλά στη ζωή του, αλλά και στην καριέρα του είτε ως ποδοσφαιριστής είτε ως προπονητής. Το να πει κανείς πως αν η ζωή του είναι μια καλογυρισμένη ταινία δεν θα έχει άδικο, αφού ο «pelado» μπορεί να κάθεται ώρες ολόκληρες να διηγείται ιστορίες.

Γιατί η καριέρα του μπορεί να είναι γνωστή και μη εξαιρετέα στους περισσότερους ανθρώπους, αλλά υπάρχουν πολλά και σημαντικά γεγονότα που δύσκολα γνωρίζει κανείς για τον άνθρωπο, ποδοσφαιριστή, προπονητή, Ματίας Αλμείδα. Ιστορίες που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δείχνουν πως ο Αργεντινός έχει περάσει «γεμάτα» 48 χρόνια. Πράγματα που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν σκεφτεί καν στη ζωή τους…

Πώς γίνεται το παρατσούκλι του να είναι... καραφλός;

Αν μη τι άλλο, μιλάμε για έναν άνθρωπο... παλιάς κοπής. Το μακρύ μαλλί, αυτή η χαίτη να το πούμε κι έτσι που πλέον έχει γίνει λίγο πιο κομψή και λείπει ο «λασπωτήρας», είναι ενός ανθρώπου προηγούμενης δεκαετίας. Ενός ποδοσφαιριστή από την Αργεντινή ή τη Λατινική Αμερική γενικότερα, με τον Ματίας Αλμέιδα να τιμάει τις ρίζες του. Παρόλα αυτά, όσο περίεργο και να σας φαίνεται το παρατσούκλι του είναι «pelado», δηλαδή καραφλός.

Πώς γίνεται αυτό; Η εξήγηση είναι απλή! Ένας προπονητής του στις ακαδημίες της Ρίβερ Πλέιτ, ο Φεντερίκο Βάιρο, τον φώναζε έτσι γιατί ως πιτσιρικάς ο Αλμέιδα είχε πολύ κοντό μαλλί, «στρατιωτικό» κούρεμα θα λέγαμε. Κάπως έτσι του έμεινε το παρατσούκλι, παρότι άπαντες είχαμε συνηθίσει να βλέπαμε και να βλέπουμε τον Ματία Αλμέιδα με το κλασικό μακρύ μαλλί.

Όταν... δικαίωσε (δις) το παρατσούκλι του!

Μπορεί να πάμε πολλά χρόνια αργότερα, καμιά τριανταριά περίπου, αλλά αξίζει τον κόπο αφού η εν λόγω ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ακριβώς προηγούμενη και το παρατσούκλι του. Αρχικά, είχε υποσχεθεί να κουρευτεί εφόσον ως προπονητής, επανέφερε τη Ρίβερ Πλέιτ στην πρώτη κατηγορία. Το κατάφερε, αλλά δεν τήρησε στο ακέραιο την υπόσχεσή του. Διότι άπαντες περίμεναν να δουν ένα... καραφλό αγόρι, αλλά ο Ματίας Αλμέιδα πήρε λίγο σχετικά το μαλλί του, αφήνοντας μπόλικο στο κεφάλι του. Όπως όταν ήταν το μαλλί του όταν αγωνιζόταν στην Ίντερ, αν θυμάστε. Μάλιστα, κουρεύτηκε σε ζωντανή σύνδεση όντας καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή.



«Όταν ήμουν μικρός μου πήρε ενάμιση χρόνο να μεγαλώσω τα μαλλιά μου. Ο Πασαρέλα, όμως, μας ήθελε να έχουμε κοντά μαλλιά, όχι μακριά. Η κόρη μου μου ζήτησε να μην πειράξω τίποτα», ανέφερε. Τελικά, λίγα χρόνια αργότερα όταν βρισκόταν στην Μπάνφιλντ, πέτυχε τον ίδιο στόχο. Τότε, αποφάσισε να αφήσει άπαντες με ανοιχτό το στόμα, αφού οι ποδοσφαιριστές του μετά την αποθέωση και τα συνθήματα υπέρ του, τον κούρεψαν στα αποδυτήρια. Όχι... καρεδάκι, αλλά τέρμα κοντό το μαλλί του! Γιατί έπρεπε να τιμήσει το παρατσούκλι «pelado».



Μέχρι και που φτάνουμε στο... τώρα ή να πούμε καλύτερα πριν από δύο χρόνια. Στις 13 Απριλίου του 2020 κυκλοφόρησε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία του αγνώριστου Αλμέιδα. Χωρίς ίχνος τρίχας στο κεφάλι του, ο Ματίας Αλμέιδα αποφάσισε πως κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας λόγω του κορωνοϊού έπρεπε να κάνει εντύπωση και να εκπλήξει τον κόσμο. Τα πήρε όλα, κυριολεκτικά, αφήνοντας μόνο το μουστάκι.

say my name@peladoalmeyda pic.twitter.com/sZgPI0m2uI

— San Jose Earthquakes (@SJEarthquakes) April 13, 2020

«El Pelado ahora si es Pelado!», έγραψε η «Ole» σε δημοσίευμά της, δηλαδή «ο καραφλός είναι τώρα καραφλός».

Ποτά, τσιγάρα, αναβολικά και στημένα παιχνίδια

Ο Ματίας Αλμέιδα έκανε μια μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής, ενώ αγωνίστηκε και στις Λάτσιο, Ιντερ, Πάρμα και Μπρέσια (όπως και στην ισπανική Σεβίλλη μεταξύ άλλων), αφήνοντας το στίγμα του στο ιταλικό πρωτάθλημα για οκτώ χρόνια. Ο ίδιος, έχει να διηγηθεί πολλές ιστορίες από την τεράστια καριέρα του, μερικές εκ των οποίων τις περιγράφει μέσα από το βιβλίο του.

Όταν εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Almeyda: Life and Soul», μερικές αναφορές του για το ιταλικό ποδόσφαιρο προκάλεσαν σάλο και έντονες αντιδράσεις. Μιλάμε για σκάνδαλα με στημένους αγώνες, ντοπάρισμα ποδοσφαιριστών από ομάδες και εκφοβισμούς από τη μαφία.

«Στην Πάρμα μας δόθηκε ένα IV drip πριν από τους αγώνες. Είπαν ότι ήταν ένα μείγμα βιταμινών, αλλά πριν μπω στο γήπεδο, κατάφερα να πηδήξω ψηλά ως το ταβάνι. Οι παίκτες δεν κάνουν ερωτήσεις, αλλά τα επόμενα χρόνια υπάρχουν περιπτώσεις πρώην παικτών που πεθαίνουν από καρδιακά προβλήματα, υποφέρουν από μυϊκά προβλήματα και άλλα. Νομίζω ότι είναι συνέπεια των πραγμάτων που τους έχουν δοθεί», αναφέρει σχετικά για το θέμα του ντόπινγκ.



Στη συνέχεια κάνει λόγο για στημένα παιχνίδια, με την Ιταλία λίγα χρόνια αργότερα πάντως να ταράζεται από το σκάνδαλο «Calciopoli». Αφήνει να εννοηθεί πως η Πάρμα, στην οποία αγωνιζόταν τότε, «έδωσε» ένα παιχνίδι στη Ρόμα, με τους «τζαλορόσι» στο φινάλε της σεζόν 2000/01 να κατακτούν το πρωτάθλημα, αφήνοντας πίσω τους τη Γιουβέντους.

«Κάποιοι συμπαίκτες στην Πάρμα μας είπαν ότι οι παίκτες της Ρόμα ήθελαν να χάσουμε το παιχνίδι. Καθώς δεν είχαμε κίνητρο, ήταν το ίδιο. "Είπα όχι και η πλειοψηφία απάντησε με αυτόν τον τρόπο. Αλλά στο γήπεδο είδα ότι κάποιοι δεν έτρεχαν όπως έκαναν πάντα. Έτσι ζήτησα να με αντικαταστήσουν και πήγα στα αποδυτήρια. Πήραν χρήματα; Δεν ξέρω. Το αποκάλεσαν ως μια χάρη».

Οι σοκαριστικές αποκαλύψεις του «pelado» δεν τελειώνουν εδώ. Αναφέρεται και στη μαφία, η οποία απειλούσε τους ποδοσφαιριστές όταν αυτοί είχαν διαφωνίες με τη διοίκηση και τον πρόεδρο. Για την περίοδο του στην Πάρμα, έγραψε επίσης για μια διαφωνία με τον πρώην πρόεδρο και ιδιοκτήτη Στέφανο Τάντσι και είπε για άνδρες που εισέβαλαν στο σπίτι του. Ένα περιστατικό που ισχυρίζεται ότι επαναλήφθηκε όταν ο πρώην συμπαίκτης του Σάβο Μιλόσεβιτς είχε παρόμοια διαμάχη με τον σύλλογο.



«Μάλωσα με τον Στέφανο Τάντσι και αρκετές μέρες αργότερα ξύπνησα και αντιλήφθηκα πως το νέο αυτοκίνητό μου έλειπε από το γκαράζ. Ο Μιλόσεβιτς ήταν επίσης σε σύγκρουση με τον σύλλογο, είχε συμβόλαιο τόσο υψηλό όσο το δικό μου και το ίδιο συνέβη. Μια μέρα η γυναίκα μου έρχεται σπίτι και ακούει φωνές μέσα. Έτρεξε και κάλεσε την αστυνομία. Υπήρχε ένα μήνυμα στον τοίχο, γραμμένο με λάδι μηχανής, ένα μήνυμα από τη μαφία. Η γυναίκα μου είχε πρόωρο τοκετό μετά από αυτό. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, δεν επέστρεψα ποτέ στην Πάρμα».

Κατά την περίοδο που αγωνιζόταν στην Ιταλία, ο Ματίας Αλμέιδα χαρακτηριζόταν ως ένα... κακό παιδί. Στην αυτοβιογραφία του, λοιπόν, αναφέρει και ορισμένες καταχρήσεις που έκανε: Ποτό, πολύ ποτό, αλλά και τσιγάρο, τον συνόδευαν κατά τη διάρκεια της καριέρας του και ακόμη περισσότερο κατά την παρουσία του στην Ίντερ. «Μια φορά στην Αζούλ, στην περιοχή μου, ήπια πέντε λίτρα κρασί όπως πίνει... κόκα κόλα , και κατέληξα σε κάποιο είδος κώματος. Για να προσπαθήσω να το βγάλω από τον οργανισμό μου μου έτρεξα πέντε χιλιόμετρα μέχρι που είδα τον ήλιο να δύει. Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου κάπνιζα 10 τσιγάρα την ημέρα. Ένας γιατρός με έβαλε για πέντε ώρες με ορό. Δεν έπρεπε να μαθευτεί τότε γιατί θα ήταν σκάνδαλο επειδή έπαιζα στην Ίντερ. Όταν ξύπνησα, είδα όλη την οικογένειά μου γύρω από το κρεβάτι και νόμιζα ότι ήταν η κηδεία μου».

Όταν απέδρασε από την «κόλαση» της κατάθλιψης και του αλκοολισμού

Ο Ματίας Αλμέιδα αποφάσισε τo 2005 να κρεμάσει τα παπούτσια του (παρότι δύο χρόνια μετά επέστρεψε στην ενεργό δράση για τη νορβηγική Λιν). Η μετάβαση ενός ανθρώπου που έχει ζήσει όλη του τη ζωή μέσα στο ποδόσφαιρο έξω από αυτό, ελλοχεύει κινδύνους. Δεν είναι λίγοι που επηρεάζονται σημαντικά σε ψυχολογικό τομέα. Ένας από αυτούς ήταν και ο Αργεντινός, ο οποίος άρχισε να παλεύει με το τέρας της κατάθλιψης στην αρχή, αλλά και με αυτό του αλκοολισμού σε βαθμό που κινδύνευσε η ζωή του.



«Πήγα στην αυτοκαταστροφή. Όταν πέφτεις σε κατάθλιψη δεν είσαι πια εσύ και δεν εκτιμάς αυτόν που έχεις δίπλα σου. Κλειδώνεσαι και δεν αγαπάς καν τον εαυτό σου. Ήθελα να τα σπάσω όλα, ήταν κάτι που προερχόταν από μέσα μου.

Είχα επίσης σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ. Δύο φορές έφτασα σε σημείο που φοβήθηκα. Η μία ήταν σε γενέθλια στο σπίτι: έπαιρνα αντικαταθλιπτικά και έκανα αυτό που δεν έπρεπε να κάνω: να το συνδυάσω με αλκοόλ. Την επόμενη μέρα παραλίγο να εκραγώ, έπρεπε να έρθει ένα ασθενοφόρο να με πάρει. Κάποια στιγμή η ζωή μου ήταν κρέας, κρασί, κρέας, κρασί, κρασί, κρασί... Ο αθλητής υποστηρίζει την κατανάλωση αλκοόλ περισσότερο από μια άλλη σωματική διάπλαση και όταν το συνειδητοποίησες είσαι στα πρόθυρα να μπεις σε κάτι χειρότερο», είχε πει για το θέμα του αλκοολισμού και της κατάθλιψης.

Δεν δίστασε ποτέ να παραδεχτεί αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής του, ούτε... ντράπηκε για αυτό. Και καλά έκανε! Πάλεψε με το τέρας που είχε μέσα του και με τη βοήθεια της οικογένειάς του, κατάφερε να βγει νικητής. Πλέον ξέρει πολύ καλά πως να το αντιμετωπίσει, εφόσον το τέρας θελήσει να επιστρέψει.



«Σε δύσκολες στιγμές, όταν είχα κατάθλιψη, δεν υπήρχε τίποτα να με σηκώσει. Δεν ήμουν εγώ και το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι με κλειστά μάτια, πραγματικά. Ήμουν ξύπνιος για ώρες χωρίς να κοιτάω κανέναν, απομονωμένος. Είναι πολύ δύσκολο να σε καταλάβουν και αυτό δεν το εύχομαι σε κανέναν. Αυτό έγινε και δεν θα ξαναγίνει. Τώρα ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω και έχω τα εργαλεία, θα ήμουν πολύ ανόητος αν έπεφτα πάλι.

Πήρα αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά, τα οποία δεν με βοήθησαν πολύ. Μια μέρα είδα ένα σχέδιο της κόρης μου που έδειχνε ένα ηλικιωμένο λιοντάρι που ήταν λυπημένο. Ήμουν εγώ αυτό, ήταν κάτι που με χτύπησε εσωτερικά και με έκανε να αρχίσω να συνέρχομαι.

Πλέον, παίρνω ένα τέταρτο ενός αντικαταθλιπτικού και ένα τέταρτο ενός αγχολυτικού το πρωί και ένα ολόκληρο αγχολυτικό το βράδυ για να μπορώ να κοιμάμαι κάθε μέρα. Τα λέω τα χάπια της ευγένειας, με κάνουν καλύτερα κάθε μέρα. Είχα μια οικογένεια που με έκανε να καταλάβω ότι πήγαινα σε λάθος δρόμο, με βοήθησε πολύ. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα ήταν ότι ήμουν ένας γαμ@@ εγωιστής. Απομονώθηκα χωρίς να νοιάζομαι για τους υπόλοιπους».

Πλέον, πηγαίνει για ψάρεμα, αλλά και βόλτες στη φύση, είτε σε βουνά είτε σε θάλασσες και απολαμβάνει τις στιγμές με την οικογένειά του. Θέλει να καθαρίζει το κεφάλι του, να βρίσκει σημεία ήσυχα και ήρεμα, παραμένοντας σιωπηλός και να ακούει τους ήχους της φύσης.

Το γράμμα του 12χρονου Αλμέιδα στον «Ντιεγκίτο»: «Όταν έβαλα τη φανέλα σου, τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα και ένιωσα για μια στιγμή τον Μαραντόνα»

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα αποτελεί τον άνθρωπο που σημάδεψε όχι απλά ένα έθνος (των Αργεντινών), αλλά όλο τον κόσμο. Λογικό να αποτελεί είδωλο για κάθε παιδί που έπαιζε ποδόσφαιρο, όπως και για τον νεαρό Ματίας Αλμέιδα.

Στα 12 του, ο Αλμέιδα έγραψε ένα συγκινητικό γράμμα και το έστειλε στον «Ντιεγκίτο», περιμένοντας απάντηση στα όσα του έλεγε. Του ζητούσε αρχικά συμβουλές ως… επερχόμενος ποδοσφαιριστής, ένα αυτόγραφο, μια επίσκεψη στο σπίτι του ώστε να γνωριστούν οι δύο οικογένειες.

«Αγαπητέ Ντιέγκο, σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί θα ήθελα πολύ να είμαι φίλος σου. Ονομάζομαι Ματίας, είμαι 12 χρονών και παίζω στην έβδομη κατηγορία, στον σύλλογο Αλούμνι αυτής της πόλης, είμαστε πρώτοι και είμαι πρώτος σκόρερ με έξι γκολ. Είμαι μεγάλος θαυμαστής σου και νομίζω ότι παίκτες σαν εσένα γεννιούνται κάθε 100 χρόνια. Θα ήθελα να απαντήσετε σε αυτό το γράμμα και να μου δώσετε μερικές ποδοσφαιρικές συμβουλές.



Τα αγόρια που παίζουν μαζί μου θέλουν να έρθετε σε αυτή την πόλη, αν και νομίζω ότι είναι αδύνατο. Γνωρίζετε αυτή την πόλη; Θα θέλατε να την μάθετε; Θα ήθελα να έρθεις με τη μητέρα σου, τον πατέρα σου και τα αδέρφια σου στο σπίτι μου. Ίσως σου φαίνεται λίγο φανταστικό, αλλά αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο όνειρο που θα μπορούσε να εκπληρωθεί.

Ξέχασα, ξέρεις τι; Φορούσα μια φανέλα σου από τότε που έπαιζες στην Μπόκα και σου ορκίζομαι ότι όταν την έβαλα, τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα και ένιωσα για μια στιγμή τον Μαραντόνα. Όταν αντέδρασα κατάλαβα ότι είμαι μικρός σαν μυρμήγκι δίπλα σου. Λοιπόν, θα συνεχίσω να σου ζητάω πράγματα, θα ήθελα να έχω ένα αυτόγραφο σε μια φανέλα σας ή ένα αυτόγραφο σε φωτογραφία σας. Εν ολίγοις, κάτι που ήταν δικό σας στο μέτρο του δυνατού. Ζητώ συγγνώμη γιατί ίσως είμαι λίγο βαρύς, πρέπει να με καταλάβεις, είμαι αγόρι και νομίζω ότι είμαστε όλοι ίδιοι.

Σας παρακαλώ απαντήστε μου, μην με απογοητεύετε, νομίζω ότι είστε ο καλύτερος και πιο ταπεινός άνθρωπος στον κόσμο. Σας αποχαιρετώ με ένα αντίο και περιμένω μια απάντηση. Ματίας».



Το όνειρο του Ματίας Αλμέιδα πραγματοποιήθηκε. Αρκετά χρόνια αργότερα βέβαια και συγκεκριμένα το 2005, όταν κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης, ο Ματίας Αλμείδα βρισκόταν στο κοινό, πήρε το μικρόφωνο και του είπε πως ήταν αυτός ο 12χρονος που του είχε στείλει το γράμμα. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έμεινε… στήλη άλατος, δεν μπορούσε να το πιστέψει σε βαθμό που βούρκωσε. Τον κάλεσε αμέσως στη σκηνή, τον αγκάλιασε και κάθισαν παρέα.

At the age of 12, a young @peladoalmeyda wrote a letter to his idol.

Years later, Matias Almeyda & Diego Maradona would meet in front of a live TV audience. Maradona's reaction says it all.

He was an inspiration for so many. Thank you for sharing your gift with the world. pic.twitter.com/aJ1YX2Cczr

— San Jose Earthquakes (@SJEarthquakes) November 25, 2020

Ο Μαραντόνα «απάντησε» στο γράμμα του Αλμέιδα: «Ζήτησα από τον Θεό να βοηθήσει την Ρίβερ»

Λίγα χρόνια αργότερα, ήταν η σειρά του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να στείλει το δικό του γράμμα στον Ματίας Αλμέιδα. Βέβαια, ο Αλμέιδα πλέον ήταν 39 ετών και για παρθενική χρονιά προπονητής, έχοντας αναλάβει το δύσκολο φορτίο της επιστροφής της αγαπημένης του Ρίβερ Πλέιτ στην πρώτη κατηγορία. Και της… μισητής αντιπάλου της Μπόκα Τζούνιορς, της μεγάλης αντιπάλου του «Ντιεγκίτο».

Λίγες ώρες λοιπόν πριν τον «τελικό» ανόδου στο «Μονουμεντάλ», όπου η Ρίβερ Πλέιτ υποδεχόταν την Αλμιράντε Μπράουν, έφτασε στα χέρια του Αλμέιδα ένα γράμμα.

«Ο μεγάλος τελικός σας κόντρα στην Αλμιράντε Μπράουν είναι πολύ κοντά και απλώς ζήτησα από τον Θεό να βοηθήσει τη Ρίβερ να κερδίσει αυτό το παιχνίδι.

Ίσως δεν θα με πιστέψετε. Αλλά αυτό ακριβώς έκανα. Ας το παραδεχτούμε. Αν δεν ήσουν ο μάνατζερ της Ρίβερ Πλέιτ, δεν θα το ζητούσα ποτέ. Αντιθέτως. Αντί να δω το παιχνίδι της Ρίβερ αύριο, θα έβαζα μια παλιά ασπρόμαυρη ταινία στο βίντεο και δεν θα έδινα δεκάρα για το τι συμβαίνει στο Μονουμεντάλ.





Μόνο που είμαι απόλυτα στο πλευρό σου και ελπίζω με όλη μου την καρδιά να τα καταφέρεις φίλε μου. Ό,τι κι αν γίνει όμως, θέλω να σου πω ένα πράγμα: πρέπει να είσαι ήρεμος. Γιατί ένας αγώνας ή ένα πρωτάθλημα δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα για το ποιος είσαι ως άτομο.

“Pela” ξέρεις πόσο σε θαυμάζω και πόσο σε αγαπώ. Σε γνώρισα πραγματικά μόλις πριν από λίγα χρόνια, αλλά αυτό που κατάλαβα για σένα με εντυπωσίασε απίστευτα. Άνθρωποι σαν εσένα εξαφανίζονται από προσώπου γης. Άνθρωποι που εκτιμούν την αλήθεια και τη φιλία. Σου εύχομαι τα καλύτερα “καράφλα”.

Από τα βάθη της καρδιάς μου και πίστεψέ με, ποτέ δεν φανταζόμουν να ζητήσω από τον Θεό να βοηθήσει τη Ρίβερ Πλέιτ!!! Είναι εντελώς τρελό όταν το σκέφτομαι. Και από τη στιγμή που έχει συμβεί αυτό, μένει η πίστη σας, μόνο η δική σας, αγαπημένε καράφλα.

Υπογραφή: DIEGO ARMANDO MARADONA».



Οι προσευχές του Ντιέγκο έπιασαν και η Ρίβερ Πλέιτ επικράτησε 2-0 της Αλμιράντε Μπράουν, επιστρέφοντας ξανά στη μεγάλη κατηγορία. Εκεί που ανήκουν οι «μιγιονάρος», εκεί που θα έπρεπε να είναι χωρίς να υπάρξει ενδιάμεσα το πέρασμα από τη δεύτερη κατηγορία της Αργεντινής.

Ο Αλμέιδα με τον Μαραντόνα είχαν αποκτήσει ξεχωριστή σχέση, ήταν καλοί φίλοι και βρίσκονταν συχνά, περνώντας χρόνο μαζί. «Τον γνώρισα ως άνθρωπο, ήμασταν φίλοι. Είμαι πολύ λυπημένος ως Αργεντινός, όπως εκείνο το παιδί που είδε το είδωλο. Ο Ντιέγκο ήταν πολύ σημαντικός σε ποδοσφαιρικό επίπεδο και ως άνθρωπος ήταν αυτός ο ηγέτης που θέλαμε να δούμε. Ο θάνατός του με στεναχώρησε πολύ», είχε τονίσει ο Αλμέιδα λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του «Ντιεγκίτο», ενώ είχε αναφερθεί και στην κατάθλιψη που είχε περάσει και ο Μαραντόνα: «Το έζησα και δεν το εύχομαι σε κανέναν. Φτάνεις γρήγορα στο ποδόσφαιρο και γρήγορα φεύγεις, σε αυτό το μονοπάτι βρίσκονται πολλοί και στο τέλος μένουν ελάχιστοι».

Το κλάμα, ο τσακωμός, οι άνθρωποι «εμπιστοσύνης» και οι… απαιτήσεις του Αλμέιδα στην Τσίβας

Μετά το επιτυχημένο πέρασμά του από Ρίβερ Πλέιτ και Μπάνφιλντ, ο Ματίας Αλμέιδα ανέβηκε επίπεδο. Τον Σεπτέμβριο του 2015 ανέλαβε την Τσίβας Γουαδαλαχάρα, θέλοντας να την οδηγήσει εκ νέου στις επιτυχίες.

«Ήρθε για να ξυπνήσω έναν γίγαντα που κοιμάται», ήταν η αρχική του τοποθέτηση κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του. Αναλάμβανε ένα δύσκολο καράβι, με τον ιδιοκτήτη Χόρχε Βεργκάρα να έχει αλλάξει 18 προπονητές σε 15 χρόνια. Λίγους μήνες αργότερα, ο Βεργκάρα κατάλαβε πως είχε βρει έναν τεχνικό που κάλυπτε τα «θέλω» του και κάπως έτσι δικαιολογείται το γεγονός πως τον κράτησε για μια τριετία.

«Ο Ματίας είναι ο προπονητής που περίμενα όλο αυτό το διάστημα. Έχει κάνει τα παιδιά να καταλάβουν την ιδέα της επίθεσης. Αυτή η ομάδα είναι γρήγορη και θεαματική. Νομίζω ότι μαζί με τον Ματίας κάνουμε καλά πράγματα γιατί τα προηγούμενα χρόνια έκανα πολλά λάθη, αλλά έμαθα από αυτά».



Όπως σε κάθε «μαγαζί», έτσι και στην Τσίβας υπήρξαν τριβές ανάμεσα στις δύο πλευρές. «Μαλώνουμε, όπως κάνουν όλοι οι άνθρωποι», είχε πει χαρακτηριστικά ο Αλμέιδα. Η κόντρα ανάμεσα στους δύο άνδρες είχε ξεκινήσει μετά από μια ήττα. Ο Χόρχε Βεργκάρα είχε πρόβλημα με τον τρόπο που διαχειριζόταν ορισμένα ματς ο Αργεντινός τεχνικός. «Καταλήξαμε και οι δύο να κλάψουμε εκείνη τη μέρα, καταλήξαμε να κλάψουμε επειδή η συζήτηση ήταν πολύ έντονη και μετά ήμασταν ειλικρινείς με έναν τρόπο που βλάπταμε την… οικογένεια σε αυτή τη συζήτηση, φύγαμε από το μέρος αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον».

Η ένταση και οι διαμάχες ανάμεσα στις δύο πλευρές κορυφώθηκαν λίγο πριν το τέλος της θητείας του. Οι δύο άνδρες είχαν φτάσει ως τα δικαστήρια με εκατέρωθεν μηνύσεις. Αφορμή είχε αποτελέσει το γεγονός πως η διοίκηση φέρεται να μην έδωσε στο τεχνικό επιτελείο και στους ποδοσφαιριστές τα συμφωνηθέντα πριμ τόσο μετά την πρόκριση στον τελικό του CONCACAF Champions League, όσο και μετά την κατάκτηση του τροπαίου του 2018. Κάτι που προκάλεσε την οργή του Αλμέιδα, ο οποίος θέλησε να τα διεκδικήσει δικαστικά μετά από προσφυγές που κατέθεσε.



Παράλληλα, οι ποδοσφαιριστές μετά από εντολή του Αλμέιδα, έκαναν προθέρμανση σε έναν αγώνα με λευκά μπλουζάκια και όχι με την εμφάνιση, αντιδρώντας για τη μη καταβολή των πριμ. Αυτό έφερε την αντίδραση της Puma η οποία ήταν βασικός χορηγός της Τσίβας, με την διοίκηση να καταφέρεται εναντίον του Αργεντινού τεχνικού.

Το γυαλί όχι απλά είχε ραγίσει, αλλά είχε σπάσει. Γι’ αυτό και παρά την απαίτηση του κόσμου όταν ο Αλμέιδα έμεινε ελεύθερος από τους Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς για να επιστρέψει, αυτό έμοιαζε αδύνατο. Ήταν οι σχέσεις του Αλμέιδα με την οικογένεια Βεργκάρα που δεν επέτρεπαν στον Αργεντινό να επιστρέψει, αλλά και ορισμένα ακόμη θέματα που επικαλούνταν τα μεξικάνικα Μέσα.

Η εφημερίδα «Record» είχε ένα εκτενέστατο ρεπορτάζ για τον Ματίας Αλμέιδα, αναφέροντας τα όσα ζητάει σε κάθε ομάδα και που δεν αρέσουν στα αφεντικά της Τσίβας Γουαδαλαχάρα.

Τι αναφέρει; Ο Αλμέιδα λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο από κάθε προπονητή και προσπαθεί να φιλοξενήσει έμπιστα άτομα στο προπονητικό επιτελείο, όπως ακόμη και σε διοικητικές θέσεις, θέλοντας να έχει τον έλεγχο μέσα στο κλαμπ. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας δεν ανταποκρίνεται στην τρέχουσα πολιτική της ομάδας της Γκουανταλαχάρα.



Επιπλέον, στον Αλμέιδα χρεώνεται η διαχείριση του τραυματισμού του Κάρλος Κισνέρος. Ενας από τους στενούς φίλους του Αργεντινού στο ιατρικό επιτελείο στην Τσίβας, συνέστησε στον ποδοσφαιριστή να μην κάνει επέμβαση και του υπέδειξε μια θεραπεία. Αυτή η θεραπεία τελικά επιδείνωσε τον τραυματισμό του, του δημιούργησε έναν καλοήθη όγκο που έθεσε σε κίνδυνο την καριέρα του και έφτασε να αναρρώσει μετά από 4 ολόκληρα χρόνια!

Την ίδια ώρα, το εν λόγω ρεπορτάζ αναφέρει για τον Αλμέιδα, επίσης, πως σε κάθε παιχνίδι ζητούσε περίπου 100 εισιτήρια για να τα μοιράσει σε συγγενείς του. Παρόλα αυτά, το δημοσίευμα υποστηρίζει πως ένα μεγάλο μέρος από αυτά τα έδινε σε μέλη της διοίκησης και εξωτερικούς συνεργάτες, θέλοντας να τους έχει με το μέρος του. Τι ισχύει; Ουδείς γνωρίζει…

Ο ίδιος, πάντως, φρόντισε να κάνει τατουάζ το πρωτάθλημα που πήρε με την Τσίβας στο μπράτσο του, κάτω από το άλλο που είχε όπου απεικονίζεται ο Χριστός. «Κάνω τατουάζ την ασπίδα της Τσίβας. Είναι μια ασπίδα που θα μείνει μαζί μου για πάντα. Είναι πάντα στην καρδιά μου και τώρα θα είναι και στο πετσί μου», είχε αναφέρει.

Ο θάνατος του πατέρα του από κορωνοϊό και τα εμβόλια που θέλησε να δωρίσει ο Αλμέιδα

Η ζωή του επεφύλασσε ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο γεγονός. Η οικογένεια του Ματίας Αλμέιδα χτυπήθηκε από τον κορωνοϊό, με τον πατέρα του και τη μητέρα του να νοσηλεύονται στο νοσοκομείο και μάλιστα σε βαριά κατάσταση. Ο πατέρας του Αλμέιδα, Όσκαρ, ήταν ο άνθρωπος που τον δούλεψε αρκετά στο ξεκίνημα της καριέρας του, αυτός που του έμαθε τα μυστικά του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, δεν κατάφερε να βγει νικητής από την μάχη με τον Covid-19 και άφησε την τελευταία του πνοή στις 02/03/2021.



Η μητέρα του Ματίας και σύζυγος του Όσκαρ, ήταν αυτή που έκανε γνωστό τον θάνατό του μέσα από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν και η ίδια. Πόσταρε ένα ιδιαίτερα συγκινητικό μήνυμα, που συγκίνησε άπαντες: «Ενώ είμαι στο κρεβάτι του νοσοκομείου και αναρρώνω από τον COVID-19, εδώ κοντά μου πέθανε ο σύζυγός μου Όσκαρ Αλμέιδα. Περάσαμε μια ολόκληρη ζωή μαζί και δεν μπορώ να τον αποχαιρετήσω όπως θέλω, αλλά ο Θεός είναι αυτός που κανονίζει τα πράγματα. Τι να πω, είμαι συντετριμμένη, θα ήθελα να είμαι με όλη μου την οικογένεια, αλλά δεν μπορώ. Όσκαρ, θα είσαι πάντα στην καρδιά μου, σε αγάπησα και θα σε αγαπώ μέχρι την ημέρα που θα ξανασυναντηθούμε, αγάπη της ζωής μου»…

Ο Ματίας ήταν συντετριμμένος επίσης, με τον θάνατο του πατέρα του να λειτουργεί ως κίνητρο για να βοηθήσει τη χώρα του να καταπολεμήσει στο μέτρο του δυνατού τον κορωνοϊό. Ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με ένα εργαστήριο στις ΗΠΑ, όπου έμενε ο ίδιος αφού ήταν προπονητής στους Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς, ώστε να αγοράσει εμβόλια και να τα δωρίσει στην γενέτειρά του, την Αζούλ. Παρόλα αυτά, δεν έλαβε την έγκριση για να χαρίσει τα 30 χιλιάδες εμβόλια που είχε αγοράσει στον τόπο του.

«Ο Ματίας έχει αγοράσει τόσα εμβόλια, δεν μπορούμε να χάσουμε αυτή την πιθανότητα. Τι σχέση να έχουμε εμείς με μια τέτοια πρωτοβουλία; Πρέπει να προσπαθήσουμε να το κάνουμε πιο εύκολο για όλους», ανέφερε ο Αλεχάντρο Βιέιρα, δήμαρχος της Αζούλ, κάνοντας έκκληση στο κράτος να αποδεχτεί την προσφορά του Αργεντινού, πλέον, τεχνικού.



Η ισχύουσα νομοθεσία στην Αργεντινή για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού επιτρέπει στις εθνικές και επαρχιακές πολιτείες να λαμβάνουν δόσεις, αλλά ορίζει ότι πρέπει να έχουν την άδεια του Υπουργείου Υγείας και της Εθνικής Διοίκησης Φαρμάκων, Τροφίμων και Ιατρικής Τεχνολογίας (ANMAT), μιας αρμόδιας υπηρεσίας για να καταστεί δυνατή η χρήση του.

«Κάλεσα έναν σημαντικό πολιτικό στην Αργεντινή για να του πω ότι ήθελα να εμβολιάσω όλη την Αζούλ, ήθελα να πληρώσω για όλα τα εμβόλια και δεν μπορούσα. Δεν με ενδιαφέρει πόσο θα κοστίσει, δεν με νοιάζει γιατί η απώλεια του πατέρα μου και πολλών γνωστών με στεναχωρεί πολύ. Αλλά όταν μίλησα με αυτόν τον πολιτικό που ξέρω, μου είπε ότι δεν μπορούσε να γίνει γιατί το διαχειρίζονται τα κράτη. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν αυτά τα πράγματα σε ιδιωτικό επίπεδο, είναι κρίμα», ανέφερε ο Ματίας Αλμέιδα.

Εκείνο το διάστημα, η Αργεντινή κατέγραφε περισσότερα από τρία εκατομμύρια μολύνσεις και περίπου 68.000 θανάτους. Σχεδόν δέκα εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εμβολιαστεί, αλλά λιγότεροι από 1,5 εκατομμύρια είχαν κάνει και τις δύο δόσεις. Στην Αζούλ, είχαν εμβολιαστεί μεταξύ 10.000 και 12.000 ανθρώπων από έναν πληθυσμό 65.000 κατοίκων. Ο Αλμέιδα «είδε κάποιες καταστάσεις και αποφάσισε λόγω των επαφών που έχει στις Ηνωμένες Πολιτείες να κάνει αυτού του είδους τη συνεισφορά. Ανακαλύπτει πώς μπορεί να γίνει και ήταν έτοιμος να πληρώσει για αυτά. Θα υπήρχαν περίπου 30.000 εμβόλια». Παρόλα αυτά, δεν του δόθηκε ποτέ η έγκριση…