Αυτό το MVP ποιος θα το πάρει;

Η στιγμή που όλοι οι πραγματικοί φίλοι του ΝΒΑ περιμένουν πως και πως είναι πολύ κοντά, αφού έφτασε το τέλος της Regular Season και σε λίγες μέρες αρχίζει η «μαγική» περίοδος των playoffs, όπου αναμένεται ο… κακός χαμός!

Πέρα από τις συζητήσεις για το ποιος θα περάσει κάθε γύρο ή ποια ομάδα θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, ένα από τα κορυφαία θέματα που αναλύονται έντονα στο τέλος της κανονικής διάρκειας είναι αυτό του βραβείου MVP. Φέτος ειδικά, η συζήτηση έχει ξεφύγει περισσότερο από ποτέ, καθώς οι κορυφαίοι υποψήφιοι είναι τόσο κοντά μεταξύ τους που μοιάζει δύσκολη η οποιαδήποτε πρόβλεψη.

Το sport-fm.gr, θα προσπαθήσει, επομένως, να αναλύσει τις πιθανότητες καθενός από τους διεκδικητές του βραβείου και να σας βοηθήσει να… βγάλετε άκρη.

Tζέισον Τέιτουμ

Aπό τους τέσσερις βασικούς διεκδικητές του βραβείου, ο Τζέισον Τέιτουμ είναι αυτός με τις λιγότερες πιθανότητες να το κατακτήσει. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως δεν διανύει την καλύτερη σεζόν της εξαετούς καριέρας του στο ΝΒΑ.

Ο παίκτης των Σέλτικς έχει career high νούμερα σε πόντους (30.3), ριμπάουντ (8.9) και ασίστ (4.6), σουτάροντας με τα καλύτερα ποσοστά στην καριέρα του. Οι επιδόσεις του αυτές έχουν οδηγήσει την ομάδα της Βοστόνης στη δεύτερη θέση της Ανατολής, ενώ για μεγάλο διάστημα της σεζόν οι «Κέλτες» έμοιαζαν το φαβορί για την πρωτιά.

Παρόλα αυτά, ο «JT» υστερεί σε σχέση με τους υπόλοιπους μνηστήρες του βραβείου λόγω του γεγονότος ότι δεν έχει τόσο πληθωρικό πρόσωπο όσο αυτοί. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό επιθετικό παίκτη που έχει τις 30άρες για… «πρωινό», ωστόσο δεν αποτελεί αμυντικό ογκόλιθο ούτε βοηθάει ιδιαίτερα σε κάποιον άλλο τομέα του παιχνιδιού πέρα από το σκοράρισμα.

Αυτό γίνεται αντιληπτό και από το PER, ένα στατιστικό που μετράει τη συνολική αποδοτικότητα ενός παίκτη αθροίζοντας τα θετικά στατιστικά και αφαιρώντας τα αρνητικά. Ο Τέιτουμ μετρά μόλις 23.9 στην αξιολόγηση, επίδοση που είναι μόλις η 14η σε όλο το ΝΒΑ και πολύ χαμηλότερη από τους άλλους υποψήφιους MVP. Εξαιρετική σεζόν, λοιπόν, για τον μοναδικό Αμερικανό της λίστας, αλλά δύσκολα θα καταλήξει με το βραβείο. Ίσως όμως στο τέλος της σεζόν να φοράει δαχτυλίδι.

Γιάννης Αντετοκούνμπο

Ο Έλληνας σταρ για πέμπτη συναπτή σεζόν αναμένεται να μπει στην τριάδα για το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη. Ο «Greek Freak» ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια με ρεκόρ καριέρας σε πόντους ανά παιχνίδι (31.1), όντας κυριαρχικός όπως πάντα στη ρακέτα αφού κατέβαζε 11.8 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Παράλληλα, συμμετείχε και στο δημιουργικό κομμάτι με 5.7 ασίστ, ενώ οδήγησε εκ του ασφαλούς τους Μιλγουόκι Μπακς στην πρώτη θέση της Ανατολής, με το καλύτερο ρεκόρ μάλιστα σε ολόκληρη τη λίγκα!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, πως ο Έλληνας σταρ «τράβηξε το κάρο» και κράτησε ψηλά την ομάδα του (29-17 ρεκόρ) στα πρώτα 46 παιχνίδια, από τα οποία ο κορυφαίος συμπαίκτης του, Κρις Μίντλετον, έχασε τα 39. Είναι επίσης, ο πλέον πληθωρικός παίκτης μεταξύ των υποψηφίων, καθώς εκτός από την επίθεση συνεισφέρει τα μέγιστα και στην άμυνα, όντας ένας εκ των κορυφαίων «εξολοθρευτών» σε ολόκληρο το ΝΒΑ.

Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να συνοψίσουμε τις πιθανότητες του Γιάννη για το MVP σε μία πρόταση: Ο κορυφαίος παίκτης της καλύτερης ομάδας. Είναι με διαφορά ο πληρέστερος αμυντικός μεταξύ των τεσσάρων της λίστας, όμως επιθετικά υστερεί καθώς σουτάρει χειρότερα και είναι πολύ πιο επιρρεπής στα λάθη. Καμία εντύπωση πάντως δεν θα μας κάνει, αν κλείσει τη σεζόν με το τρίτο του MVP. Αν και ο ίδιος έχει τονίσει, πως περισσότερο ενδιαφέρεται για το δεύτερό του πρωτάθλημα.

Νίκολα Γιόκιτς

Δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς για τον Σέρβο, που μετράει δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του συγκεκριμένου βραβείου και δεν δείχνει καμία διάθεση να σταματήσει εκεί. Ο «Joker» διανύει με διαφορά την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του, η οποία στα νούμερα μοιάζει ανώτερη και από τις προηγούμενες δύο, που του χάρισαν τελικά το MVP.

Ο Γιόκιτς έκλεισε τη σεζόν με 24.8 πόντους, 11.8 ριμπάουντ και 9.8 ασίστ, νούμερα που θα έβγαζαν περισσότερο…. νόημα για έναν φόργουορντ και σίγουρα όχι για έναν σέντερ ύψους 2.11 και βάρους 130 κιλών. Είναι πρωτοπόρος της λίγκας στα περισσότερα advanced στατιστικά που αφορούν την επίθεση, ενώ ενδεικτικά παράγει για τους Ντένβερ Νάγκετς 125 πόντους ανά 100 κατοχές, αριθμό που μόνο elite παίκτες του παρελθόντος θα μπορούσαν έστω να πλησιάσουν.

Σε όλα αυτά, πρέπει να προστεθεί και το γεγονός πως οδήγησε το Ντένβερ στην πρώτη θέση της Δύσης, ενώ πέρυσι κέρδισε το ίδιο βραβείο με την ομάδα του να τερματίζει 6η. Συνοψίζοντας, ο Νίκολα Γιόκιτς είναι το απόλυτο φαβορί με βάση τα νούμερα, τα οποία συνδυάστηκαν με μία πολύ καλή πορεία της ομάδας.

Υπάρχουν, όμως, και δύο άλλοι παράγοντες. Αρχικά, τα advanced στατιστικά στο ΝΒΑ πάντα υπερτονίζουν την επίθεση, ενώ δεν παρέχουν τα κατάλληλα εργαλεία για την πραγματική αξιολόγηση της αμυντικής συνεισφοράς ενός παίκτη. Είναι αντικειμενική πραγματικότητα, ότι και λόγω σωματοδομής, ο Σέρβος γίγαντας είναι πολύ ευάλωτος στα μετόπισθεν, κάτι που δεν ισχύει για τους άμεσους ανταγωνιστές του και που δεν μπορεί να αποτυπωθεί μόνο από τις τάπες ή τα κλεψίματα.

Ο άλλος αστάθμητος παράγοντας, είναι αυτό που οι Αμερικάνοι ονομάζουν voter fatigue. Με άλλα λόγια, η «κούραση» των ψηφοφόρων, η τάση τους δηλαδή να μην ψηφίσουν και πάλι τον ίδιο παίκτη για το βραβείο, ειδικά εφόσον τις δύο προηγούμενες σεζόν στη συνέχεια απέτυχε παταγωδώς στα playoffs. Ίσως να υπάρξει μια τάση για αλλαγή, όμως ο Γιόκιτς παραμένει βασικός υποψήφιος για το MVP.

Τζοέλ Εμπίντ

Αν ο Γιόκιτς δεν κερδίσει για τρίτη σερί χρονιά τον τίτλο του πολυτιμότερου, πιθανότατα αυτός θα καταλήξει στα χέρια του Καμερουνέζου. Ο Τζοέλ Εμπίντ είναι εδώ και πολλές σεζόν πάντα στη συζήτηση, και θα ήταν σίγουρα άδικο να μείνει με άδεια χέρια παρά τα «όργιά» του στο παρκέ. Ο σέντερ των Σίξερς πραγματοποίησε μία πραγματικά μυθική χρονιά, αποδεικνύοντας ότι είναι ίσως ο πληρέστερος ψηλός όσον αφορά το σκοράρισμα που έχουμε δει ποτέ.

Πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να παίξει κοντά στο καλάθι, να ποστάρει, να σουτάρει από μέση απόσταση, αλλά και να εκτελέσει ικανοποιητικά από τα 6,75. Όλα αυτά, τον οδήγησαν σε 33.1 (!) πόντους ανά παιχνίδι, ενώ κατόρθωσε να πετύχει τρεις 50άρες, κάτι που δεν είχε καταφέρει σέντερ από την εποχή του Γουίλτ Τσάμπερλεϊν. Παράλληλα, όπως είπαμε και παραπάνω, προσφέρει τα μέγιστα και στην άμυνα, αφού είναι elite rim protector, σε αντίθεση για παράδειγμα με τον Γιόκιτς, που είναι… ανύπαρκτος σε αυτόν τον τομέα.

Ένα από τα μεγάλα επιχειρήματα κατά του Εμπίντ, ήταν πως ο Γιόκιτς, που αποτελεί τον βασικό αντίπαλό του για το βραβείο, οδήγησε τους Ντένβερ Νάγκετς στην πρώτη θέση, σε αντίθεση με την τρίτη που κατέκτησαν οι Σίξερς. Εδώ όμως υπάρχει μία σημαντική λεπτομέρεια: Η ομάδα της Φιλαδέλφεια (54-28) ολοκλήρωσε τη σεζόν με καλύτερο ρεκόρ από το Ντένβερ (53-29), επομένως η θέση στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία.

Γενικότερα, αυτή ήταν η κορυφαία χρονιά στην καριέρα του Καμερουνέζου σέντερ, και είναι βέβαιο πως κανείς δεν πρόκειται να δυσανασχετήσει αν το MVP καταλήξει σε αυτόν. Ίσως είναι και λίγο άδικο, η σούμα της τελευταίας πενταετίας να είναι Γιόκιτς 3, Γιάννης 2 και Εμπίντ 0 όσον φορά τα βραβεία του πολυτιμότερου.