Κοίτα τι έκανες στο Euro Vol. 1

Η ολοκλήρωση της πρώτης αγωνιστικής των ομίλων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δίνει μια πρώτης τάξης ευκαιρία σε όλους μας να εκτεθούμε.

Έτσι και αλλιώς, δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος να βγεις οφσάιντ από το να προσπαθείς να προβλέψεις τι μπορεί να γίνει σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Πόσο μάλλον σε μια κορυφαία διοργάνωση στην οποία οι ισορροπίες μέχρι το τελευταίο λεπτό της τελευταίας αγωνιστικής των ομίλων παραμένουν πολύ λεπτές.

Υπάρχει, όμως, πολύ υλικό για κουβέντα και δεν πρόκειται να το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο. Η παράθεση των συμπερασμάτων θα γίνει με τη σειρά που επιβάλει η τοποθέτηση των 24 ομάδων στους ομίλους.

Α' Όμιλος: Ο συγκινητικός και ο μπλαζέ

Δύο πράγματα εντυπωσίασαν από το ντεμπούτο της Ιταλίας στο ματς με την Τουρκία. Η προσπάθεια του Σπινατσόλα να βγάλει το μεροκάματο ως αριστερός μπακ αν και δεξιοπόδαρος και η κατάθεση της αγωνιστικής ταυτότητας της ομάδας του Μαντσίνι: αυτή η Ιταλία θέλει να τρέξει, να επιτεθεί να σκοράρει. Έχει τις γεροντάρες της στις θέσεις των κεντρικών αμυντικών αλλά πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα παίζουν τα νιάτα και η ενέργεια. Έχει βγει η σκοπιμότητα, έχει βγει το βασικό χαρακτηριστικό της «σκουάντρα ατζούρα» που ήταν ο κυνισμός στα μεγάλα τουρνουά. Πρόβλημα σίγουρα ότι δεν έχει έναν καλό αριστερό μπακ να ακουμπήσει πάνω του, ίσως αποδειχθεί πρόβλημα και το δεύτερο χαρακτηριστικό. Όταν θα έρθουν απέναντι στους Ιταλούς ομάδες καλύτερες, μπορεί η συνήθεια αυτή να κοστίσει. Να παραδεχτούμε, πάντως πως είναι ωραία στο μάτι.

Αντίθετα, η Τουρκία μπαίνει εύκολα στις μεγάλες απογοητεύσεις της πρεμιέρας. Μια ομάδα που μπήκε στο γήπεδο για να «σκοτώσει» το ματς, μια ομάδα ταμπουρωμένη και χωρίς κανένα σχέδιο στην επίθεση. Δεν ξέρω αν ο «καλός πατερούλης» Γκιουνές μπορεί να αλλάξει πολλά, έτσι, πάντως, δεν πάει πουθενά.



Όσο για τους άλλους συμμετέχοντες στον όμιλο τα πράγματα την πρώτη αγωνιστική ήταν πιο κοντά στα αναμενόμενα: η Ελβετία έβγαλε ποιότητα απέναντι στην «παλιομοδίτικη» Ουαλία, έβγαλε όμως και αφέλεια. Και επιθετικά χάλασε πολλές περιπτώσεις καλές για γκολ και αμυντικά προδόθηκε σε μία από τις ελάχιστες φάσεις που έφτιαξε η Ουαλία. Σε ατομικό επίπεδο αυτός που ξεχώρισε ήταν ο Εμπολό. Επιθετικός που όταν είδε την ομάδα του να μην μπορεί να φτάσει εύκολα στην περιοχή, γύριζε στη μεσαία γραμμή και ξεκινούσε από εκεί τις προσπάθειές του. Κάτι μεταξύ Καμαρά και Ελ Αραμπί δηλαδή. Απέναντι, ο Μπέιλ φώναζε με την εμφάνισή του ότι δεν κρατιέται να συναντηθεί με τα μπαστούνια του γκολφ…

Πρόβλεψη: Ιταλία, Ελβετία, Τουρκία, Ουαλία

Β' Όμιλος: Σοκ και δέος

Λίγα πράγματα μπορείς να πεις για όσα έγιναν στο δεύτερο γκρουπ. Το πρώτο έχει να κάνει με τους Βέλγους. Μεγαλύτερό τους πρόβλημα είναι να μην παρασυρθούν από την ευκολία με την οποία πέρασαν το εμπόδιο της Ρωσίας. Έβαλαν τρία γκολ στα σβηστά, χωρίς να παίξουν μπάλα της προκοπής και με τον Ντε Μπρόινε (έτσι τον μάθαμε, έτσι τον λέμε) απών από το πρώτο ματς. Θα περάσουν τον όμιλο, αλλά δεν ξέρω πόσο τα παιχνίδια αυτά θα τους σκληραγωγήσουν για τη συνέχεια.

Η Ρωσία δίδαξε στα πρώτα 90 λεπτά της στο Euro τον τρόπο με τον οποίο δεν πρέπει να αμύνεσαι στα μεγάλα ματς. Φουλ στην αφέλεια, φουλ στην γκάφα. Πολύ ροκ για να προχωρήσουν, ωραία λογική για να προσφέρουν ωραία ματς σε εμάς και αρκετές ευκαιρίες στους αντιπάλους.



Αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν με τον Έρικσεν οι Φινλανδοί θα ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι της πρώτης αγωνιστικής. Έβγαλαν καλή εικόνα στο ματς με τους Δανούς, άντεξαν στο πρώτο ημίχρονο την πίεση, πέτυχαν ένα γκολ κι έφυγαν με το τρίποντο στην τσέπη. Δεν ξέρω, όμως, τι τους έχει αφήσει στο μυαλό όλη αυτή η ιστορία με την κατάρρευση του Έρικσεν. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους Δανούς, από τους οποίους θα καταλάβαινα ακόμα και την επιθυμία αποχώρησης από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Για ένα ημίχρονο, για 43 λεπτά, έβγαλαν τα χαρακτηριστικά που περιμέναμε, έπαιξαν ωραία μπάλα, απείλησαν, πίεσαν τον αντίπαλο. Αυτό που έπαθαν, όμως, είναι βαρύ. Πέρα από έναν σπουδαίο παίκτη έχασαν και τόνους αυτοπεποίθησης.

Πρόβλεψη: Βέλγιο, Φινλανδία, Δανία, Ρωσία

Γ' Όμιλος: Φέρτε τον Φαν Μπάστεν

Δεν γίνεται να είσαι επιθετικός της Ολλανδίας, να έχεις σκοράρει σε αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και να κάνεις το γατάκι στους πανηγυρισμούς. Δεν με ψήνει ο Βέργκχορστ, δεν με ψήνει και ο Ντε Γιονγκ. Ακόμα, όμως και αν το παραβλέψουμε αυτό, ακόμα και αν πούμε πως η Ολλανδία μπορεί να πάει μακριά χάρις στους παικταράδες που έχει και στη μεσαία γραμμή και στα πλάγια, της λείπει -πέρα από σέντερ φορ- κι ένας ακόμα: με τον Φαν Ντάικ παρόντα δεν πρόκειται να γινόταν το 2-0 με τους Ουκρανούς 2-2. Και αν αυτό δεν κόστισε στην πρεμιέρα κάποια στιγμή παρακάτω θα κοστίσει.

Το εντυπωσιακό με την Ουκρανία είναι ότι αντέδρασε. Συνήθως αυτή η ομάδα στα πολύ δύσκολα λύγιζε και τα παρατούσε. Η επιστροφή της δείχνει ότι έχει ποιότητα και δυνατότητες, ο Μικολένκο δείχνει ότι δεν έχει αριστερό μπακ. Εκτός και αν ο Σεφτσένκο γυρίσει τον Ζιντσένκο εκεί.



Για τους άλλους του ομίλου δύο μόνο κουβέντες: ωραίος και χρήσιμος ο τσαμπουκάς που έβγαλαν οι Αυστριακοί στο ματς με τη Βόρεια Μακεδονία αλλά τα παιδικά λάθη στην άμυνα δεν πρόκειται να τα συγχωρήσουν οι άλλοι του τουρνουά. Η φάση του γκολ του Πάντεφ πρέπει να παίζει λούπα στα βίντεο των Αυστριακών μέχρι να αρχίσει το επόμενό τους παιχνίδι. Η Βόρεια Μακεδονία είναι ικανή να προσφέρει μόνο κανένα καλό καυγά στα ματς…

Πρόβλεψη: Ολλανδία, Αυστρία, Ουκρανία, Βόρεια Μακεδονία

Δ' Όμιλος: Σαν τον Γουίλιαμ Γουάλας

Τη δώσαμε τη μάχη μας, κάναμε την υπέρβασή μας κι εκεί που είχε ψηθεί το πανευρωπαϊκό στερέωμα ότι θα την κάνουμε τη ζημιά μας βγήκαν τα συκώτια έξω. Εμείς και ο Μπρέιβχαρτ. Η Σκωτία έκανε 18 τελικές για να μείνει στο μηδέν και έφαγε γκολ κάτω από τη σέντρα. Θα έχουν πλάκα τα παιχνίδια της, ειδικά αυτό με την Αγγλία, αλλά δεν βλέπω μέλλον στη διοργάνωση.

Οι Άγγλοι ακολουθούν πιστά το σενάριο που τους στοιχειώνει σε κάθε μεγάλη διοργάνωση: έκαναν τη μεγάλη νίκη, σήκωσαν τις προσδοκίες ψηλά και ετοιμάζονται να συναντηθούν με την κακή τους μοίρα (πιθανότατα) στο πρώτο νοκ άουτ. Πέρα από την πλάκα, η σοβαρότητα της Αγγλίας απέναντι στην Κροατία, αλλά και η παρουσία του Φίλιπς ήταν καλή προίκα. Αν μείνει σοβαρός ο Στέρλινγκ, αν μείνει σε φόρμα Σίτι ο Φόντεν, αν ο Πίκφορντ δεν εκτεθεί ανεπανόρθωτα, ίσως και να…



Είτε είναι πολύ κουρασμένοι, είτε βαριούνται. Οι Κροάτες ήταν 11 μικροί Μπέιλ στο πρώτο ματς: ράθυμοι, μπλαζέ και με διάθεση περισσότερο για διακοπές και λιγότερο για μπάλα. Βέβαια, επειδή μιλάμε για παικταράδες, μπορεί και να ανεβάσουν απότομα ταχύτητα και να την κάνουν στους Τσέχους. Όχι, όμως, στις ταχύτητες που έπαιξαν κόντρα στην Αγγλία.

Η Τσεχία όσα αστέρια και να στερείται πάντα θα είναι σοβαρή και αξιόμαχη στα μεγάλα ραντεβού. Δεν έχει άλλες Σκωτίες στο καλεντάρι αλλά το 2-0 του πρώτου αγώνα είναι τεράστια προίκα για πρόκριση.

Πρόβλεψη: Αγγλία, Τσεχία, Κροατία, Σκωτία

Ε' Όμιλος: Οι φλύαροι και ο εξαφανισμένος

Μπορεί τη νίκη του ομίλου να την έκανε η Σλοβακία, η κουβέντα, όμως, αφορά άλλους από τον όμιλο. Κυρίως την Ισπανία, δευτερευόντως την Πολωνία. Η Ισπανία έβγαλε τη βασική της παθογένεια στο γήπεδο κόντρα στη Σουηδία: πάσα, πάσα, πάσα… Πολύ κατοχή, λίγες ιδέες και κακή διαχείριση του ρόστερ από τον Ενρίκε. Τα μεγάλα τουρνουά θέλουν και κυνισμό. Αν δεν έχεις εύκολο γκολ δεν μπορείς να πας πολύ μακριά. Αυτός μοιάζει να είναι ο εφιάλτης των «φούριας ρόχας».



Η Πολωνία προδόθηκε από το γεγονός ότι έμεινε με 10 παίκτες, το πρόβλημά της, όμως ήταν η «απουσία» του Λεβαντόφσκι. Ο παίκτης που έσπασε το στοιχειωμένο ρεκόρ του Μίλερ στην Μπουντεσλίγκα δεν φάνηκε στο ελάχιστο απέναντι στην άμυνα των Σλοβάκων. Σόρι, αλλά με τον Λέβα έτσι η Πολωνία θα χαιρετήσει νωρίς. Το ίδιο θα πάθει και η Σουηδία αν συνεχίσει να σπαταλά σπουδαίες ευκαιρίες όπως αυτές που δημιούργησε κόντρα στην Ισπανία. Εκεί μείναμε στο επιτυχημένο αμυντικό πλάνο, παρακάτω θέλει και γκολ. Και κάτι για τους θριαμβευτές της πρεμιέρας: αν ήμουν προπονητής τους δεν θα έμενα τόσο στο τελικό 2-1 όσο στο διάστημα του πρώτου 20λεπτου του δευτέρου ημιχρόνου στο οποίο περάσαμε μεγάλο ταμπούρι. Το λύνεις; Προχωράς.

Πρόβλεψη: Ισπανία, Σλοβακία, Σουηδία, Πολωνία

ΣΤ' Όμιλος: Με την αύρα του Μπόλονι

Ακριβώς αυτό είναι το σενάριο που γουστάρω για την Πορτογαλία: να παραπατάει, να μπερδεύεται και εκεί που όλοι περιμένουν να πέσει κάτω… Τσούπ! Να τη πετιέται: με κόντρες, με γκολ στο όριο του οφσάιντ, με μπόλικη τύχη. Αν σταματήσει να μπερδεύεται ο Ζότα με τους υπόλοιπους στην επίθεση τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα για τους αντιπάλους του Σάντος. Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει πως δεν θα συνεχίσει αυτός να βαδίζει νευρικός σαν πατέρας που όχι μόνο περιμένει τη γέννηση του πρώτου του παιδιού αλλά δεν έχει και φράγκο στην τσέπη για να πληρώσει το μαιευτήριο…

Για τους Γάλλους δεν μπορείς να πεις πολλά. Έχουν ομαδάρα, έχουν ρόστερ που ζαλίζει αλλά… Η εικόνα τους στο τελευταίο ημίωρο με τους Γερμανούς ήταν προβληματική. Σαν να είχε ο Ντεσάν τον Μπόλονι σαν το διαβολάκι στον ώμο του και να του έλεγε: «πίσω, γύρνα τους πίσω, παίξε με γιόμες και κράτα το 1-0». Ντιντιέ γύρνα του γρήγορα…



Οι Γερμανοί τα έχουν όλα αλλά τους λείπει ένας… Κλίνσμαν. Ή ένας Μπίρχοφ, ρε παιδί μου. Να έχεις την μπάλα συνέχεια στα πόδια σου και να πρέπει να παίξεις με σημείο αναφοράς έναν παίκτη, τον Χάβερτζ, που έχει αλλεργία στην επαφή. Δεν είναι καλό σενάριο. Όσο και να ψάχνει στη μύτη του ο Λεβ, Κλίνσμαν δεν πρόκειται να βρει. Κάτι άλλο πρέπει να σκεφτεί.

Για την Ουγγαρία όλα έχουν ειπωθεί πριν το Euro. Πού πήγες κι έμπλεξες;

Πρόβλεψη: Πορτογαλία, Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία