Επειτα από απογοητεύσεις και προβληματισμούς, την ύστατη ώρα ήρθε η ανακούφιση. Δυστυχώς, η Λεβάντε δεν αντιπροσωπεύει κάτι σημαντικό στο ισπανικό ποδόσφαιρο. Στα τελευταία φιλικά δέχεται τα γκολ με το τσουβάλι. Ετσι, κάθε ολοκληρωμένο συμπέρασμα είναι παρακινδυνευμένο. Υπάρχουν, όμως, επιμέρους συμπεράσματα που είναι ενθαρρυντικά. Πρώτο και πιο σημαντικό, ότι ο Λεμονής βρήκε επιτέλους ένα γρήγορο επιθετικό. Υπάρχουν και πιο γρήγοροι απ' τον Λούα Λούα. Πιο γρήγοροι γενικά. Στον Ολυμπιακό όλοι οι υπόλοιποι επιθετικοί είναι αργοί. Στο 4-5-1 του Λεμονή κανείς άλλος πλην του Λούα Λούα δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Η κίνηση του Κονγκολέζου στη φάση του δεύτερου γκολ πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Τρέχει, ντριμπλάρει, προβληματίζει. Με δεύτερο επιθετικό μπροστά από αυτόν θα λειτουργήσει πολύ καλύτερα. Στο 4-5-1 είναι απλώς απαραίτητος.
Αλλο συμπέρασμα είναι ότι ο Λεντέσμα μπορεί να βοηθήσει στο κατέβασμα της μπάλας, έστω και χωρίς να κερδίζει μέτρα κουβαλώντας την. Τρίτο και τελευταίο, ότι ο Στολτίδης, ακόμα και σε μέτρια αγωνιστική κατάσταση, ακόμα και πασάροντας λάθος, μαζεύει τα ασυμμάζευτα στη μεσαία γραμμή. Ο Αντζας έχει μπροστά του κάποιον παίκτη που να κόβει χωρίς να πέφτει όλο το βάρος στην αμυντική γραμμή.
Ούτε χθες ενθουσίασε ο πρωταθλητής. Αλλωστε, το σύστημα με τους πέντε χαφ και τον έναν επιθετικό δεν είναι για να ενθουσιάζει, αλλά για να φέρνει αποτελέσματα. Ο Λεμονής –προς τιμήν του– άντεξε την πίεση της κοινής γνώμης και απέναντι στη μάλλον μέτρια επιθετικά Λεβάντε παρέταξε σχήμα... Λεωφόρου. Οσα ήθελε να δει δεν τα είδε, διότι οι Ισπανοί δεν μπορούσαν να γίνουν πιεστικοί μπροστά στον Νικοπολίδη. Τα όποια προβλήματα ασυνεννοησίας του Αντζα με τον Μπράβο θα πρέπει να αποδοθούν στο ότι συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στο κέντρο της άμυνας. Τουλάχιστον έλειψαν οι χοντροκομμένες γκέλες στις οποίες μας είχε συνηθίσει ο Σέζαρ.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.