Σε δεύτερο πλάνο η συμφορά. Σε πρώτο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης να δηλώνει στα ανοικτά μικρόφωνα τα γνωστά περί «σχετικής επιτυχίας». Να τα ακούς και να θέλεις να βάλεις τα γέλια. Πώς να γελάσεις όμως; Μετά τη φωτιά που κατέκαψε το δάσος της Πεντέλης, μπροστά σε κάποια ανοικτά μικρόφωνα οι υπουργοί της τότε κυβέρνησης διαβεβαίωναν ότι ούτε σπιθαμή του καμένου δάσους δεν θα χαθεί.
Τώρα χάσκουν βίλες, πολλές από τις οποίες ανήκουν σε επίλεκτα μέλη της υψηλής κοινωνίας. Οι διαβεβαιώσεις έγιναν στάχτη, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του Δρυμού της Πάρνηθας.
Τι κρίμα. Ολα αυτά τη στιγμή που ο υπουργός Δημόσιας Τάξης παραβρισκόταν σε εκδήλωση της... οικολογικής Αστυνομίας, όπως ονόμασε την επανασυσταθείσα ελληνική αγροφυλακή. Είκοσι χιλιάδες αγροφύλακες, είκοσι χιλιάδες οικογένειες. Βάλτε με τον νου σας πόσες χιλιάδες ψήφοι στη γαλάζια κάλπη. Την ίδια ώρα που οι ελλείψεις στην Πυροσβεστική υπολογίζονται σε 2.500 θέσεις. Τόσα είναι τα κενά σε σχέση με το 2004. Δεν μοιάζει τραγικό, είναι εγκληματικό. Διότι είναι ευθύνη -να το δεχτούμε- της ηγεσίας της Πυροσβεστικής να πάει στη φωτιά το πυροσβεστικό όχημα και να μη λειτουργεί η μάνικα. Να λείπουν 2.500 πυροσβέστες είναι καθαρά πολιτικό πρόβλημα. Πέρυσι μετά τις φωτιές στη Χαλκιδική ήταν που, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτη Κουβέλη, ειδικά για την Πάρνηθα, ο πολύς κύριος Πολύδωρας δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν χρειάζονται πρόσθετα μέτρα.
Η Αθήνα είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Ευρώπης. Εχει τους λιγότερους ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου ανά κάτοικο. Τώρα έχασε 25.000 στρέμματα από τις 38.000 που αποτελούν συνολικά τον Δρυμό της Πάρνηθας. Καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά το ελατόδασος. Ακόμα κι αν αύριο το πρωί αρχίσει η αναδάσωση, τα έλατα θα πάρουν μορφή που θα μοιάζει με τη σημερινή σε περίπου πενήντα χρόνια. Σκεφτείτε τα χρονικά περιθώρια που έχουν μπροστά τους οι οικοπεδοφάγοι για να κάνουν ό,τι και στην Πεντέλη. Γιατί να εμπιστευθούμε τους λαλίστατους υπουργούς ότι αυτή τη φορά θα αλλάξουν συνήθειες και τακτική; Οι ίδιοι δεν είναι που παρέδωσαν τις παραλίες της Αττικής στους ιδιώτες; Οι ίδιοι δεν είναι που στο όνομα της «μεγάλης ιδέας» των Ολυμπιακών Αγώνων φόρτωσαν με εκατομμύρια τόνους τσιμέντο την Αττική; Είναι οι ίδιοι, ανεξάρτητα από το γαλάζιο και το πράσινο κοστούμι. Μοιάζουν τόσο πολύ όσο τα γουρούνια του Οργουελ στο βιβλίο του «1984».
Οσοι τρέχουν για ανοικτές παραλίες, διαμαρτύρονται για την παράδοση του Ελαιώνα στο «πράσινο» τσιμέντο, συλλαμβάνονται διότι αντιδρούν επειδή ο κύριος Κυριακού καταπατά το Πεδίον του Αρεως και θέλουν χώρο πρασίνου τον πρώην ιππόδρομο, ξέρουν καλά ποιοι έχουν τις ευθύνες γι’ αυτές τις οικολογικές καταστροφές. Γι' αυτό δεν μετρούν με το υποδεκάμετρο αν οι νυν ή οι προηγούμενοι φταίνε λιγάκι παραπάνω. Καιρός είναι να το σκεφτούν όλοι οι υπόλοιποι που κάθε Παρασκευή στριμώχνονται στα Ι.Χ. και τους δρόμους για να αποδράσουν.
Το περιβάλλον εκπέμπει SOS εδώ και χρόνια. Οι καταστροφές στην Πάρνηθα, το Πήλιο και τον Κίσσαβο δεν είναι το καμπανάκι του κινδύνου. Είναι ο κίνδυνος. Τα δάση και οι παραλίες απειλούνται. Πίσω από τις απειλές είναι τα μεγάλα συμφέροντα. Στα δάση οι καταπατητές, στις παραλίες οι μεγαλοκαταστηματάρχες, μεγαλοξενοδόχοι και πάει λέγοντας. Στο χθεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» αναφέρεται ότι ζητούνται 800.000 τετραγωνικά μέτρα τσιμέντο προκειμένου να φτιαχτούν παραθεριστικές κατοικίες για περίπου 2.000.000 Βορειοευρωπαίους παραλήδες. Δίπλα στη θάλασσα θέλουν τις κατοικίες τους. Στις παραλίες που υποτίθεται ότι όλοι εμείς κολυμπάμε ελεύθερα.
Ο νόμος της αγοράς, στον οποίο ορκίζονται πίστη τα δύο μεγάλα κόμματα, είναι αμείλικτος. Αν το κέρδος αγαπούσε το περιβάλλον, δεν θα απειλείτο ο πλανήτης με οικολογική καταστροφή.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
