Είναι καλός ο Δημούτσος... (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Φίλος Παναθηναϊκός έλεγε: «Εμείς πέρυσι προσπαθούσαμε επί δύο μήνες να πάρουμε τον Γκαλέτι, ο Ολυμπιακός μέσα σε μία εβδομάδα φαίνεται να τα καταφέρνει». Το έλεγε με απορία αλλά και με πίκρα. Σε αυτόν τον φίλαθλο του Παναθηναϊκού, που έχει την ίδια σκέψη με χιλιάδες άλλους, κάποιος θα έπρεπε να εξηγήσει ότι ο Γκαλέτι υπήρξε περσινός στόχος και τίποτα παραπάνω. Φέτος ο Παναθηναϊκός ψάχνει αλλιώς. Καμένος στον χυλό (Μπίσκαν, Κονσεϊσάο, Βίκτορ), φυσάει και το γιαούρτι. Είναι λιγάκι δύσκολο να ειπωθεί ότι ο Βέλιτς, που ήξερε ακριβώς τι δουλειά θα κάνει εδώ και μήνες, ψάχνει στα τυφλά, λες και πήρε την εξουσιοδότηση πριν από δύο εβδομάδες.

Επομένως η λογική λέει ότι στόχοι υπάρχουν, έχουν εντοπιστεί, γίνονται επαφές μαζί τους. Το πώς οι υπεύθυνοι του Παναθηναϊκού έχουν καταφέρει να ελαχιστοποιήσουν τις διαρροές και να κλείσουν όλα τα στόματα αναζητήστε το σε δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η δουλειά γίνεται απευθείας από τον Βέλιτς, χωρίς διαμεσολαβήσεις και πρόσωπα που το έχουν στο αίμα τους να κελαηδάνε. Ο δεύτερος, ότι οι στόχοι είναι τέτοιου βεληνεκούς που δεν πάει το μυαλό, γιατί είναι σχετικά ή και τελείως άγνωστοι ακόμα και στους πλέον ψυλλιασμένος με τα μεταγραφικά.

Η στροφή του «τριφυλλιού» σε μια σφικτή επικοινωνιακή τακτική που δεν επιτρέπει διαρροές είναι δεδομένη. Ωστόσο, αν ο Παναθηναϊκός επιχειρούσε να φέρει κάποιον παίκτη τύπου Βίκτορ -για παράδειγμα- μπορεί από το διοικητήριο της Παιανίας να μην έβγαινε τίποτα, όλο και κάτι όμως θα είχε διαρρεύσει από την Ισπανία. Δικαιούμαστε λοιπόν να πιστεύουμε ότι και οι υπόλοιποι παίκτες που επιδιώκει να φέρει ο Βέλιτς είναι τύπου Ν' Ντιογέ.

Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Πόσες πιθανότητες έχει ο Πεσέιρο με αυτές τις επιλογές να φτιάξει ομάδα που να κοιτάξει στα μάτια τους δύο μεγάλους του αντιπάλους; Δεύτερο ερώτημα. Εχει πάρει τέτοια εντολή ή το νέο πλάνο επιτρέπει να καθυστερήσει για μια χρονιά ακόμα η κατάκτηση του πρωταθλήματος; Οσο δεν λύνεται η γλώσσα των υπευθύνων του Παναθηναϊκού τόσο τα ερωτήματα αυτά θα βασανίζουν τους φίλους της ομάδας, που βλέπουν Ολυμπιακό και ΑΕΚ να «μεγαλοπιάνονται» στα μεταγραφικά.

Ο γαμπρός ξυρίζεται πάντα στο τέλος, ωστόσο, όταν οι άλλοι έχουν περάσει τη σαπουνάδα και είναι με το ξυράφι στο χέρι, ο Παναθηναϊκός μετρά δύο μεταγραφές και τον Δημούτσο, που κάποιοι ελλείψει άλλων ελπιδοφόρων πληροφοριών κοντεύουν να τον παρομοιάσουν με τον Νίνη. Ως προς αυτό, το πρόβλημα δεν είναι ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού που θα κριθεί όταν γίνει η σούμα. Κυρίως όταν μετά την ολοκλήρωση των μεταγραφών μιλήσει καθαρά και ενημερώσει για τους στόχους της ομάδας.