Τις περισσότερες φορές γελάει τελευταίος!.. (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Τα βάζουμε στη σειρά και έχουμε: στην άμυνα Σάμουελ, στο κέντρο Μακελελέ-Ρικέλμε και στην επίθεση Τουντσάι! Πάμε για τον πιο ποιοτικό Ολυμπιακό όλων των εποχών. Ολα αυτά στο επίπεδο της θεωρίας. Στην πράξη, τα πράγματα διαφέρουν. Πριν όμως η γκρίνια δώσει τη θέση της στην αγανάκτηση, ας επικρατήσει η ψυχραιμία. Δεν πάει πολύς καιρός που στον πρωταθλητή είδαμε μαζί τον Ζιοβάνι με τον Ζάχοβιτς, τον Καρεμπέ με τον Ζε Ελίας, τον Ριβάλντο με τον Ζιοβάνι. Επομένως, όσα σήμερα ορισμένοι τα θεωρούν απίθανα, έχουν γίνει και μάλιστα όχι μία φορά. Πολύ περισσότερο έχουν γίνει όταν το καλοκαίρι είχε προχωρήσει πολύ και όχι μέσα στον μήνα Μάιο. Μέχρι τώρα το βέβαιο είναι ότι ο Ολυμπιακός ψάχνει στο ψηλότερο ράφι. Εκεί πάνω συμβαίνουν διάφορα. Οι τιμές είναι ακριβές και τα παζάρια δεν αποδίδουν. Βρίσκεται άκρη με τις τιμές, αλλά δεν θέλει το... εμπόρευμα. Συνεχίζεται το παζάρι.

Ετσι εξηγείται το ότι μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός δεν ρίχνει το βλέμμα του χαμηλότερα. Η τακτική εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο. Να κυκλοφορήσουν, για παράδειγμα, τα νέα διαρκείας και ο κόσμος να γνωρίζει μόνο τον... Αντζα. Να μη γίνει τέτοιου είδους μεταγραφή και να φανεί σε όλους ότι ο Κόκκαλης σήκωσε ψηλά τον πήχη και πέρασε από κάτω. Να έρθει –για τα μάτια του κόσμου– ένας συνταξιούχος που θα μαζεύει ήλιο τα ζεστά απογεύματα του φθινοπώρου.

Ολα αυτά πώς να αποκλειστούν; Οποιος ακούει αθλητικό ραδιόφωνο καταλαβαίνει την πίκρα και την ανυπομονησία του «κόκκινου» οπαδού. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να την ξεχωρίζει από τη σκηνοθετημένη αγανάκτηση μιας μερίδας οργανωμένων που βλέπουν ότι δεν υπάρχει πια γι' αυτούς ο μόσχος ο σιτευτός...

Την κατάσταση επιδεινώνει η μεταγραφική σβελτάδα της ΑΕΚ με τις σπουδαίες προσθήκες Ριβάλντο και Αρουαμπαρένα. Την απαλύνει κάπως η χαμηλή πτήση του «αιώνιου αντιπάλου». Ωστόσο, όποιος στέλνει τον Ριβάλντο στην αγκαλιά του αντιπάλου του οφείλει να βρει τη λύση για να διορθώσει την κατάσταση. Στον Ολυμπιακό δείχνουν τη διάθεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χωρούν προγνωστικά. Ας περιοριστούμε στην προϊστορία. Αυτή δείχνει πως όταν ο Κόκκαλης αποφάσιζε να κάνει τον μάγο, στο τέλος έβγαζε τον λαγό απ' το καπέλο.