Μίσος για ήττα (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

H ΑΕΚ πάει στο ντέρμπι με την πλάτη στον τοίχο, κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος, ότι πάει σε αυτό το ματς πιο ξεκούραστη από τον αντίπαλό της, αφού έπαιξε μία μέρα νωρίτερα για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, χωρίς μάλιστα να υποστεί την ταλαιπωρία των μετακινήσεων. Ο δεύτερος, ότι αν τελικά η ΑΕΚ στο ματς με την Παρί αποφάσισε να κάνει συντήρηση δυνάμεων (αν και άλλο το «σκέφτομαι και το ντέρμπι που ακολουθεί», από το έχω στο μυαλό μου μόνο το ντέρμπι) ή αν επέλεξε τελικά βάσει σχεδίου να προχωρήσει σε διαχείριση υλικού, αφήνοντας Λυμπερόπουλο και Καμπάνταη στο πάγκο, τότε λογικό είναι αυτές οι επιλογές της να της δημιουργούν μια πρόσθετη υποχρέωση να κερδίσει αυτό το σημαντικό παιχνίδι. Αυτό που θα τη φέρει πιο κοντά στη δεύτερη προνομιούχοθέση.

Μετά, η ΑΕΚ δεν έχει περιθώρια για άλλες απώλειες, ούτε για άλλο ξενέρωμα των οπαδών της. Τώρα είναι που κρατάει την τύχη στα χέρια της. Παίζει έστω και τυπικά στην έδρα της. Εχει ήδη νικήσει τον αντίπαλό της στον πρώτο γύρο, πράγμα που της δίνει ψυχολογικό προβάδισμα και αν δεν καταφέρει να πάρει τους τρεις πολύτιμους βαθμούς, τότε το μόνο που θα έχει να ελπίζει είναι σε τυχόν στραβοπάτημα του ΠΑΟ στο άλλο ντέρμπι των «αιωνίων», σε δύο αγωνιστικές. Αλλά και ο Ολυμπιακός να της κάνει το χατίρι, πάλι δεν λύνει τη θηλιά από τον λαιμό της. Ακολουθούν δύο πολύ δύσκολες διαδοχικές αγωνιστικές με Λάρισα και Κέρκυρα, την ίδια ώρα που ο Παναθηναϊκός θα έχει την ευκαιρία να καλύψει το χαμένο έδαφος παίζοντας στην έδρα του με Εργοτέλη και Ατρόμητο.
Συμπερασματικά: κερδίζει η «Ενωση», έχει τον έλεγχο. Χάνει ή φέρνει ισοπαλία, τα πράγματα ζορίζουν και φέρει μεγάλη ευθύνη γι' αυτό.

Το θέμα τώρα είναι πώς θα κερδίσει με τόσες απουσίες. Οταν της λείπουν παίκτες έμπειροι, όπως ο Δέλλας, ο Εμερσον, ο Λαγός, ο Λάκης, ο Γεωργέας, μόνο η επιστροφή του Ζήκου μπορεί και την ηρεμεί. Από την άλλη, τον Παναθηναϊκό τον προβληματίζει σίγουρα η φυσιολογική κόπωση των παικτών ύστερα από ένα τόσο σημαντικό ματς, όπως αυτό με τη Λανς, και η κακή απόδοση αρκετών αμυντικών παικτών. Εκεί βρίσκεται η αχίλλειος πτέρνα των «πρασίνων». Και είναι λίγο δύσκολο σ' ένα ντέρμπι να μη δεχθείς πίεση στην άμυνα, όσες απουσίες κι αν έχει ο αντίπαλος.
Στο κέντρο οι «πράσινοι», με τα υπάρχοντα δεδομένα, μοιάζουν να υπερτερούν και σε ποιότητα αλλά και σε επιλογές. Το ίδιο ισχύει και για την επίθεση, μια που ο ΠΑΟ έχει περισσότερες λύσεις από την «Ενωση». Εκτός βέβαια αν κάποιοι βρεθούν σε πολύ κακή μέρα ή δεν μπορέσουν να αντεπεξέλθουν λόγω κούρασης. Ομως όλα αυτά μοιάζουν με ασκήσεις επί χάρτου. Στη μάχη με πραγματικά πυρά κερδίζει αυτός που μισεί την ήττα και σημαδεύει, χωρίς να τρέμει το χέρι του, καλύτερα τον αντίπαλο.