Ο πρόεδρος και η καραμέλα (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Aπό την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του προέδρου της ΕΠΟ, Βασίλη Γκαγκάτση, στο δικό μας παιδί, Δημήτρη Ευαγγελάτο, που δημοσιεύτηκε χθες στη «SportDay», θέλω να σταθώ σε δύο σημεία, στα οποία αντικείμενο συζήτησης είναι η επάρατη διαιτησία.

Ο πρόεδρος Γκαγκάτσης ξιφουλκεί εναντίον όλων αυτών που τα βάζουν κάθε Κυριακή με τους μαυροφορεμένους άρχοντες των παιχνιδιών. Θεωρεί ότι κρύβονται πίσω από τα λάθη της διαιτησίας, λάθη που γίνονταν και στο παρελθόν και θα γίνονται και στο μέλλον. Συνεχίζοντας, μάλιστα, τον συλλογισμό του, μας καλεί να ρίξουμε μια ματιά προς δυσμάς. Υποστηρίζοντας ότι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα ξένα πρωταθλήματα –και μάλιστα στα μεγάλα– γίνονται τρομακτικά λάθη. Αλλά εκεί, όπως ισχυρίζεται ο κ. Γκαγκάτσης, υπάρχει διαφορετική αντίληψη. Εκεί το λάθος είναι αποδεκτό, ενώ εδώ δεν είναι και τα βλέπουμε όλα εσκεμμένα.

Αυτή η καραμέλα κάποτε πρέπει να λιώσει και καλό θα ήταν να λιώσει στο στόμα όλων αυτών που την πιπιλάνε, μήπως κι έτσι αναγκαστούν και μπουν στον κόπο να βρουν άλλα, σοβαρότερα επιχειρήματα. Ομως αυτή η καραμέλα τελικά βολεύει πολύ. Διότι όσο τη μασουλάς και γλυκαίνεσαι τόσο λιγότερο έχεις ανάγκη να δουλέψεις προς τη σωστή κατεύθυνση.

Τυχαίνει να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στα ξένα πρωταθλήματα. Πολλοί είχαμε την ατυχία ή την ευτυχία να ζήσουμε στο εξωτερικό. Παντού τα λάθη είναι ανθρώπινα. Σωστά, αλλά δεν επαναλαμβάνονται με την ίδια συχνότητα όπως στη χώρα μας. Ούτε, φυσικά, από τους ίδιους ανθρώπους. Εχω πει κατά καιρούς ότι οι κακές διαιτησίες δεν είναι αυτές που εκθέτουν τους διαιτητές. Αυτές που τους εκθέτουν είναι οι άριστες. Και τέτοιες περιπτώσεις διχασμένης προσωπικότητας, δηλαδή ρέφερι να σφυρίζουν άριστα στους ευρωπαϊκούς αγώνες και αισχρά εντός συνόρων, μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν. Ας ψάξει ο πρόεδρος να δει γιατί συμβαίνει αυτό, αν τον ενδιαφέρει πραγματικά. Στο εξωτερικό επίσης –και μάλιστα στα μεγάλα πρωταθλήματα– όλες οι ομάδες ξεκινούν από την ίδια ευθεία για τη διεκδίκηση του τίτλου, ανεξαρτήτως της δυναμικότητάς τους. Αυτό το διαφυλάσσουν με τον δικαιότερο τρόπο οι διαιτητές. Συμβαίνει αυτό στη χώρα μας, πρόεδρε; Φυσικά και όχι. Σε όλα τα ματς το δίκαιο του εκάστοτε ισχυρού πάει σύννεφο. Στο εξωτερικό, πάλι, όσες φορές ανακαλύφθηκε «παράγκα», ακόμα κι αν η χώρα αυτή ήταν η Ιταλία, που μας ταιριάζει σε νοοτροπία, το κράτος επενέβη, στέλνοντας ανθρώπους στο εδώλιο και τους υπεύθυνους σπίτι τους. Συνέβη κάτι ανάλογο σε μας και δεν το γνωρίζουμε, πρόεδρε; Διαιτητές στα ξένα που έχουν υποπέσει κατ' επανάληψη (όχι παραπάνω από δύο φορές) σε χοντρά παραπτώματα στέλνονται στο πυρ το εξώτερον και δεν ανακυκλώνονται στον οικολογικό κάδο της εκάστοτε ομοσπονδίας. Ή κάνω λάθος, πρόεδρε;

Με τα δεδομένα αυτά, λοιπόν, λογικό είναι ο κάθε φίλαθλος στα ξένα να βλέπει καλόπιστα και να θεωρεί ανθρώπινα τα διαιτητικά λάθη. Εδώ το μόνο λάθος που κάνουν οι οπαδοί που φτιάξατε, είναι που συνεχίζουν να παρακολουθούν σχεδόν αδιαμαρτύρητα τα προϊόν που τους σερβίρετε όλοι σας.