Εσύ μια χαρά ΠΑΣ. Ο άλλος; (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Πρώτα από όλα δεν πρόκειται να γράψω ότι αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν αποκλείστηκαν… μόνοι τους. Η σωστή, λοιπόν, αλλά και δίκαιη διατύπωση είναι ότι τα Γιάννενα προκρίθηκαν σε βάρος του Ολυμπιακού. Αξια, πανάξια. Κέρδισαν πεντακάθαρα με δύο γκολ διαφορά το πρώτο παιχνίδι στην έδρα τους και αν ήταν λίγο πιο τυχεροί η νίκη θα έπαιρνε διαστάσεις θριάμβου, μηδενίζοντας τις όποιες πιθανότητες ανατροπής στον επαναληπτικό, αλλά και στο δεύτερο παιχνίδι ήταν αυτοί που κέρδισαν εντυπώσεις και χειροκρότημα. Λογικό λοιπόν να πάρουν την πρόκριση.

Ούτε τυχαία μπορεί να θεωρηθεί αυτή η επιτυχία των Ηπειρωτών. Πόσο τυχαία μπορεί να θεωρηθεί η πρόκριση εις βάρος του Ολυμπιακού, όταν μάλιστα οι «ερυθρόλευκοι» αποτελούν το τρίτο θύμα στη λίστα του ΠΑΣ; Προηγήθηκαν Αιγάλεω και Ηρακλής. Αρα, υπήρχε ιστορικό προηγούμενο.

Οι Γιαννιώτες κάνουν πλέον όνειρα για τελικό και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους το απαγορεύσει. Αντίθετα, ο ίδιος ο θεσμός του Κυπέλλου τούς το επιτρέπει. Μακάρι λοιπόν να είναι η μία από τις δύο ομάδες που θα φτάσουν στο φινάλε. Προσωπικά τους εύχομαι να το κατακτήσουν, να αλλάξει λίγο και το σκηνικό. Ο,τι έχουμε να θυμόμαστε από αυτόν τον θεσμό είναι οι μεγάλες ανατροπές. Τότε που η Καστοριά κατέκτησε την «κούπα» με τον Κέρβερο Σαργκάνη κάτω από τα δοκάρια της, τότε που ο ΟΦΗ πήγε το Κύπελλο στην Κρήτη με πρωταγωνιστή έναν άλλο πορτιέρο, τον μπαμπά Σηφάκη, τότε που η Λάρισα έκανε τον γύρο του θριάμβου με το τρόπαιο στα χέρια του αείμνηστου Μητσιμπόνα.
Αν άφηναν κάποιοι «μάστορες» και «κουμανταδόροι» στη διάρκεια αυτού του θεσμού περισσότερες ομάδες από την πολυβασανισμένη επαρχία ή την περιφέρεια, που πραγματικά είχαν τα φόντα και το σύνολο να κατακτήσουν κι άλλα Κύπελλα, τότε σίγουρα ο ποδοσφαιρικός χάρτης της χώρας μας θα ήταν διαφορετικός. Γιατί ακόμα ένα Κύπελλο, ακόμα μια διάκριση για όλες αυτές τις ομάδες ήταν δόσεις οξυγόνου, ενώ για τις λεγόμενες ισχυρές ακόμα ένα τσίγκινο βάζο στην τεράστια τροπαιοθήκη.

Οσο για τον Ολυμπιακό, που για πρώτη φορά στην ιστορία του αποκλείστηκε από ομάδα μικρότερης κατηγορίας (καιρός ήταν να συμβεί κι αυτό), ο αποκλεισμός αυτός, αν ακτινογραφηθεί σωστά, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος. Γιατί αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά με τον τραγικότερο για τον Ολυμπιακό τρόπο ότι η ομάδα αυτή δεν αντέχει διπλές περιπέτειες μέσα σε μια εβδομάδα. Οτι δεν έχει βάθος στον πάγκο. Οτι δεν πρόκειται κάθε φορά στα δύσκολα να τη σώζει η αναμφισβήτητη προσωπικότητα συγκεκριμένων παικτών της.

Εκτός λοιπόν όλων αυτών των δραματικών στοιχείων, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν και αγωνιστικό προσανατολισμό. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, παίζει όπως τον βολεύει, χωρίς μυαλό και αυτοσυγκέντρωση. Βάλτε να δείτε σε επανάληψη το παιχνίδι και μετρήστε (αν έχετε κουράγιο και υπομονή) πόσες γιόμες επιχειρούν οι παίκτες των «ερυθρολεύκων», ιδιαίτερα μετά το 2-1. Αν δεν μπορεί να αντιδράσει στα δύσκολα ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζοντας μία ομάδα μικρότερης κατηγορίας, τότε είναι το λιγότερο θράσος να κάνει όνειρα για Ευρώπη.
Βρείτε μου μία επίθεση των Πειραιωτών με αρχή και τέλος. Μία που να μαρτυρά ότι έχει δουλευτεί στην προπόνηση. Ψάχνετε ακόμη; Καλά, μέχρι να βρείτε τα λέμε από Δευτέρα...