Τσαλακώθηκαμε άσχημα

Τσαλακώθηκαμε άσχημα. Δεν ήταν μια απλή ήττα. Συνοδεύτηκε από ένα ευρύ σκορ και μία κάκιστη εμφάνιση.

Με λίγα λόγια, τσαλακώθηκε κάπως η εικόνα της ομάδας. Μέχρι τώρα είχαμε δεχτεί ένα γκολ και στην Ζένιτσα δεχτήκαμε τρία μαζεμένα. Πληρωθήκαμε με το ίδιο νόμισμα που συνήθως πληρώναμε τους αντιπάλους μας. Με στημένες φάσεις.

Ο Μισίμοβιτς σημάδευε τον Τζέκο και αυτός, αφού στην κίνηση ξέφευγε από το μαρκάρισμα του Αβραάμ, έστελνε την μπάλα στα δίχτυα χωρίς ο Καρνέζης να έχει περιθώρια αντίδρασης. Σημειώστε ότι έχουμε δεχτεί τρία γκολ και οι καλύτεροι μας παίκτες είναι ο Σωκράτης με τον Ορέστη. Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, με εξαίρεση ένα σουτ του Χολέβα, δεν ανησυχήσαμε καθόλου τον Μπέγκοβιτς.

Και ενώ για περίπου 30 λεπτά εμφανιζόμαστε οργανωμένοι στην άμυνα, μέσα σε πέντε λεπτά από μια στημένη φάση σε φάουλ που πιθανόν και να μην ήταν και από ένα λάθος μαρκάρισμα του Τζαβέλα, βρεθήκαμε να χάνουμε 2-0. Όχι, δεν ήταν οι Βόσνιοι που μας σφυροκοπούσαν, εμείς ήμασταν χαμένοι στην μετάφραση του 4-4-2.

Αναιμικά τα κεντρικά χαφ, πολύ κοντά στην δική μας περιοχή και με τις αποστάσεις πολύ μεγάλες μέχρι τον σχεδόν αποκομμένο Σαλπιγγίδη. Ο Κατσουράνης βολόδερνε δεξιά, έξω από τα νερά του, χωρίς να έχει όλο το γήπεδο μπροστά του για να περάσει κάποιες μπαλιές και να ανοίξει το παιχνίδι.

Στο δεύτερο ημίχρονο η κατάσταση βελτιώθηκε ελαφρά, αλλά το πουλί είχε πετάξει. Η δεξιά πλευρά με Σαλπιγγίδη, Τοροσίδη συνέχιζε να υπολειτουργεί. Ο Μισίμοβιτς κρατούσε συνεχώς την μπάλα στα πόδια του, σε κάθε στημένο η ελληνική άμυνα δεινοπαθούσε. Ήμασταν απροετοίμαστοι για την επίθεση από αέρος. Το γκολ του Γκέκα στις καθυστερήσεις μετρίασε κάπως τις εντυπώσεις.

Ο ρεαλιστικός στόχος τώρα είναι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα μπαράζ. Μόνο αν αυτοκτονήσει η Βοσνία με τους Σλοβάκους μπορούμε να ελπίζουμε σε απευθείας πρόκριση. Η ζημιά είναι μεγάλη γιατί πλέον δεν κρατάμε την τύχη στα χέρια μας.