Ένας κοντός Πορτογάλος, μας κάνει πλάκα...

Άλλη ομάδα έπαιζε στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ κι άλλη (μια θλιβερή) έπαιξε στα δύο ματς με την Λεβάντε. Όσοι σιχτιρίζαμε με τον Ζαρντίμ αλλά πανηγυρίζαμε με τα αποτελέσματα αλλά και κάποιες εμφανίσεις στην Ευρώπη τώρα κατανοούμε το εξής: εύκολα ξηλώνεις μια ομάδα, πολύ δύσκολα δημιουργείς μια νέα. Ο Μίτσελ ξήλωσε γρήγορα αλλά μέχρι να δημιουργήσει η Λεβάντε πέτυχε τον Ολυμπιακό και τον έκοψε φέτες. Τον έφερε σε τέτοιο σημείο ώστε οι οπαδοί του θυμήθηκαν συνθήματα που φώναζαν στα λεγόμενα πέτρινα χρόνια.

Η Λεβάντε είναι μια μέτρια αμυντικογενής ομάδα που νίκησε δύο φορές τον Ολυμπιακό. Όχι τον κανονικό. Αυτός δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο. Ένα άθροισμα έντεκα παικτών είχαν απέναντι του οι Ισπανοί και τίποτα παραπάνω. Ουδείς παίκτης του Ολυμπιακού έδειξε διατεθειμένος να πάρει πάνω του το παιχνίδι. Να παρασύρει τους συμπαίκτες του. Να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει. Αν το καλοκαίρι κάποιοι πίστεψαν ότι μπορεί να το κάνει ο Μασσάντο, θα έχουν ήδη καταλάβει πόσο έξω έχουν πέσει. Από την ομάδα - για να μην πάμε μακρύτερα - λείπει το πάθος του Μέλμπεργκ, ο δυναμισμός του Αβραάμ. Μην μιλήσουμε για τεχνικά χαρακτηριστικά γιατί όλοι θυμούνται κρίνουν, συγκρίνουν και απογοητεύονται.

Ο Ολυμπιακός έγινε μια φλατ ομάδα που δεν παθιάζεται. Δεν «πολεμάει». Από εκεί πρέπει να αρχίσει ο Μίτσελ. Μετά έρχονται τα συστήματα και στη συνέχεια οι παίκτες. Θα πρέπει πάντως να γίνει κι αυτή η συζήτηση στον Ολυμπιακό. Ο Μασσάντο δεν είναι ηγέτης αλλά ο Γκρέκο δεν είναι τίποτα το συγκεκριμένο. Παίκτης κάτω του μετρίου για ξένος. Ο Μανιάτης, φαίνεται από τον εκνευρισμό του, δυσφορεί να παίζει δεξιός μπακ. Μεγαλοπιάστηκε στα χαφ και νομίζει ότι είναι δουλειά για παρακατιανούς το κυνήγι του εξτρέμ.

Ο Τζεμπούρ και ο Μήτρογλου, κινήθηκαν με τη λογική «πέσε φρούτο να σε φάω». Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και περίμεναν να τους φέρουν την μπάλα για να σκοράρουν. Ποιοι να τη φέρουν όμως όταν ο Αμπντούν είναι τιμωρημένος και ο Ιμπαγάσα μόνιμο στον πάγκο.

Ευτυχώς που κινήθηκε ο Βλαχοδήμος κι έχουμε να λέμε ότι κάτι καλό έκανε ήδη ο Μίτσελ. Για όλα τα άλλα υπομονή να υπάρχει...