Η «κβαντική διαπλοκή» στο ποδόσφαιρο (επιστολή Μ.Τροχανά στο Γιώργο Χελάκη)

Κύριε Χελάκη,

Χωρίς την ευκαιρία να σας έχω γνωρίσει προσωπικά, αφού ούτε καν τηλεφωνική επικοινωνία έχει υπάρξει μεταξύ μας, είναι υποχρέωσή μου να διατηρώ μια γνώμη για εσάς με κριτήριο ότι η ανάδειξή σας μεταξύ των κορυφαίων, ως δημοσιογράφου και εκδότη, είναι αδύνατον να αποτελεί προϊόν τύχης.

Παράλληλα, όμως, είναι επίσης αδύνατο να μην υποθέτω ότι η άσκηση του επαγγέλματός σας, ακριβώς λόγω της διπλής ιδιότητας του εκδότη και του μάχιμου δημοσιογράφου, δεν σας επιβάλλει τη συμμόρφωση με βασικούς νόμους του μάρκετινγκ. Υποθέτω λοιπόν ότι έχετε και αυτή την υποχρέωση, πολύ περισσότερο αφού πετύχατε να προσφέρετε στο φίλαθλο κοινό, επομένως και σ' εμένα, όχι μόνο τη μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα, αλλά κυρίως την όντως νέα και σύγχρονη αθλητική εφημερίδα, η οποία συγκεντρώνει μια «εθνική ομάδα» διακεκριμένων δημοσιογράφων και ταυτόχρονα εμπεριέχει στις σελίδες της πλήθος καινοτομιών, ανάλγητες καταδίκες της πεπατημένης στον αθλητικό Τύπο και επίσης ταυτόχρονα αδίστακτα παραμερίζει τις γνωστές πέντε ανυφάδες του Καζαντζάκη, που κατά κανόνα λένε ψέματα και καλλιεργεί χωρίς τσιγκουνιές την επιστημονικά πλέον αποδεδειγμένη έκτη αίσθηση, τη Νόηση δηλαδή.

Είναι κρίμα που δεν είμαι κι εγώ δημοσιογράφος, έτσι ώστε να μπορούσα να περιγράψω την εφημερίδα «SportDay» με μια πρόταση μικρότερου χώρου απ' αυτή που μόλις προηγήθηκε. Γι' αυτό υποχρεούμαι τώρα να περιορίσω το «διά ταύτα» σε μια πρόταση χώρου Πλανκ, που περιλαμβάνει μια λέξη μόνο: Συγχαρητήρια!

Ασφαλώς μια επιστολή από αναγνώστη προς τη «SportDay» και εσάς προσωπικώς έχει την απόλυτη ανάγκη να εμπεριέχει μια καλή αιτία για τη σύνταξη και την αποστολή της.

Για τους μυημένους η παρούσα επιστολή θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, διότι οι μύστες εύκολα θα μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν την αιτία της, που δεν είναι άλλη παρά η μόνιμη αντίφαση μεταξύ αφ' ενός έκφρασης ελεύθερης γνώμης κάθε συνειδητοποιημένου μέλους της δημοσιογραφικής αποστολής και αφ' ετέρου των αναγκαιοτήτων μάρκετινγκ, οι οποίες απαιτούν να υπάρχει personal image του δημοσιογράφου και own image του σύγχρονου ΜΜΕ. Αντίφαση που μετρά το μάλλον δικαιολογημένο κόστος, το οποίο οφείλει να καταλάβει η κοινωνία μας για να εξασφαλίζει και να απολαμβάνει το μέγιστο αγαθό της ελεύθερης δημοσιογραφίας, αυτό το άπλετο καθοδηγητικό φως που επιτρέπει στον καθένα μας από το κοινό των ΜΜΕ να αναλαμβάνει ο ίδιος την επιλογή μεταξύ του φωτός και του σκότους.

Ομως, σε αυτό ακριβώς το σημείο αναδεικνύεται ως κυρίαρχη σκέψη στον νου μου το αντικειμενικό γεγονός ότι το φως και το σκοτάδι καθ' εαυτά, είναι αθώα και ανεύθυνα, γιατί την αποκλειστική ευθύνη φέρει μόνον ο Ηλιος. Και αυτή η σκέψη, αφ' ενός έχει φιμώσει τη διάθεσή μου για δημοσιότητα και αφ' ετέρου μου προκαλεί την αντιπαθητική υποχρέωση να γίνομαι σαφέστερος του κυρίου... Σπυρόπουλου και να μην απευθύνομαι σε μύστες μόνον, αναγκάζοντάς τους να αναζητούν σε δεύτερο, τρίτο αλλά ακόμη και σε τέταρτο επίπεδο βάθους τα σημαινόμενα της ιδιωτικής σημειολογίας που χρησιμοποιώ και μάλιστα όχι στη δηλωτική λειτουργία των σημαινόντων, αλλά στη λειτουργία τους ως παραδήλωσης. (Θα έχω πάρει μια δίκαιη μικρή εκδίκηση αν με αυτά βασάνισα λίγο, ακόμη και τον ετάζοντα και ελελίζοντα νου του κύριου Σπυρόπουλου ή... «το φτωχό μυαλό» του καθημερινού συνομιλητή μου, του αγαπητού μου Αντώνη Πανούτσου δηλαδή. Γένοιτο.)

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2006. «SportDay», σελίδα αναρίθμητη. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης: «Στην ΑΕΚ ορισμένοι προσπέρασαν γρήγορα την αδυναμία της ομάδας να σπάσει τη γραμμή Μαζινό του Ολυμπιακού και τα φόρτωσαν όλα σε βοηθό και διαιτητή. Με τέτοιες λογικές, με τις οποίες ξεχνούν τι παρουσίασαν οι ομάδες μέσα στο γήπεδο και κάνουν πρώτο θέμα τη σφυρίχτρα, δεν βγαίνει άκρη και δεν έρχεται στην επιφάνεια το μέγα πρόβλημα, που είναι καθαρά αγωνιστικό».

Αυτά γράφετε, κύριε Χελάκη.

Αλλά αυτός ο ισχυρισμός δεν παρακάμπτει μόνο την έκτη αίσθηση, τη Νόηση. Καταργεί και τις πέντε γνωστές αισθήσεις. Διότι η ΑΕΚ διέσπασε έξι φορές τη γραμμή Μαζινό του Ολυμπιακού, τρεις τουλάχιστον σε κάθε ημίχρονο. Και ναι μεν για τις τρεις χαμένες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου «φταίει το ζαβό το ριζικό μας ή ο Θεός που μας μισεί» και γι' αυτό διά ποδών Ντελίμπασιτς, Λάκη και Ουντέζε αυτοτιμωρηθήκαμε, όμως για τις αντίστοιχες του β' ημιχρόνου δεν φταίει ούτε το ζαβό ριζικό της ΑΕΚ ούτε ο επουράνιος Θεός. Αυταποδείκτως φέρει την αποκλειστική ευθύνη ο επί γης «διάβολος» με τα μαύρα.

Συνεπώς ένα από τα ακόλουθα τρία οφείλετε τώρα να κάνετε εσείς προσωπικώς, κύριε Χελάκη. Να ανακοινώσετε και σε εμάς, στην ΑΕΚ, τον κανονισμό που επιβάλλει στον διαιτητή να τιμωρήσει στο δεύτερο ημίχρονο εκείνη την ομάδα που στη διάρκεια του πρώτου έχασε τρεις ευκαιρίες με δική της ευθύνη, υπό την προϋπόθεση ότι το όνομα αυτής της ομάδας θα άρχιζε με Α, το δεύτερο γράμμα θα είναι Ε και το τρίτο Κ. Και μάλιστα να την τιμωρήσει απαγορεύοντας αυστηρά σε αυτή την ομάδα να σημειώσει γκολ στη διάρκεια του β' ημιχρόνου. Γιατί αυτόν τον κανονισμό που εφάρμοσε ο διαιτητής και τον επικαλείστε εσείς, όπως φαίνεται, εμείς στην ΑΕΚ δεν τον διαβάσαμε ποτέ και πουθενά. Τον βιώνουμε μόνον επώδυνα, κάθε λίγο και λιγάκι, ιδιαίτερα δε όταν διαιτητής είναι ο κύριος Βασσάρας.

Εναλλακτικά, μας οφείλετε να συμπαραταχθείτε με τον Πρόεδρό μας, με όλες τις δυνάμεις σας και το μεγάλο προσωπικό σας κύρος έτσι ώστε όλοι οι «διάβολοι» με μαύρα που το ένα όνομά τους αρχίζει από Κ και το άλλο από Β, είναι διεθνείς διαιτητές και παραβαίνοντας την αντίθετη συμβουλή του Ιταλού φιλοσόφου Umberto Eco «έχουν ερωτευθεί το αερόστατό τους», όλοι αυτοί οι διάβολοι του ελληνικού ποδοσφαίρου, λοιπόν, να εξοριστούν σε μια μαύρη τρύπα του σύμπαντος, όπου η βαρύτητα κ.λπ. κ.λπ.

Και τρίτον, αν οι ανάγκες μάρκετινγκ της «SportDay», για τις οποίες ανυπόκριτα δέχθηκα παραπάνω ότι αν δεν τις ικανοποιήσετε θα στείλουν κι εσάς και τη σπουδαία εφημερίδα σας σε «μαύρη τρύπα», αν λοιπόν αυτές οι ανάγκες δεν σας επιτρέπουν να ηγηθείτε σταυροφορίας κατά των διαβόλων, τότε σας παρακαλώ να σεβαστείτε και τις άλλες ανάγκες του προϋπολογισμού της ΑΕΚ, που επίσης είναι αδήριτες και να 'ρθετε εσείς στην ομάδα μας να πληρώνετε, αφού δόξα τω Θεώ λεφτά έχετε πλέον.

Σας προσκαλώ, διότι όπως γνωρίζετε, αν συνεχίσουν να διαιτητεύουν «διάβολοι» τους αγώνες της ΑΕΚ, τότε τα μέλη της σοβαρής και διακεκριμένης ομάδας επενδυτών, που με κόπο συγκρότησε ο Ντέμης, θα μας φτύσουν. Οπως καταλαβαίνετε, κανείς σοβαρός άνθρωπος, τώρα ή στο μέλλον, δεν θα δεχθεί να διαχειρίζεται τα λεφτά του ο ερωτευμένος με το αερόστατό του κύριος Βασσάρας. Αν λοιπόν εσείς το δέχεστε, ελάτε στην ΑΕΚ να πληρώνετε στον βρόντο και στον γάμο του Καραγκιόζη για να παίζει τις κουμπάρες ο κάθε κύριος Βασσάρας. Κι αν έρθετε και δεν καταστραφείτε, όπως εγώ ή όπως μαθηματικά θα καταστραφεί ο Ντέμης, αν δεν τον υποστηρίξετε, τότε εγώ υπόσχομαι να ξαναδιαβάσω απ' την αρχή... όλα τα άρθρα που έχει γράψει ο κύριος Σπυρόπουλος.

Επιστρέφοντας στη σοβαρότητα του θέματος, σας παρακαλώ θερμά να ενδιαφερθείτε για το μείζον θέμα της διαιτησίας, φυσικά με όποιον τρόπο εσείς κρίνετε κατάλληλο.
Εγώ περιορίζομαι να σας προτείνω μια ακόμη καινοτομία για τη «SportDay». Ανοίξτε στα κομπιούτερ σας μερίδες (καρτέλες) διαιτητών και ομάδων και αρχίστε να καταγράφετε και να καταχωρείτε υπέρ ποιας ομάδας διαπράττει λάθη ο κάθε διαιτητής.

Ομως, πριν εφαρμόσετε την πρότασή μου, καλό είναι να μελετήσετε τη Γεωμετρία Fractal, διότι η αντίστοιχη του Ευκλείδη δεν επαρκεί γι' αυτά τα φαινόμενα. Επίσης, καλό θα ήταν να εμβαθύνετε στα μυστήρια της κβαντικής συσχέτισης, την οποία ο Roger Penrose απεκάλεσε κβαντική διαπλοκή. Διαπλοκή! Τι περίεργος συνειρμός...

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Μιχάλης Τροχανάς

ΥΓ.: Επειδή δεν με γνωρίζετε, σας πληροφορώ ότι είμαι ο ίδιος για τον οποίο είπε ο κύριος Μπάγεβιτς ότι δεν του έκανα για Πρόεδρος και έτσι «αναγκάστηκε» το παιδί να πάει στον Ολυμπιακό. Και αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο, διότι όπως καλά γνωρίζετε επέστρεψε στην ΑΕΚ μόνο όταν ανέλαβε Πρόεδρος ο κύριος Μάκης Ψωμιάδης, που αποτελεί το πρότυπο Προέδρου του κυρίου Μπάγεβιτς προφανώς. Τι να κάνουμε; Ετσι είναι. Ομοιος ομοίω αεί πελάζει. Γι' αυτό άλλωστε ο Σπυρόπουλος κι εγώ είμαστε... κολλητάρια!

«Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη». Αυτό είναι το αναρχικό σύνθημα που χρειαζόμαστε στην ΑΕΚ. Εκτός αν ζει, ευημερεί και βασιλεύει η «φυλή» Βασσάρα. Σε αυτή την περίπτωση, ζωή σε λόγου σου, κύριε Χελάκη μου. Γιατί εμείς οι «Ενωσίτες» και η ΑΕΚ μαζί μας θα μετοικήσουμε στους... «επέκεινα».