Κύρος Βασσάρας: το τέλειο άλλοθι... (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Nα αλλάζεις ονόματα είναι εξαιρετικά εύκολο. Να αλλάζεις συνήθειες είναι δύσκολο. Στα ραδιόφωνα θέμα συζήτησης ήταν πάλι η διαιτησία. Πουθενά αλλού στην πολιτισμένη, ποδοσφαιρικά, Ευρώπη δεν γίνεται τέτοια φασαρία για τα σφυρίγματα των διαιτητών.

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τα είχαν με τον Βασσάρα (!) επειδή ακύρωσε το γκολ του Καφέ και απέβαλε άδικα τον Τζόρτζεβιτς. Ο συνήθως συγκρατημένος Σόλιντ παραπονέθηκε πρώτος και καλύτερος για το ακυρωθέν γκολ του Καφέ. Αν έχει δει τη φάση στο βίντεο, θα έχει σίγουρα καταλάβει ότι ο «συνεργάτης» που τον πληροφόρησε βιαστικά για την αδικία έχει κάνει λάθος. Ή, διαπιστώνοντας τι πάει να γίνει με τις δικαιολογημένες φωνές των ΑΕΚτσήδων, θα μπορούσε να πάρει μια «ισοπαλία», του στυλ «μας αδίκησε και τους δύο». Στην ΑΕΚ ορισμένοι προσπέρασαν γρήγορα την αδυναμία της ομάδας να σπάσει τη γραμμή Μαζινό του Ολυμπιακού και τα φόρτωσαν όλα σε βοηθό και διαιτητή. Με τέτοιες λογικές, με τις οποίες ξεχνούν τι παρουσίασαν οι ομάδες μέσα στο γήπεδο και κάνουν πρώτο θέμα τη σφυρίχτρα, δεν βγαίνει άκρη και δεν έρχεται στην επιφάνεια το μέγα πρόβλημα, που είναι καθαρά αγωνιστικό. Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» συγκρούστηκαν οι εκπρόσωποί μας στο Τσάμπιονς Λιγκ και το μόνο που μας έδειξαν ήταν ότι ανάμεσα στις δηλώσεις και την πραγματικότητα υπάρχει μεγάλη διαφορά. Οση του Ολυμπιακού με τη Βαλένθια και της ΑΕΚ με τη Μίλαν. Διαφορά που δείχνει ότι στο Τσάμπιονς Λιγκ είμαστε ικανοί για κομπάρσοι, με μόνη ρεαλιστική φιλοδοξία τη διεκδίκηση της τρίτης θέσης, που οδηγεί στο ΟΥΕΦΑ. Πράγμα δύσκολο κι αυτό, διότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι ο Ολυμπιακός υπερτερεί της Σαχτάρ και η ΑΕΚ είναι καλύτερη ομάδα από την Αντερλεχτ.

Στον πρωταθλητή ίσως κάποιοι πανηγυρίζουν για τους εννέα βαθμούς διαφορά από την ΑΕΚ και πείθονται από τις προχθεσινές δηλώσεις του Σόλιντ. Πρόκειται για όσους προσπερνούν τα δύο ενενηντάλεπτα με ΟΦΗ και ΑΕΚ, στα οποία η ομάδα δεν έφτιαξε ούτε μία φάση της προκοπής. Είναι οι ίδιοι που δεν βλέπουν ότι ο Τζόρτζεβιτς βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ο Ριβάλντο μένει συχνά εκτός μάχης και ο Καφές αδυνατεί να ανταποκριθεί σε αυξημένα καθήκοντα.

Η εποχή που ο Στράτος Αποστολάκης σημάδευε από την άμυνα το κεφάλι του Τάσου Μητρόπουλου επανέρχεται σιγά σιγά, με τις βαθιές μπαλιές του Ουαντού στον Κωνσταντίνου. Η ομάδα παίζει χωρίς μεσαία γραμμή. Οποιος έχει μάτια, βλέπει...
Οι εννέα βαθμοί πίσω από τον πρωτοπόρο βγάζουν την «Ενωση» εκτός τροχιάς τίτλου, αλλά της αφήνουν περιθώρια να φτιάξει ομάδα. Αρκεί να εκτιμηθεί σωστά η κατάσταση και το «όραμα» της σπουδαίας ομάδας να γίνει πιο δυνατό από το «όραμα» του τίτλου. Τα δύο προηγούμενα χρόνια η ΑΕΚ ισορροπούσε επικίνδυνα ανάμεσα στο να φτιάξει ομάδα και στο να πάρει πρωτάθλημα. Γι' αυτό περίσσευαν οι εξαγγελίες περί ανάδειξης νέων παικτών στην αρχή και στο τέλος γέμιζε ο τόπος τριαντάρηδες. Με προπονητή που αγαπάει το καλό ποδόσφαιρο περισσότερο από τη σκοπιμότητα, η ΑΕΚ έχει μια καλή ευκαιρία να φτιάξει ομάδα. Στο κάτω κάτω της γραφής, έτσι όπως είναι όλοι οι άλλοι, δεν σημαίνει ότι για να το πετύχει θα χρειαστεί να κατρακυλήσει βαθμολογικά. Σε περίπτωση που δεν ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, μπορεί κάλλιστα να ξεκινήσει νέα προσπάθεια για την εξυγίανση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και την απαλλαγή του από την αμαρτωλή Σούπερ Λίγκα...

ΥΓ.: Αρης και πάλι Αρης. Δηλαδή Ογιος. Η ομάδα που έφτιαξε ξέρει μόνο να παίζει επίθεση. Ορισμένες φορές, μάλιστα, με πολύ όμορφο τρόπο. Γι' αυτόν τον Χαβίτο θα χυθεί πολύ μελάνι τον χειμώνα. Ρομέρο και Οκκάς γιατί είναι καλύτεροί του;
ΥΓ. 2: Ο Τόργκελε μπορεί να μην είναι σπουδαίος σέντερ φορ, είναι όμως σίγουρα καλός ποδοσφαιριστής.
ΥΓ. 3: Αφού έκανε το αγροτικό του στο Χαϊδάρι, ο Πετρόπουλος δείχνει στοιχεία σπουδαίου σκόρερ στο Αιγάλεω. Μακάρι να μη «λιμνάσει» στη συνέχεια, όπως αρκετοί από τους νυν συμπαίκτες του.