Οτο, εσύ φταις! (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Φαντάζομαι ότι δεν θα μας παρεξηγήσεις. Υμνήθηκες απ' όλους μας για τα όσα πέτυχες. Έγινες ένας από εμάς. Ζητήσαμε να μείνεις μαζί μας μετά το Euro όχι τιμής ένεκεν, αλλά γιατί πιστέψαμε ότι δεν θα καθίσεις στις δάφνες σου και θα ψάξεις να βρεις νέους δρόμους για νέες νικηφόρες πορείες.

Επί δύο χρόνια «τρως από τα έτοιμα». Δίνεις την εντύπωση ότι στέρεψες από ιδέες, σταμάτησες να μας αιφνιδιάζεις, να ανατρέπεις, να εκπλήσσεις. Νιώθουμε να κουράστηκες, να απογοητεύτηκες.

Τώρα μπροστά στη νέα αρχή και με τους τρεις βαθμούς στο σακούλι μπορούμε να σου γράψουμε δύο, τρεις βαριές κουβέντες χωρίς τον κίνδυνο να προβλέψουμε την καταστροφή όταν έχει ήδη έρθει.

Νικήσαμε τους Μολδαβούς με την ψυχή στο στόμα. Το ξέρουμε, το ξέρεις κι εσύ ότι με ανάλογη αγωνιστική εικόνα τον Οκτώβρη ούτε οι Νορβηγοί ούτε οι Βόσνιοι θα μας αφήσουν να πάρουμε πάλι τρεις βαθμούς.

Κόουτς, σταμάτα να ταλαιπωρείς τον Ζαγοράκη. Αν χρειάζεται ψυχολογικά η παρουσία του, κράτα τον μαζί σου στον πάγκο. Τον ταλαιπωρείς, τον εκθέτεις, δεν το καταλαβαίνεις...

Κόουτς, στη χώρα μας λένε ότι με το εισιτήριο του Απριλίου δεν ταξιδεύεις τον Μάιο. Δώσε την ευκαιρία στον Χαριστέα να ανασυντάξει δυνάμεις, παίζοντας μπάλα στη νέα ομάδα του. Πρέπει να βρει τη χαμένη φρεσκάδα, πράγμα που είναι αδύνατο να γίνει στα οικογενειακά διπλά του Αγίου Κοσμά!

Κόουτς, είναι κρίμα να επιβαρύνεις με έξοδα την ομοσπονδία, βάζοντάς την να πληρώνει ξενοδοχεία και εισιτήρια για τον Δημήτρη Παπαδόπουλο. Αν δεν τον εκτιμάς, άφησέ τον στην Παιανία. Αν τον εκτιμάς, χρησιμοποίησέ τον. Το ίδιο ισχύει για τον Παντελή Καφέ.

Κόουτς, ο Καραγκούνης «εξόριστος» στις πλάγιες γραμμές του γηπέδου είναι περιττή πολυτέλεια. Η θέση του είναι στο κέντρο του γηπέδου ώστε να επιτίθεται κάθετα. Θα το είδες, στο δεύτερο ημίχρονο.

Κόουτς, είμαστε ομάδα με πλήρη αδυναμία να αναπτυχθεί από την αριστερή πλευρά της. Κρίμα να μας συμβαίνει τέτοιο πράγμα, όταν έχεις μαζί σου τον Λαγό και τον Παπαδόπουλο.

Κόουτς, η ανανέωση ξυπνάει τον συναγωνισμό. Εχουν περάσει δύο χρόνια από τον θρίαμβο της Πορτογαλίας. Μην αφήσεις κανέναν να αισθανθεί δημόσιος υπάλληλος που δεν απειλείται από την άρση μονιμότητας. Εκτός αν κάπως έτσι αισθάνεσαι ο ίδιος.

Κόουτς, «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Δική μας παροιμία είναι κι αυτή. Τόλμησε τώρα.