Άφησα υπονοούμενα για το Ντόρτμουντ–Μαρσέιγ. Μήπως να ζητήσω συγγνώμη;

Χειρότερο πράγμα από το αυτομαστίγωμα δεν υπάρχει. Ειδικά όταν αυθυποβάλλεσαι και φτάνεις να πιστεύεις ότι εσύ είσαι η πέτρα του σκανδάλου σε έναν όμορφο κόσμο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο. Όλοι οι άλλοι είναι ηθικοί και εσύ ο ανήθικος. Όλοι οι άλλοι τίμιοι, εργατικοί, καλοπληρωτές και εσύ ακαμάτης, λαμόγιο και μπαταχτζής. Όπως, δηλαδή, επιχείρησαν να μας πείσουν όσοι έριξαν στα κεφάλια μας, το μνημόνιο και τις εξοντωτικές πολιτικές της λιτότητας και της ανεργίας.

Τώρα που η κρίση χτυπάει τη μία μετά την άλλη όλες τις χώρες της Ευρώπης, τι συμπέρασμα να βγάλουμε;

Πώς όλοι οι λαοί της Ευρώπης είναι «ανήθικοι» και «τεμπέληδες» όπως «είμαστε» εμείς; Το καλοκαίρι ξέσπασε το σκάνδαλο των στημένων αγώνων στην Ελλάδα. Άνοιξαν οι οχετοί του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και βγήκε στους δρόμους η βρώμα και το άθλιο παρασκήνιό του.

Παραδεχθήκαμε όλοι πως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα βρωμάει και ζέχνει, καμιά αντίρρηση. Από πού κι ως πού όμως προκύπτει πως επειδή εδώ τα πράγματα είναι βρώμικα, στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι καθαρά;

Κάποιοι, λοιπόν, ενοχλήθηκαν διότι ειπώθηκαν και γράφηκαν βαριές κουβέντες σχετικά με τον τρόπο που διαμορφώθηκε το 2-3 της Μαρσέιγ στο Βεστφάλεν. Ότι είναι λαϊκισμός να αναπτύσσονται θεωρίες συνομωσίας σχετικά με το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Η κριτική μέχρι ενός ορισμένου σημείου είναι σωστή. Ήρθε όμως το 1-7 της Λιόν στο Ζάγκρεμπ, οι διαμαρτυρίες του καρατομημένου Άγιαξ και η συζήτηση για τις «ομορφιές» στο Τσάμπιονς Λιγκ και την αδιαφορία της ΟΥΕΦΑ, πήρε νέα διάσταση.

Προσωπικά, περισσότερο και από το 1-7 στο Ζάγκρεμπ με ενοχλεί η βιασύνη της ΟΥΕΦΑ να κλείσει το θέμα, αντί όπως έχει υποχρέωση να το διερευνήσει και να βγάλει πόρισμα.

Γιατί, είναι εύκολο να στέλνεις έγγραφα και να βγάζεις διεφθαρμένους τον Βόλο και την Καβάλα. Όταν όμως πρόκειται για κορυφαίες γαλλικές και γερμανικές ομάδες, πίνεις το αμίλητο νερό.

Όχι, ρε μάγκες. Δεν γίνεται να τα καταπίνουμε όλα αμάσητα γιατί έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας. Ούτε σημαίνει ότι, επειδή εμείς είμαστε «βρώμικοι», εσείς είστε λευκές περιστερές.

Η ΟΥΕΦΑ, εφόσον διαχειρίζεται ένα τόσο λαμπρό και χρυσοφόρο προϊόν, οφείλει να τον προστατεύει ουσιαστικά αντί να ρίχνει στάχτη στα μάτια.