Προπονητές: Επαγγελματίες περιορισμένης ευθύνης (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Χρυσάφι στα πόδια του Σαβιόλα και του Ζε Ρομπέρτο, αλλά για τις τρύπες στην άμυνα λύσεις τύπου Αντονσον και Ουαντού. Η παρατήρηση ισχύει ολοκληρωτικά και μαρτυρά ότι στους «αιώνιους» αυτοί που κουμαντάρουν λιγότερο είναι οι καθ' ύλην αρμόδιοι.

Οι προπονητές είναι επαγγελματίες περιορισμένης ευθύνης. Στον Ολυμπιακό η «ευθύνη» περιορίζεται τμηματικά. Ο Σόλιντ ζητάει σπουδαίο αμυντικό. Η διοίκηση «ψάχνει», κάνει προτάσεις, αφήνει να φανεί ότι έχει τη διάθεση να ξοδέψει, οι μέρες περνούν, οι «προτάσεις» απορρίπτονται και η «εντολή» του προπονητή οδεύει για τον κάλαθο των αχρήστων. Η ιστορία από τον Ζουάν στον Σκιλασί, από εκεί στον ελεύθερο Πόλγκα και μετά στο ό,τι βρεθεί για να τελειώνουμε είναι διδακτική. Σόλιντ και οπαδοί σιγά σιγά τη μαθαίνουν.

Στον Παναθηναϊκό δεν χρειάζονται τέτοια κόλπα. Ο προπονητής εισηγείται με βάση τις εκ των προτέρων γνωστές στον ίδιον κατευθύνσεις της διοίκησης. Μόλις έγινε φανερό ότι η Χέρενφεν ήθελε αρκετά χρήματα για να παραχωρήσει τον Χάνσον, βγήκε στη δημοσιότητα η περίπτωση Αντονσον, συνοδευόμενη από δύο στοιχεία. Το πρώτο ότι αποτελεί επιλογή του Μπάκε. Το δεύτερο ότι στον Παναθηναϊκό τον παρακολουθούσαν μήνες.

Αν τελικά ο Χαβιέρ Σαβιόλα προτιμήσει τα πολλά και καθαρά λεφτά που του προσφέρει η «πράσινη» ΠΑΕ, τότε θα έχει καταγραφεί η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Αργεντινός δεν είναι βέβαια μεγαλύτερο όνομα από τον Ριβάλντο -ούτε από τον Καρεμπέ-, αλλά έρχεται σε πλήρη ποδοσφαιρική ακμή και με ένα σκασμό λεφτά. Το ενδεχόμενο αυτό δεν αλλάζει την ουσία των παραπάνω. Επειτα από χρόνια ο Χανς Μπάκε θα απαντούσε με ευθύτητα στο ερώτημα: Τον Σαβιόλα με τρία εκατομμύρια ευρώ ή κάποιον άλλον με δύο εκατομμύρια ευρώ κι έναν καλό αμυντικό με ένα εκατομμύριο ευρώ;

Για τον Σόλιντ ούτε λόγος. Ευθύς εξαρχής σπουδαίο στόπερ ζήτησε, σπουδαίο στόπερ του υποσχέθηκαν, σπουδαίο στόπερ δεν φαίνεται να του παίρνουν. Η έννοια του προπονητή-μάνατζερ που έχει συνολικά την ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης δεν αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι προπονητές μπροστά στη σοφία των προέδρων είναι περίπου αναγκαίο κακό.