Την πρώτη μέρα εκπομπής δεν τη θυμάμαι τόσο έντονα. Ήμουν στο βουνό. Με επικεφαλής τον Γιώργο Δήμα δίναμε τη μάχη της κεραίας. Αποφεύγει το γράψιμο -για τέτοιους λόγους- ο Γιώργος. Εκείνος ξέρει πως περάσαμε όλοι διά πυρός και σιδήρου για να γιορτάζουμε τώρα τα δέκα χρόνια.
Σε μια καφετερία στο Περιστέρι ο Μπάμπης πέρασε πολλά βράδια ώσπου να καταφέρει τελικά να μας παραχωρηθεί η συχνότητα. Τι να μας παραχωρηθεί δηλαδή, που ακόμα και τώρα παίρνουν τηλέφωνο οι ακροατές και παραπονιούνται...
Γράφω το σημείωμα με μόνο σκοπό να βγάλω από πάνω μου μια ηθική υποχρέωση. Την έχω αναλάβει απέναντι σε εκείνους που δούλεψαν σκληρά χωρίς να «απολαύσουν» την αναγνώριση που τους αξίζει και δεν ευτύχησαν να είναι «επώνυμοι», ώστε να μνημονεύονται αυτονόητα.
Πρώτος και καλύτερος, ο Μάνος Ζερβάκης. Σ' αυτή την «παλιόγρια» των ερτζιανών, που σκάρωνε μόνη της πομπούς και κεραίες ως άλλος πειρατής επί χούντας, οφείλουμε την ανακάλυψη της συχνότητας 94,6. Στον ανιδιοτελή και πάντα διακριτικό φίλο Μάνο εγώ κι ο Μπάμπης δεν οφείλουμε τόσο ένα ευχαριστώ όσο μια συγγνώμη για όσες φορές του έχουμε κάνει τον βίο αβίωτο την ώρα της εκπομπής του.
Αυτή η «απονενοημένη γραία» είναι κάθε απόγευμα πίσω από τα μικρόφωνα, για να μας θυμίζει ότι είμαστε παιδιά της ιστορικής παρέας του ΔΙΑΥΛΟΥ 10.
Ο μοναδικός επιλοχίας χωρίς στολή είναι η Τασία Μπαλικούρα. Η κοινή μας καταγωγή εξηγεί ότι έχουμε τα ίδια ελαττώματα. Των αναλογιών τηρουμένων, η Τασία φώναζε, απειλούσε και ικέτευε περισσότερο από μένα. Πρωταγωνίστρια στα γραφεία και πάντα μακριά από τα studios. Δέκα χρόνια μετά, συνεχίζει την ίδια τακτική.
Σωτήρης Σεντας, Αλέξης Πλατής, Μιχάλης Μαρδάς. Πολλή δουλειά, πολλά ξενύχτια, πολλές εντάσεις και δάκρυα καμιά φορά. Στου Μιχάλη τον γάμο φέρθηκα γαϊδουρινά και δεν πήγα. Δεν είναι άνθρωπος που παρεξηγεί. Και οι τρεις τους συνεχίζουν επιτυχημένα το επάγγελμα. Μακριά από χριστοπαναγίες και ηθικούς εκβιασμούς. Ισως μακριά κι απ' τις χάρες που φέρνουν οι ολότελα δικές σου επιτυχίες.
Γραφώ και θυμάμαι. Η ιστορία του SuperΣΠΟΡ FM είναι άθροισμα από πολλές μικρές ανθρωπινές ιστορίες. Ίσως ύστερα από χρόνια υπάρχει νόημα να καταγραφούν. Δουλειά την οποία καλύτερα απ' όλους μπορεί να κάνει ο Σωτηρακόπουλος. Τώρα βγαίνει στα πρόχειρα μια υποχρέωση. Μπορεί κι ένα βάρος.
Έτσι μου φαίνεται -βάρος- κάθε φορά που γιορτάζουμε την επέτειο κι αποφεύγω να φτάσω μέχρι το μικρόφωνο. Τα γράφω, λοιπόν, για να μπορώ να τα επικαλούμαι όταν περάσουν άλλα δέκα χρόνια χωρίς αναφορές στον Μάνο, την Τασία, τον Αλέξη, τον Σωτήρη και τον Μιχάλη.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
