Ο Χανς Μπάκε πρέπει να ανατρέψει τα καθιερωμένα (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Το μήνυμα εστάλη. Η ομάδα είναι κατά βάση δημιούργημα της διοίκησης, που αγωνιστικά τη διαχειρίζεται ο προπονητής. Ποια ομάδα; Αυτή που ξέρουμε, με κάνα δύο προσθήκες στην άμυνα και στα δεξιά της επίθεσης.

Ο Χάνς Μπάκε στη μέχρι τώρα καριέρα του περιόδευσε στις σκανδιναβικές χώρες, με μόνη εξαίρεση την Αυστρία. Φιλόδοξος, πειθαρχημένος, χωρίς πειραματισμούς, προσηλωμένος στον προγραμματισμό και με κασέ «λογικό». Υπόδειξη ενός μεγάλου «πράσινου» αστέρα. Ο Ρενέ Χένρικσεν είναι άνθρωπος της σύνεσης και του μέτρου. Τέτοια ήταν ήταν και η μπάλα που έπαιξε. Ξέρει καλά τι πάει να πει Παιανία και τι συμβαίνει στο διοικητήριό της. Γνωρίζει από πού εκπορεύονται οι εξουσίες, ποιοι έχουν δυνατότητα πρόσβασης στον ιδιοκτήτη, τι πάνω-κάτω του λένε και τι ο ίδιος έχει συνηθίσει να ακούει. Κατά συνέπεια, μπορεί να καθοδηγήσει τον Μπάκε ώστε να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να καλύψει την απόσταση που τον χωρίζει από τον «αιώνιο» και να υπερκεράσει τον ενθουσιασμό της ΑΕΚ με τη συνταγή του πρόσφατου παρελθόντος.

Ο Μπάκε μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικός προπονητής, να διδαχτεί από τα παθήματα του Μαλεζάνι και να δώσει από την αρχή στην ομάδα αγωνιστική ταυτότητα. Είναι, ωστόσο, περίπου βέβαιο ότι απλώς θα κληθεί να διαχειριστεί καταστάσεις, όχι να επιβάλει πορεία. Ο Σκανδιναβός Τροντ Σόλιντ από τον πρώτο χρόνο της παρουσίας του πέτυχε κάτι που μέχρι πρόσφατα έμοιαζε ακατόρθωτο. Επεισε για την ανανέωση προσώπων στον Ολυμπιακό και έγινε ο πρωταγωνιστής των επιλογών για την αλλαγή που ήδη επιχειρείται, για να μην πούμε ότι ολοκληρώνεται.

Ενας συγκεντρωτικός πρόεδρος με έντονο συναισθηματισμό και οδηγό το θυμικό του, υπό αδιευκρίνιστες ακόμα συνθήκες αποδέχτηκε να υλοποιήσει τον προγραμματισμό του προπονητή του. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα θελήσει κάποια στιγμή να βάλει το κερασάκι στην τούρτα ή να επικοινωνήσει απευθείας με το θυμικό των οπαδών του, ο Σωκράτης Κόκκαλης φαίνεται να προσαρμόζεται. Οσο και να υποστηριχτεί ότι η προσαρμογή είναι ώριμο τέκνο των καιρών, η συμβολή του Σόλιντ είναι καθοριστική. Ο κραταιός (εν Ελλάδι) Ολυμπιακός αλλάζει, ανανεώνεται, προσπαθεί να ενισχυθεί αγωνιστικά. Το κάνει πρώτος απ' όλους, έχοντας ήδη κλεισμένες τέσσερις μεταγραφές. Απόλυτος σύμμαχος στην προσπάθειά του, τα αυξημένα έσοδα από τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγούς (η «SportDay» έχει ήδη αναφερθεί αναλυτικά).

Απέναντι σε μια διαμορφωμένη κατάσταση, η απάντηση των «πρασίνων» θα είναι εξαιρετικά αδύναμη εφόσον περιοριστεί σε προσθήκες και μερεμέτια. Με διαθέσιμο χρήμα, κλεισμένες μεταγραφές και ολοκληρωμένο σχέδιο, ο ένας.
Με την πεποίθηση ότι «γενικά καλά αρμενίσαμε, μια ξεροκέφαλη σύζυγος μας άλλαξε προπονητή, δύο καλές μεταγραφές θέλουμε», ο άλλος.

Ετσι σκεπτόμενοι στα υψηλά διοικητικά κλιμάκια της Παιανίας, έρχονται σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειονότητα των φίλων της ομάδας.

Σε αυτήν (την πλειονότητα) δεν συμπεριλαμβάνονται οι μετρημένοι αφελείς, που χειροκροτούν σώνει και καλά, ούτε οι περισσότεροι χουλιγκάνοι, που το έχουν σκοπό ζωής να βανδαλίζουν συγκρουόμενοι με «ομότεχνούς» τους των άλλων ομάδων. Στις κερκίδες του ΟΑΚΑ εξακολουθούν να προσέρχονται κατά χιλιάδες όσοι θαύμασαν τον Σαραβάκο, τον Ζάετς, τον Ρότσα. Ακόμα περισσότεροι είναι όσοι θαύμασαν τις κούρσες του Δώνη, τα «τελειώματα» του Βαζέχα, τις παλικαριές του Καραγκούνη, την «κανονιά» του Κωνσταντίνου στο «Καμπ Νου».

Ολοι τους από πού να πιαστούν τώρα; Από τον εξαφανισμένο έναν ολόκληρο γύρο Γκονζάλες; Από τον χλομό σκόρερ Παπαδόπουλο, που είναι ακόμα «στο περίμενε»; Από τον Μόρις, που κάθε τραγικό λάθος του δείχνει πόσο μεγάλη είναι η απόσταση από τον «κομπιούτερ» Ρενέ;

Το έγκυρο ρεπορτάζ του Τάσου Νικολογιάννη οδηγεί στην εκτίμηση ότι ο Χανς Μπάκε θα καθίσει εκτός απροόπτου στον πάγκο του «τριφυλλιού». Εχει τη στόφα του πρωταθλητή, ξέρει να παίρνει τίτλους, θα έχει την πολύτιμη βοήθεια του Χένρικσεν. Για να κάνει την υπέρβαση πρέπει να ξεφύγει από τον ρόλο του απλού διαχειριστή.

Φτιάξτε ένα γήπεδο να παίζουν οι δυο τους

Η φιλοδοξία του κυρίου Ανατολιωτάκη και της διοίκησής του να φτιάξουν γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι ευγενής. Συνδέει την «Ενωση» με το παρελθόν της και ανταποκρίνεται στα ανακλαστικά χιλιάδων «Ενωσιτών». Για τα κίνητρα της φιλοδοξίας ακούγονται διάφορα. Και τη χειρότερη εκδοχή να μην πάρει κανείς, η ανακοίνωση της Ερασιτεχνικής, που στην κυριολεξία σφύριζε αδιάφορα μετά το ξυλοφόρτωμα του Ντέμη στο αεροδρόμιο, είναι ενδεικτική των προθέσεών της. Οπως άλλωστε και η δήλωση του «οριτζιναλάρχη» Χατζηχρήστου, που είπε ότι καταδικάζει μεν, αλλά να τα αφήσουμε αυτά γιατί την Κυριακή υπάρχει κρίσιμο ματς. Δύο δηλώσεις-μνημεία υποκρισίας, που δείχνουν τη διχοτόμηση της ΑΕΚ στις μέρες μας. Από τη μία πλευρά, η διοίκηση της ΠΑΕ και οι συγκεκριμένες επιλογές της. Από την άλλη, η Ερασιτεχνική και οι σκληροί πυρήνες των οργανωμένων οπαδών. Οχι σε πλήρη συμμαχία μεταξύ τους, αλλά σε πλήρη αντίθεση με τη διοίκηση Νικολαΐδη. Για να μπορούν οι δυο τους να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται χρειάστηκαν πολλά, που είναι σκόπιμο να τα θυμίσουμε. Να βρεθούν κάποιοι (Νοτιάς, Κανελλόπουλος, Γκούμας, Παππάς) και να βάλουν λεφτά από την τσέπη τους. Συγκεντρώθηκαν και «ξηλώθηκαν» όχι γιατί τους διαπέρασε το ηλεκτρικό ρεύμα της ένδοξης ιστορίας της ΑΕΚ. Ο Νικολαΐδης τους βρήκε και τους έπεισε. Αυτός τράβηξε το λούκι της υπαγωγής στην οικονομική κολυμβήθρα του Σιλωάμ που λέγεται άρθρο 44. Ετσι, η ΑΕΚ αντί για τη Δ' Εθνική βρέθηκε απέναντι στο Τσάμπιονς Λιγκ από την πρώτη χρονιά και βρήκε την πόρτα κλειστή από τη βουβή σφυρίχτρα του Βασσάρα στην ανατροπή του Μπούρμπου. Η οργανωμένη αλητεία που παρεπιδημεί στην «Οriginal» του ανίκανου πια να την ελέγχει ολοσχερώς αρχηγού, η οποία στο πρόσφατο παρελθόν έπινε νερό στο όνομα του δικού της παιδιού (του Νικολαΐδη), τώρα του λογχίζει τα πλευρά. Οχι γιατί αγνοεί την «ιστορική» έδρα ή γιατί η ομάδα δεν παίρνει πρωτάθλημα.

Μόνο γιατί ο πρόεδρος –πια– Ντέμης θέλει ρόλους καθαρούς, δεν γουστάρει επεισόδια και δίνει ο ίδιος στην αστυνομία τους πρωταίτιους. Τι σχέση με την ΑΕΚ έχουν όλα αυτά; Καμιά. Εχουν σχέση με τη σχετική αμφισβήτηση της εδραιωμένης χρόνια παντοδυναμίας των οργανωμένων, που λειτουργούσαν ως παραδιοίκηση στην ΑΕΚ. Συναισθηματικά δεμένος με το παρελθόν του, ο Νικολαΐδης ανοίγει πόλεμο με τα συμπτώματα της συμπεριφοράς των οργανωμένων και όχι με το μέγα σύμπτωμα, που είναι οι ίδιοι οι οργανωμένοι δηλαδή.

Για μια τέτοια μάχη δεν δείχνει έτοιμος ο πρόεδρος της ΠΑΕ. Είναι πιθανόν ακόμα να νομίζει ότι μια «οργάνωση» που φωνάζει ρυθμικά το όνομά της περισσότερο από το όνομα της ομάδας που υποστηρίζει μπορεί να συνεννοηθεί και να συνεργαστεί μαζί του. Ρομαντική άποψη για να την έχεις όταν βάζεις γκολ και ανεβαίνεις στα κάγκελα να το πανηγυρίσεις. Αφέλεια όταν είσαι πρόεδρος και παίζεις σε άδειο γήπεδο ή πληρώνεις πρόστιμα.

Η «ευγενής» φιλοδοξία του κ. Ανατολιωτάκη να φτιάξει γήπεδο εκεί που το γκρέμισε ο κ. Γρανίτσας είναι αναπόφευκτο να ξεδιπλωθεί μέχρι να αντιμετωπίσει τις συμπληγάδες του Συμβουλίου της Επικρατείας και της οικονομικής αδυναμίας. Μέχρι να γίνει αυτό, θα χρειαστεί χρόνος. Ο Νικολαΐδης ας τον αξιοποιήσει για να ενισχύσει αγωνιστικά την ομάδα και να κόψει τον ομφάλιο λώρο που ακόμα τον ενώνει με τους οιονεί επιβήτορες της ΑΕΚ. Οπως σωστά έχει γράψει ο Βασίλης Σαμπράκος, εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Μετά την ήττα στην Τούμπα τον περίμεναν στο αεροδρόμιο. Την επόμενη Κυριακή οι παίδες του Κωφίδη «προσγείωναν» τον Παναθηναϊκό και οι οπαδοί της ΑΕΚ «αποθέωναν» τον πρόεδρό τους.