«Να με πάρουν στη θέση του Μπέκαμ»! (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Αρχές Ιουνίου 2003. Ο Ολυμπιακός έχει πάρει το έβδομο στη σειρά πρωτάθλημα. Ο Στέλιος μπαίνει στο αεροπλάνο για το Μπόλτον. Φεύγει έχοντας κατά νου ότι το κινητό του μπορεί να χτυπήσει και από την άλλη άκρη να ακουστεί η φωνή του Σωκράτη Κόκκαλη.

Ο Στέλιος θέλει κάμποσες χιλιάδες ευρώ παραπάνω για να μείνει στου Ρέντη. Ως απεσταλμένος του SuperΣΠΟΡ Fm 94,6 ταξιδεύει μαζί του ο Μιχάλης Τσόχος. Δική του δουλειά είναι να γράψει κάποια στιγμή ολόκληρη την ιστορία. Σήμερα θα περιοριστούμε σε ένα σπαρταριστό επεισόδιο. Ο διεθνής άσος κλείνει τελικά στην Μπόλτον και σε κάποια αποστροφή της κουβέντας του λέει στον Μιχάλη: «Παίζουμε με τη Μάντσεστερ στο "Ολντ Τράφορντ". Κολλάω ένα μπαλάκι και με παίρνουν στη θέση του Μπέκαμ...». Υπάρχουν ποδοσφαιριστές με τεράστιες δυνατότητες και περιορισμένη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Υπάρχουν άλλοι που είναι... εμπνευσμένοι από την απίθανη ατάκα του Πούσκας «έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς». Υπάρχει ο Μπέκαμ, υπάρχει και ο «Stelios»...

Στο πλάνο της τηλεόρασης χθες το βράδυ φαίνεται ο Γκάρντνερ, που πάει για τη σέντρα. Στοιχηματίζω επιτόπου ότι ο Γιαννακόπουλος είναι ήδη οπλισμένος μέσα στην περιοχή του Αλμούνια. Το πλάνο ανοίγει, κεφαλιά, 1-0 και η πρόκριση στην Μπόλτον!

Στα τριάντα δύο χρόνια του και συνεχώς βελτιώνεται. Περιττή η σκέψη για το αν θα παρουσίαζε βελτίωση παίρνοντας ένα-δύο πρωταθλήματα ακόμα στην Ελλάδα. Στη «SportDay» το έχουμε γράψει ότι αυτός θα είναι ο νέος ηγέτης της Εθνικής όταν αποσυρθεί ο Ζαγοράκης.

Αυτός ο παίκτης είναι εντυπωσιακός χωρίς να έχει στο παιχνίδι του κάτι που να εντυπωσιάζει. Είναι ο μόνος μεσοεπιθετικός του ελληνικού ποδοσφαίρου που τα κάνει όλα –μα όλα. Καλοζυγισμένα σουτ, καλή επιτάχυνση, άριστη τοποθέτηση στην περιοχή, εξαιρετική κεφαλιά, αξιοπρεπή στημένα και ποδοσφαιρικό θράσος. Στο 4-3-3 του Αλαρντάις παίζει και καθαρός χαφ, όπως τώρα, που πολλά από τα αστέρια της Μπόλτον βρίσκονται στο Κόπα Αφρικα. Ο μόνος από τους πρωταγωνιστές του Euro που έμεινε στο ευρωπαϊκό προσκήνιο με τα αγωνιστικά κατορθώματά του από το καλοκαίρι του 2004 και μετά. Για βάλτε τα κάτω!

Ο Στέλιος της Καισαριανής, του Πύργου και του Πειραιά μεγαλουργεί στο «Ρίμποκ». Με διαφορά ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Όπως εύστοχα έγραψε πριν από λίγο καιρό ο Αντώνης Καρπετόπουλος, όσοι και όσες παίρνουν μέρος στις ψηφοφορίες του ΠΣΑΤ κάτι του χρωστάνε...